Ασθένειες γλαδιόλης - καταπολέμηση παρασίτων

Το Gladiolus είναι μια διακόσμηση σχεδόν σε κάθε κήπο. Υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία χρωμάτων για αυτό το λουλούδι. Η πατρίδα του είναι η Αφρική και η Ασία. Το όνομα μεταφράζεται από τα λατινικά ως "μικρό σπαθί". Το παρακάτω άρθρο περιγράφει τις κύριες ασθένειες των γλαδιόλων και τον τρόπο αντιμετώπισής τους.

Σύντομη περιγραφή του φυτού

Το Gladiolus ανήκει στην οικογένεια της Ίρις. Το φυτό είναι πολυετές. Τα φύλλα είναι μακριά και πράσινα, κοφτερά στις άκρες. Το μήκος τους είναι από 40 έως 80 εκ. Το στέλεχος έχει πυκνή σύνθεση. Το εργοστάσιο μπορεί να φτάσει σε μήκος από μισό έως ένα μέτρο. Στο πάνω μέρος συλλέγονται έως και 40 άνθη, τα οποία έχουν διαφορετικά μεγέθη από 5 έως 15 εκ. Έχουν σχήμα χοάνης και τα πέταλά τους είναι καμπυλωμένα προς τα έξω. Το χρώμα των λουλουδιών μπορεί να είναι πολύ διαφορετικό: υπόλευκο, μπεζ, κόκκινο κ.λπ.

Τι ασθένειες έχουν τα γλαδιόλες;

Συμπτώματα μιας ασθένειας λουλουδιών

Υπάρχουν διάφορες ασθένειες της γλαδιόλης. Για να αντιμετωπιστούν σωστά, είναι απαραίτητο, πρώτα απ 'όλα, να ανακαλυφθεί η αιτία, με βάση τα σημάδια της νόσου. Αυτά τα φυτά έχουν κακή ανοσία, έτσι γλαδιόλες είναι ευπαθή σε παράσιτα και ασθένειες.

Κιτρίνισμα των φύλλων

Πολλοί κηπουροί αναρωτιούνται γιατί τα φύλλα της γλαδιόλης γίνονται κίτρινα. Διάφορες ασθένειες είναι ο λόγος για αυτό. Το προσβεβλημένο φυτό δεν λαμβάνει αρκετά θρεπτικά συστατικά, έτσι αρχίζει να φθείρεται και να στεγνώνει.

Στρίψιμο

Η περιστροφή του στελέχους είναι ένα άλλο σημάδι ότι το φυτό είναι άρρωστο. Συχνά αυτό το σύμπτωμα υποδηλώνει ασθένειες όπως ίκτερο, μωσαϊκό, κηλίδα.

Εντοπισμός

Η παρουσία κηλίδων στα φύλλα των φυτών υποδηλώνει την παρουσία μολυσματικής ασθένειας. Αυτές οι ασθένειες είναι επικίνδυνες επειδή είναι μολυσματικές για υγιή φυτά.

Σκουριά στις ρίζες

Η εμφάνιση σκουριάς στις ρίζες είναι δυνατή. Σκουριασμένα σημεία στα φύλλα θα σας βοηθήσουν να το καταλάβετε. Μπορεί επίσης να εμφανιστούν φυσαλίδες πορτοκαλιού.

Άλλα συμπτώματα από τα οποία μπορεί κανείς να καταλάβει ότι το φυτό είναι άρρωστο περιλαμβάνουν: κακή ανάπτυξη, καφέ κηλίδες εμφανίζονται στις ρίζες, καφέ κηλίδες σχηματίζονται στους βολβούς κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης, απώλεια σχήματος και χαλάρωση λουλουδιών, ανάπτυξη στο ριζικό σύστημα.

Πώς να αντιμετωπίσετε επικίνδυνες ασθένειες

Υπάρχουν περίπου 30 είδη ασθενειών από τις οποίες τα λουλούδια μαραίνονται, στεγνώνουν και πεθαίνουν.

Οι ασθένειες μπορεί να είναι βακτηριακής ή ιικής φύσης. Παρακάτω εξετάζεται γιατί τα φύλλα της γλαδιόλης γίνονται κίτρινα και τι να κάνετε.

Μυκητιασικές ασθένειες

Ένας πιθανός λόγος για τον οποίο τα φύλλα γλαδιόλας γίνονται κίτρινα, καθώς και η εμφάνιση άλλων σημείων, είναι η μόλυνση του φυτού με μυκητιασικές ασθένειες.

Βακτηριακή ψώρα

Εάν τα φύλλα γλαδιόλας γίνονται κίτρινα και στεγνά, τότε είναι πιθανό να μολυνθεί με βακτηριακή ψώρα. Αυτή η ασθένεια είναι μολυσματική. Προκαλείται από βακτήρια του εδάφους. Οι αιτίες της εμφάνισης της νόσου:

• υψηλή υγρασία και ανεπαρκής οξύτητα του εδάφους.
• υψηλή στάθμη υπόγειων υδάτων ·
• συνεχώς υγρός καιρός.

Σημάδια:

• εμφανίζονται κόκκινες κηλίδες στους κονδύλους και στην περιοχή κοντά στις ρίζες, καθώς και έλκη και κονδυλώματα, τα οποία αργότερα σαπίζουν.
• τα φύλλα γίνονται κίτρινα και μαραμένα.

Εάν το γλαδιόλες γίνει κίτρινο, τι πρέπει να κάνετε:

• οξίνιση αλκαλικού εδάφους ·
• εάν τα υπόγεια ύδατα έρχονται πολύ κοντά στην επιφάνεια της γης ή η υγρασία είναι υψηλή, τότε απαιτείται αποστράγγιση.
• τα πολύ μολυσμένα φυτά πρέπει να καταστρέφονται. Η μοίρα που επηρεάζεται λιγότερο μπορεί να κοπεί.

Πώς μοιάζει η βακτηριακή ψώρα;

Fusarium

Επίσης προκαλείται από μύκητες του εδάφους. 90% των φυτών πεθαίνουν από αυτήν την ασθένεια. Οι μύκητες μπορούν να ζήσουν στο έδαφος για έως και πέντε χρόνια. Η εμφάνιση του παθογόνου συνδέεται με υπερβολική τροφοδοσία με άζωτο και οργανικά λιπάσματα, υπερβολική υγρασία ή υγρασία. Αυτή η ασθένεια είναι ο λόγος για τον οποίο τα γλαδιόλες γίνονται στραβά και πέφτουν.

Botrythiasis

Το παθογόνο μπορεί να εξαπλωθεί με αέρα ή νερό. Το φυτό μπορεί να μολυνθεί τόσο κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου όσο και κατά την αποθήκευση. Συνήθως εμφανίζεται σε υγρό και δροσερό καιρό. Όλα τα μέρη της γλαδιόλης επηρεάζονται. Μικρά καφέ κηλίδες εμφανίζονται στα φύλλα. Τα λουλούδια χάνουν το σχήμα τους και τα κηλίδες εμφανίζονται στα πέταλά τους. Τα προσβεβλημένα φυτά πρέπει να εξαλειφθούν. Οι λαμπτήρες πρέπει να ταξινομηθούν προσεκτικά πριν από την αποθήκευση. Πριν τα αφήσετε για το χειμώνα, πρέπει να στεγνώσουν και να απολυμανθούν πριν από τη φύτευση.

Σεψωρίαση

Προκαλείται επίσης από μύκητες του εδάφους και είναι μολυσματικός. Η εμφάνισή του εμφανίζεται σε φτωχά και βαριά εδάφη με πολύ υψηλή οξύτητα. Η μόλυνση αρχίζει συνήθως σε υγρό καιρό.

Ένα φυτό που επηρεάζεται από τη septoria

Συμπτώματα:

• την εμφάνιση κόκκινων-καφέ κηλίδων στα φύλλα.
• Σκούρα υδαρή κηλίδες εμφανίζονται στους κόνδυλους, οι οποίοι μετατρέπονται σε μαύρη σήψη.

Για την καταπολέμηση αυτής της ασθένειας, είναι απαραίτητο να μειωθεί η οξύτητα του εδάφους. Εάν η ζημιά είναι ασήμαντη, τότε μπορείτε να τις αφαιρέσετε με ένα μαχαίρι και να γράψετε την περιοχή κοπής με λαμπερό πράσινο.

Σκληρωτίωση

Η μόλυνση εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου. Οι μύκητες μπορούν να ζήσουν στο έδαφος για περίπου 15-20 χρόνια. Εμφανίζεται στο έδαφος με υψηλή οξύτητα, υπερβολικό χούμο ή εάν τα λουλούδια καλλιεργούνται σε υγρά και σκοτεινά μέρη. Επίσης, ένα φυτό μπορεί να αρρωστήσει από μολυσμένο έδαφος. Σκούρα σημεία εμφανίζονται στα φύλλα, στη συνέχεια το φύλλωμα γίνεται κίτρινο, γίνεται καφέ και ρίζες. Τι πρέπει να κάνετε εάν τα γλαδιόλες αναπτύσσονται άσχημα και πάσχουν από ασθένεια:

• μείωση της οξύτητας του εδάφους.
• προσεκτική επιλογή λαμπτήρων για αποθήκευση.
• καταστροφή ασθενών φυτών.

Ένα φυτό με σκλήρυνση

Καρκίνος βακτηριακής ρίζας

Είναι μια μολυσματική ασθένεια. Τα μυκητιακά σπόρια παραμένουν στο έδαφος για περίπου δύο χρόνια. Εμφανίζεται λόγω βλάβης στους βολβούς κατά την αποθήκευση και φύτευση, βλάβη στο λαιμό και στην αρχή του στελέχους κατά τη διάρκεια της φροντίδας του φυτού. Το κύριο σύμπτωμα της νόσου είναι η εμφάνιση διαφόρων αναπτύξεων, οι οποίες έχουν διαφορετικά σχήματα και μεγέθη. Οι λαμπτήρες πρέπει να ταξινομηθούν προσεκτικά πριν από την αποθήκευση. Παραμορφωμένο, υπερβολικά επίπεδο με υγρά και ξηρά σημεία πρέπει να παραμεριστεί.

Ιογενείς ασθένειες των γλαδιόλων στον κήπο

Οι ιοί που αναπτύσσονται στο εσωτερικό των κυττάρων είναι επίσης ο λόγος για τον οποίο τα γλαδιόλες δεν ανθίζουν.

Μωσαϊκό, ίκτερος, κηλίδες

Αυτές οι ασθένειες έχουν ιικό χαρακτήρα. Έχουν τα ίδια συμπτώματα και το φυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί με τις ίδιες θεραπείες. Ως αποτέλεσμα λοίμωξης από ιό, ελαφρά ρίγες, δακτύλιοι και κηλίδες εμφανίζονται στα λουλούδια και τα φύλλα. Το φυτό γίνεται μικρότερο και τα μέρη του αλλάζουν σχήμα.Η εκδήλωση των ιογενών ασθενειών σχετίζεται με την ήττα των εντόμων, τα οποία είναι φορείς. Επομένως, πρώτα απ 'όλα, είναι απαραίτητο να καταπολεμήσουμε τα παράσιτα.

Τα κύρια παράσιτα και μέθοδοι ελέγχου

Τα γλαδιόλια έχουν πολλά παράσιτα που οδηγούν στο θάνατο του φυτού.

Άκαρι κρεμμυδιού

Τα ακάρεα μπορούν να εξαπλωθούν στο έδαφος. Τρώνε τους βολβούς των φυτών. Διεισδύουν εκεί μέσω κατεστραμμένων ζυγών. Το θηλυκό γεννά πολλά αυγά, τα οποία απορροφούν όλους τους χυμούς από τον βολβό. Μετά τη μόλυνση, το λουλούδι γίνεται κίτρινο, στεγνώνει και πεθαίνει. Η ίδια η ρίζα αρχίζει να σαπίζει.

Τα προσβεβλημένα λουλούδια εξαλείφονται. Σε εκείνα τα μέρη όπου τα άρρωστα λουλούδια μεγάλωναν, τίποτα δεν μπορεί να φυτευτεί για πέντε χρόνια. Τα φυτά μπορούν να ψεκαστούν με karbofos ή να ποτιστούν με celtan.

Μεντβέντεκα

Το Medvedka είναι ένα παράσιτο μήκους έως 3 εκ. Ζει στο έδαφος και τρώει τις ρίζες του φυτού. Συχνά από τέτοια παράσιτα, το φυτό μπορεί να στεγνώσει όλη τη νύχτα. Το έντομο είναι κοινό σε χαλαρά και υγρά εδάφη, όπου υπάρχει μεγάλη περιεκτικότητα σε χούμο. Είναι δυνατόν να καταπολεμήσετε το παράσιτο σκάβοντας την περιοχή πριν από τη φύτευση. Αξίζει να πασπαλίζουμε με διχλωρό στα βιζόν του παρασίτου και να προσθέτουμε επίσης καρμπόφο στο έδαφος.

Σκουλήκι

Αυτό το παράσιτο είναι μια προνύμφη σκαθάρι. Μεγαλώνει έως και 2 εκ. Το παράσιτο τρώει τον βολβό και κάνει κινήσεις σε αυτόν. Σε χαμηλή υγρασία, το συρματόσχοινο ροκανίζει το μεσαίο τμήμα των βλαστών, από το οποίο πεθαίνει το φυτό. Το wireworm είναι ιδιαίτερα συνηθισμένο όταν υπάρχουν αλσύλλια σιταριού.

Ο ιστότοπος πρέπει να διατηρείται καθαρός εξαλείφοντας τα ζιζάνια. Ωμά πατάτες, τεύτλα ή καρότα μπορούν να τοποθετηθούν κοντά στα λουλούδια για να προσελκύσουν το παράσιτο. Η σκόνη Metaphos είναι ενσωματωμένη στο έδαφος.

Σέσουλες

Η κουτάλα είναι μια μικρή πεταλούδα με γκρι ή καφέ φτερά. Οι τρύπες εμφανίζονται στα φύλλα του προσβεβλημένου φυτού. Τα έντομα τρώνε φύλλα, μίσχους ή μπουμπούκια. Το φυτό αντιμετωπίζεται με διάφορα μέσα και εγχύσεις βοτάνων.

Θυσανόπτερα

Τα thrips τρώνε όλες τις ποικιλίες γλαδιόλες. Το μέγεθός τους είναι πολύ μικρό, έως 1,5 mm. Τα παράσιτα ξεχειλίζουν καλά σε κλίμακες λαμπτήρων. Τα θηλυκά γεννούν αυγά χωρίς διακοπή. Τα παράσιτα και οι προνύμφες τους αφήνουν σπυράκια.

Πώς είναι δυνατή η επεξεργασία γλαδιόλων από thrips:

• οι ρίζες υποβάλλονται σε επεξεργασία με karbofos αφού είναι εμποτισμένες.
• κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης, οι λαμπτήρες καλύπτονται με κιμωλία.

Γυμνοσάλιαγκες και κάμπιες

Συνήθως ζουν σε περιοχές που δεν έχουν υποστεί ζιζάνια. Τρώνε φύλλα και μπουμπούκια, αφήνοντας τρύπες. Πώς να πολεμήσετε:

• ορίστε παγίδες γυμνοσάλιαγκας.
• ζιζάνια ζιζανίων
• καθαρίστε με το χέρι.

Πρόληψη και φροντίδα ασθενειών

Τα γλαδιόλια καταστρέφουν μια ποικιλία παρασίτων και ασθενειών. Για να αποφευχθεί η αρρώστια του φυτού, απαιτούνται προληπτικά μέτρα και κατάλληλη φροντίδα.

Θερμοκρασία

Οι λαμπτήρες αποθηκεύονται στους 6 ° C. Πριν από την αποβίβαση, μεταφέρονται σε δωμάτιο όπου η θερμοκρασία είναι 15 ° C. Είναι καλύτερα να φυτέψετε ένα φυτό όταν το έδαφος έχει θερμανθεί έως και 10 ° C. Για φυσιολογική ανάπτυξη και ανάπτυξη, το λουλούδι χρειάζεται ένα καθεστώς θερμοκρασίας στην περιοχή 15-25 ° C.

Φωτισμός

Για φύτευση, πρέπει να επιλέξετε ένα καλά φωτισμένο μέρος. Ακόμη και μια ελαφριά σκιά στις βόρειες περιοχές μπορεί να καθυστερήσει την ανάπτυξη των λουλουδιών. Στις νότιες περιοχές, η ελαφριά σκίαση είναι αποδεκτή.

Πότισμα

Κατά τη διάρκεια ξηρών περιόδων, το φυτό ποτίζεται κάθε εβδομάδα ή κάθε 10 ημέρες. Επιφανειακά, το φυτό δεν μπορεί να ποτιστεί. Απαιτείται ένας κάδος νερού για 1 m². Το έδαφος πρέπει να υγραίνεται σε βάθος 30-35 cm.

Ψεκασμός

Προκειμένου το φυτό να σχηματίσει μπουμπούκια που θα ευχαριστούν με την όμορφη ανθοφορία, πρέπει να ψεκάζεται. Για να γίνει αυτό, αναμίξτε βορικό οξύ (1,5 g), θειικό χαλκό (2 g), θειικό ψευδάργυρο (1 g), νερό (10 l), υγρό σαπούνι (15 ml).

Υγρασία

Η ιδανική περιεκτικότητα σε υγρασία για την ανάπτυξη των γλαδιόλων είναι περίπου 70%.

Εναυσμα

Τα γλαδιόλια δεν είναι ιδιαίτερα απαιτητικά στο έδαφος, οπότε ο καθένας θα το κάνει.Όταν το έδαφος είναι ελαφρύ, το πότισμα γίνεται πιο συχνά και όπου είναι βαρύ, απαιτείται χαλάρωση.

Λίπασμα επιφάνειας

Εάν το έδαφος είναι εύφορο και γονιμοποιείται κάθε χρόνο με χούμο, τότε μπορεί να παραλειφθεί η κορυφαία σάλτσα. Εάν το έδαφος εξαντληθεί, τότε προστίθενται άζωτο και κάλιο τον Ιούνιο, άζωτο, κάλιο και φώσφορος τον Ιούλιο, και κάλιο και φώσφορος τον Αύγουστο.

Τα γλαδιόλια μπορούν να πεθάνουν από πολλές ασθένειες και έντομα. Επομένως, η σωστή φροντίδα και οι τακτικοί έλεγχοι είναι απαραίτητοι. Εάν παρατηρηθούν ακόμη και οι παραμικρές αποκλίσεις, ο επιχειρηματίας πρέπει αμέσως να λάβει μέτρα διάσωσης, διαφορετικά δεν θα είναι δυνατό να αποθηκευτεί αργότερα το λουλούδι.