Περιγραφή του Wild Common Ivy - Hedera Helix

Το Hedera (κισσός) θεωρείται μία από τις παλαιότερες καλλιέργειες. Φυτεύτηκε στην αρχαία Ρώμη. Εκείνες τις μέρες, το φυτό προσωποποίησε έναν επιτυχημένο γάμο και αθανασία. Ο κοινός κισσός μπορεί να είναι έως 200 ετών. Πρόκειται για μια Λιάνα που σέρνεται μέσα από τα δέντρα ή ένα αειθαλές χαλί. Ακολουθεί μια λεπτομερής περιγραφή του φυτού κισσού.

Ivy - τι είναι

Ο Ivy είναι ένα αναρριχητικό φυτό. Υπό ευνοϊκές συνθήκες, φτάνει σε ύψος 25 μ. Αναρριχείται πάνω σε στηρίγματα και μεγάλα δέντρα χάρη στις πρόσθετες ρίζες του, παρόμοια με τα κορόιδα. Τα φύλλα είναι δυνατά, δερμάτινα. Τα ανθισμένα φυτά έχουν ταξιανθίες σε σχήμα ομπρέλας. Το ίδιο το χρώμα των φύλλων είναι σκούρο πράσινο, αλλά σε ορισμένα είδη μπορεί να είναι κρέμα ή χρυσό.

Αειθαλές χαλί

Ευρέως γνωστό ως ματζέντα νήματα, σερπεντίνη, εγκληματικό, ντιβάι. Η Κεντρική Ρωσία έχει το δικό της όνομα - povelika. Εδώ έχει την κατάσταση ενός ζιζανίου. Τα λουλούδια είναι μονό και αμφιφυλόφιλα. Τα μούρα είναι δηλητηριώδη για τον άνθρωπο. Ευτυχώς, δεν έχουν χρόνο να ωριμάσουν, καθώς το φυτό ανθίζει τον Αύγουστο-Οκτώβριο και τα φρούτα ωριμάζουν για 9 μήνες μετά από αυτό. Στο σπίτι, ανθίζει πολύ σπάνια.

Η Λιάνα χρησιμοποιείται ευρέως στον σχεδιασμό τοπίου. Φυτεύεται κοντά σε κιόσκια, βεράντες. Το εργοστάσιο είναι σε θέση να κλείσει εντελώς τον τοίχο, εάν υπάρχει κάτι να προσκολληθεί.

Χρησιμοποιείται επίσης ως αμπούλο φυτό. Εάν δεν υπάρχει στήριξη, ένα λουλούδι που μεγαλώνει σε μια γλάστρα θα κρεμάσει με ένα πλούσιο καπάκι.

Ο heder μπορεί να διαμορφωθεί σε οποιοδήποτε σχήμα. Εάν χρησιμοποιήσετε μια στάση ασυνήθιστου σχήματος και την τσιμπήσετε εγκαίρως, τότε πολύ σύντομα η πράσινη φιγούρα θα ευχαριστήσει το μάτι.

Η Λιάνα χρησιμοποιείται για έναν πράσινο φράχτη. Οι σχεδιαστές φτιάχνουν πλούσια μαξιλάρια από κισσό στο έδαφος, που χρησιμοποιούνται για διακοσμητικά διακοσμητικά κήπου. Μια Λιάνα που διακοσμεί λεύκα ή άλλο δέντρο σε δημόσιο πάρκο φαίνεται καταπληκτική.

Υπάρχουν επίσης αρκετές δεκάδες είδη εσωτερικού κισσού. Τέτοιες ποικιλίες χρησιμοποιούνται για τη διακόσμηση λόμπι, γραφείων.

Πελαργόνιο - συγγενής ή γείτονας

Το κισσός Pelargonium με τα φύλλα του μοιάζει πολύ με τον κισσό. Αναπτύσσεται κυρίως ως θάμνος, αλλά υπάρχει επίσης αμπούλο. Χρησιμοποιείται ως φυτό εσωτερικού χώρου. Μερικές φορές φυτεύεται έξω το καλοκαίρι. Όπως και ο κοινός κισσός, είναι ένα αειθαλή φυτό. Έφερε από τις ίδιες χώρες με τα αμπέλια. Η φύση αυτών των εδαφών είναι πλούσια σε όμορφα φυτά που χαρίζουν το μάτι.

Ivy: όπου μεγαλώνει

Η Μαδαγασκάρη θεωρείται η γενέτειρα της έλικας Xedera. Στη Ρωσία, αναπτύσσεται στην Κριμαία, στον Καύκασο. Βρίσκεται επίσης στην Κεντρική Ασία, καθώς και στην Αφρική και την Ασία. Η Hedera επέλεξε μέρη με υποτροπικό κλίμα για φυσική ανάπτυξη. Εκεί μπορεί ακόμη και να σέρνεται πάνω σε βράχους. Οι ρίζες του Sucker βοηθούν όχι μόνο να παραμείνουν σε μια λεία επιφάνεια, αλλά και να παρέχουν επιπλέον διατροφή. Σε θερμά κλίματα, το φυτό φτάνει σε ύψος άνω των 30 μέτρων.

Το Hedera αναπτύσσεται επίσης στα μέσα κλίματα. Φυσικά, δεν φτάνει σε τέτοιες διαστάσεις όπως στα υποτροπικά, αλλά αισθάνεται φυσιολογικό. Η ωρίμανση των μούρων είναι ορατή μόνο σε φυτά εσωτερικού χώρου. Αυτό συμβαίνει όχι νωρίτερα από 10 χρόνια μετά τη φύτευση. Και ο εσωτερικός κισσός ανθίζει απρόθυμα.

Θέα στο δωμάτιο

Κοινή κισσός (έλικας Hedera) στο σπίτι

Οι εσωτερικοί κισσός είναι δημοφιλείς, δεν απαιτούν ιδιαίτερη φροντίδα, ενώ προσδίδουν στο δωμάτιο με πολύ πράσινο. Αποφύγετε το άμεσο ηλιακό φως στα φύλλα. Ο Ivy δεν του αρέσει συχνές κινήσεις. Είναι καλύτερο να ποτίζετε το φυτό με νερό σε θερμοκρασία δωματίου. Δεν πρέπει να είναι αμέσως από τη βρύση, είναι επιτακτική ανάγκη να το αφήσει να εγκατασταθεί.Ο Ivy είναι αδιάφορος για τα ρεύματα και τις αλλαγές θερμοκρασίας, αλλά τα πολλά φύλλα του λατρεύουν ένα ζεστό ντους.

Τα λιπάσματα αζώτου εφαρμόζονται την άνοιξη και τα λιπάσματα ποτάσας εφαρμόζονται κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης, αλλά όχι περισσότερο από 2 φορές το μήνα.

Με καλή φροντίδα, η κεφαλίδα μεγαλώνει γρήγορα. Πρέπει να μεταμοσχεύσετε το φυτό τουλάχιστον μία φορά κάθε 3 χρόνια. Το σήμα για μεταφύτευση είναι η εμφάνιση ριζών στην οπή αποστράγγισης του δοχείου.

Η αναπαραγωγή ασκείται με μοσχεύματα. Ο σγουρός κισσός μεγαλώνει γρήγορα τις ρίζες του.

Στην Κεντρική Ρωσία, ριζώνουν διάφοροι τύποι κισσών. Με τη σωστή φροντίδα, το φυτό μπορεί να φτάσει τα 25 μ. Και τα φύλλα του κισσού - 20 εκ. Το Hedera μπορεί να είναι κάθετη διακόσμηση και κάλυμμα εδάφους. Το φυτό θεωρείται ανθεκτικό στη σκιά, οπότε μπορεί να φυτευτεί κάτω από τις κορώνες των δέντρων όπως ένα χαλί.

Η πιο δημοφιλής ποικιλία δρόμου είναι ο καθηγητής Seneta. Εκτράφηκε από κτηνοτρόφους και μπορεί εύκολα να φτάσει τα 20 μ. Χρησιμοποιείται από τοπικούς κηπουρούς τόσο για κάθετη κηπουρική όσο και για την αντικατάσταση του γκαζόν.

Η φύτευση γίνεται καλύτερα σε υπερυψωμένες, προστατευμένες από τον άνεμο περιοχές. Είναι καλύτερο να το κάνετε αυτό την άνοιξη, ώστε το φυτό να αποκτήσει δύναμη για το χειμώνα. Η αντοχή στον παγετό του φυτού είναι αρκετά υψηλή. Οι ρίζες του φυτού είναι μικρές, φτάνοντας σε βάθος περίπου 20 cm.

Κατά τη φύτευση, φροντίστε να φτιάξετε ένα στρώμα αποστράγγισης στην οπή. Για καλή ανάπτυξη, το έδαφος πρέπει περιοδικά να χαλαρώνεται και να προστίθεται τύρφη ή λίπασμα για το στρώμα. Το πότισμα πρέπει να είναι τακτικό. Χωρίς ειδικό ψεκασμό της κορώνας, ένας μεγάλος αριθμός παρασίτων μπορεί να εγκατασταθεί στο πράσινο. Τα παράσιτα λατρεύουν πολύ τα φύλλα και μπορούν να προκαλέσουν σημαντική βλάβη στο λουλούδι. Τα προϊόντα θεραπείας μπορούν να αγοραστούν σε εξειδικευμένα καταστήματα.

Ασθένειες

Πρέπει να πολλαπλασιάσετε τον κηπευτή με μοσχεύματα αλόγων. Βασικά, κατά τη διακόσμηση του κήπου, χρησιμοποιούνται είδη ποικιλιών, επομένως είναι αδύνατη η διάδοση των σπόρων. Για πρώτη φορά, τα μοσχεύματα μπορούν να ριζωθούν σε ένα θερμοκήπιο. Όταν εμφανιστεί επαρκής αριθμός νέων φύλλων, μπορείτε να μεταμοσχεύσετε σε μόνιμο μέρος.

Ένας άλλος τρόπος αναπαραγωγής αμπέλων είναι με στρώσεις. Η μέθοδος είναι κατάλληλη για φυτά εσωτερικού χώρου και κήπου. Επιλέγεται ένας δυνατός βλαστός με επαρκή αριθμό μπουμπουκιών, θαμμένος στο έδαφος. Αφού ριζώσει το φυτό, αποκόπτεται από τον μητρικό θάμνο. Και μετά είναι δυνατή η προσγείωση σε άλλο μέρος.

Φαρμακευτικές ιδιότητες

Εκτός από το αειθαλές στέμμα, ο κισσός έχει φαρμακευτικές ιδιότητες που έχουν αποδειχθεί από τους επιστήμονες. Μαζί με το όφελος, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι περιέχει επίσης δηλητηριώδεις ενώσεις. Όμως, παρά αυτό, δεν πρέπει να φοβάστε αυτό το φυτό. Πολλά φάρμακα έχουν αναπτυχθεί χρησιμοποιώντας συστατικά αυτού του φυτού. Οι μελισσοκόμοι σημειώνουν την εξαιρετική περιεκτικότητα σε μέλι.

Μέλι γύρης κισσού

Τα φάρμακα με συστατικά κισσού έχουν αποχρεμπτικές, αντιβακτηριακές ιδιότητες και χρησιμοποιούνται επίσης στην επούλωση τραυμάτων. Η φυτική ιατρική συνιστά τον κισσό ως μέσο ενίσχυσης της ανοσίας. Τα οφέλη της έγχυσης κισσού στη βελτίωση της λειτουργίας του ήπατος, της χοληδόχου κύστης και της ουρικής αρθρίτιδας έχουν αποδειχθεί εδώ και πολύ καιρό.

Το Ivy χρησιμοποιείται ευρέως για την απομάκρυνση των κονδυλωμάτων και των κάλων. Χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία βρασμού και πυώδους πληγών. Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι με τη βοήθεια αυτού του θάμνου αναρρίχησης, μπορείτε να καταπολεμήσετε τη φαλάκρα. Οι εγχύσεις από τα φύλλα προκαλούν την αποκατάσταση των τριχοθυλακίων.

Έτσι, ο κοινός κισσός μπορεί να ευχαριστήσει όχι μόνο την αειθαλή ομορφιά του, αλλά και με πολλές φαρμακευτικές ιδιότητες. Επιπλέον, ένα αμπέλι, προικισμένο με σωστή φροντίδα, θα διακοσμήσει κάθε κήπο. Και το μέλι, το οποίο λαμβάνεται μετά τη συλλογή γύρης, είναι αρκετά σπάνιο και πολύ χρήσιμο.