Alpine aster (Aster alpinus) - αναπτύσσεται από σπόρους

Alpine aster - ονομάζεται επίσης συχνά aster του Korzhinsky ή false, και μερικές φορές συγχέονται και ονομάζονται Alpine χαμομήλι. Αυτό το ποώδες αιώνιο ανθισμένο κάλυμμα εδάφους έχει ριζώσει στους ρωσικούς κήπους, καθώς διακρίνεται από τη σπάνια ζωτικότητα και την πλούσια παλέτα αποχρώσεων.

Πώς μοιάζει ο αλπικός αστέρας

Τα λουλούδια μοιάζουν πραγματικά με ένα συνηθισμένο ετήσιο, αλλά εδώ τελειώνει η ομοιότητα με τον κλασικό αστέρα. Διαφορετικά, το εργοστάσιο έχει πολλά ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά.

Η περιγραφή του φυτού λέει ότι ο ποώδης πολυετής αστέρας αυξάνεται σε ύψος έως 35 cm, αλλά υπάρχουν ποικιλίες νάνων ύψους μόλις 10 cm. Τα στελέχη και τα απομακρυσμένα φύλλα σκούρου πράσινου χρώματος μπορεί να είναι εφηβικά.

Aster alpinus

Οι ταξιανθίες είναι απλά καλάθια στα άκρα των όρθιων στελεχών διαμέτρου έως 5,5 cm. Ανθίζει με λευκά, ροζ, λιλά, μοβ άνθη από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο. Οι πρώιμες ποικιλίες ανθίζουν τον Μάιο και ανθίζουν μέχρι τον Ιούλιο, και οι τελευταίες ανθίζουν μόνο τον Ιούλιο, αλλά συνεχίζουν να ευχαριστούν το μάτι μέχρι τον παγετό. Οι σπόροι με λευκή τούφα σχηματίζονται από μαραμένα άνθη, ωριμάζουν μέχρι τον Σεπτέμβριο.

Στην κουλτούρα, έχουν εκτραφεί διάφορες ποικιλίες που έχουν έναν προκάτοχο, που περιγράφεται από τον Karl Linnaeus το 1753. Συνολικά, είναι γνωστές τρεις άγριες ποικιλίες αλπικών αστερών:

• Serpentimontanus (φίδι) - ποώδες πολυετές φυτό ύψους 8-10 cm, λουλούδια διαμέτρου 3,5-4 cm ροζ-μοβ με κίτρινο πυρήνα, προτιμά χαλίκια και πετρώδεις πλαγιές κοντά σε ποτάμια.
• Tolmatschevii (Tolmacheva) - διαφέρει από το Zmeinogorskaya σε ένα ακόμη μεγαλύτερο λουλούδι βαμμένο πλήρως σε κίτρινη σκιά.
• Το Vierhapperi είναι η ψηλότερη ποικιλία ύψους έως 35 εκατοστών, ανθίζει με ροζ λουλούδια από τον Ιούνιο έως τον Ιούλιο, που βρίσκεται στην Ανατολική Σιβηρία, Αλάσκα, Δυτικός Καναδάς, Κολοράντο.

Στο φυσικό του περιβάλλον, ο αλπικός αστέρας είναι ευρέως διαδεδομένος στη Ρωσία (αναφέρεται στα περιφερειακά βιβλία με τα κόκκινα δεδομένα) και στην Ευρώπη, καθώς και στην Ασία, την Κίνα και τη Βόρεια Αμερική. Η καλλιέργεια ξεκίνησε τον 16ο αιώνα. Το κάλυμμα του εδάφους πηγαίνει καλά με πολλά ετήσια, αλλά ως επί το πλείστον έχει βρει εφαρμογή στη δημιουργία βραχόκηπων.

Δημοφιλείς ποικιλίες λευκών, μπλε, ροζ ειδών

Η απαιτούμενη σκιά μπορεί να βρεθεί τόσο στις πρώιμες όσο και στις καθυστερημένες ποικιλίες. Η επιλογή είναι αρκετά μεγάλη, και κατά μέσο όρο, κάθε ποικιλία ανθίζει για 35-40 ημέρες.

Το Albus είναι ένας λευκός ημι-διπλός αστέρας με κίτρινο σγουρό πυρήνα, ανθίζει από τον Ιούνιο έως τον Ιούλιο. Ύψος - από 15 έως 20 εκ. Λουλούδια σε διάμετρο έως 4 εκ. Προτιμά μερική σκιά και μέτριο πότισμα.

Άλμπους

Το Happy End είναι μια αρκετά ψηλή ποικιλία και πολύ δημοφιλής, ύψους έως 30 cm, ανθίζει με φωτεινά ροζ ή μοβ-μπλε λουλούδια με κίτρινο κέντρο (έως 4 cm σε διάμετρο) από Μάιο έως Ιούνιο. Τα πράσινα δεν χάνουν την εμφάνισή τους ακόμη και μετά την έναρξη του παγετού.

Χαρούμενο τέλος

Goliath - η ποικιλία πήρε το όνομά της για τα πολύ μεγάλα (διάμετρος έως 6 εκατοστά) λουλούδια, η απόχρωση των οποίων μπορεί να ποικίλει από ανοιχτό ροζ έως εξελιγμένο λιλά-μπλε (μπλε αραβοσίτου). Θάμνοι ύψους έως 20 εκ. Η άνθηση διαρκεί όλο τον Ιούνιο.

Γολιάθ

Καουτσούκ - η ποικιλία έχει ένα τυπικό φύλλωμα για αυτόν τον τύπο, τα λουλούδια (έως 4 εκατοστά σε διάμετρο) έχουν έντονο πορφυρό χρώμα Πρώιμη ανθοφορία - καλύπτει Μάιο και Ιούνιο.Οι θάμνοι μεγαλώνουν έως 30 εκατοστά και έχουν πλάτος έως 50 εκατοστά.

Καουτσούκ

Η Violetta είναι μια νέα υβριδική ποικιλία, ανήκει στην μπλε ποικιλία των αλπικών αστέρων (μπλε). Ανθίζει από Μάιο έως Ιούνιο με πλούσια γαλαζοπράσινα άνθη (διάμετρο έως 5 cm). Το ύψος των θάμνων είναι έως 40 εκ. Κατάλληλο για κοπή.

Βιολέτα

Το Dunkle Schone είναι ιδανικό για τους λάτρεις των πορφυρών χρωμάτων. Σε θάμνους ύψους έως 30 εκατοστών, πολλά λουλούδια (έως 5 εκατοστά σε διάμετρο) ανθίζουν σε μια πλούσια μοβ απόχρωση. Το φύλλωμα κατά τη βλάστηση των σπόρων είναι αρχικά γκρίζο και στη συνέχεια γίνεται θαμπό πράσινο.

Dunkle schone

Πολυετής αλπικός αστέρας: καλλιέργεια από σπόρους

Η ανάπτυξη με αυτόν τον τρόπο είναι απλή, αλλά μεγάλη: ο χρόνος αναμονής για τα φυτά είναι από 3 έως 4 εβδομάδες, κάτι που είναι σημαντικό να λάβετε υπόψη κατά τον προγραμματισμό των φυτεύσεων.

Φυτευτική ικανότητα και έδαφος

Το βάθος του ριζικού συστήματος είναι έως 30 cm, οπότε τα δοχεία για την ανάπτυξη δοχείων λαμβάνονται ύψος 35 cm (με περιθώριο αποστράγγισης). Για τα δενδρύλλια, είναι κατάλληλα ποτήρια με ύψος 10-15 cm.

Παίρνουν εύφορο έδαφος, προσθέτοντας χούμο, τύρφη και άμμο σε ίσα μέρη σε αυτό. Επιπλέον, εισάγεται αλεύρι δολομίτη (μπορεί να αντικατασταθεί με θρυμματισμένο κέλυφος αυγού).

Προετοιμασία και σπορά σπόρων

Η σπορά πραγματοποιείται με την εμβάθυνση κάθε σπόρου κατά 1 εκ. Το έδαφος ποτίζεται άφθονα και καλύπτεται με γυαλί ή μεμβράνη για να δημιουργήσει ένα φαινόμενο θερμοκηπίου.

Τα σπορόφυτα εμφανίζονται σε θερμοκρασία + 15-18 ° C. Μεταξύ των σπόρων, συνιστάται να διατηρείτε αμέσως απόσταση 20 cm στο ανοιχτό χωράφι και σε δοχεία, ώστε να είναι εύκολο να βουτήξετε.

Συγχρονισμός

Εάν επιλεγεί η μέθοδος δενδρυλλίων, τότε η σπορά πραγματοποιείται τον Φεβρουάριο.

Σπέρνεται σε ανοιχτό έδαφος στις αρχές Μαΐου ή λίγο νωρίτερα σε πιο νότιες περιοχές (Krasnodar και Stavropol Territories). Εάν καθυστερήσετε τη σπορά, τότε η ανθοφορία θα έρθει μόνο τον επόμενο χρόνο.

Πώς να φροντίσετε τα φυτά

Τα σπορόφυτα βουτούν στο στάδιο των 2-4 αληθινών φύλλων. Εάν τα φυτά εμφανίστηκαν το πρώτο μισό του Μαρτίου ή ακόμη νωρίτερα, τότε απαιτείται επιπλέον φωτισμός (ώρες ημέρας - 10 ώρες).

Νερό με φειδώ όταν το χώμα στεγνώνει καλά. 7-10 ημέρες πριν από τη μεταφύτευση σε ανοιχτό έδαφος, η σκλήρυνση ξεκινά από μισή ώρα την ημέρα, σταδιακά αυξάνεται σε 2-3 ώρες.

Προσγείωση σε ανοιχτό έδαφος

Τα σπορόφυτα φυτεύονται σε έναν ανθισμένο κήπο όταν η απειλή του παγετού, η οποία είναι εξαιρετικά καταστροφική για τους νεαρούς αστέρες, έχει περάσει κατά 100%. Εάν η άνοιξη είναι αργά, τότε μπορείτε να την φυτέψετε κάτω από την ταινία, η οποία αφαιρείται μετά από μια εβδομάδα.

Φύτευση χωρίς σπόρους

Στην πώληση μπορείτε εύκολα να βρείτε αλπικούς αστερίσκους διαφόρων χρωμάτων, που παρουσιάζονται σε δοχεία.

Αυτό είναι ένα εξαιρετικό υλικό φύτευσης που μπορεί να αγοραστεί οποιαδήποτε στιγμή από Μάιο έως Σεπτέμβριο και να φυτευτεί αμέσως σε μόνιμο μέρος. Επιλέγεται συχνότερα, καθώς είναι πολύ ενοχλητικό να μεγαλώνεις φυτά.

Η σπορά σε ανοιχτό έδαφος πραγματοποιείται στις αρχές Μαΐου, διατηρώντας ένα διάστημα 20 εκατοστών μεταξύ των μεμονωμένων φυτών. Μετά την εμφάνιση των δενδρυλλίων, ποτίζονται μόνο ανάλογα με τις ανάγκες, καθώς η υπερχείλιση είναι καταστροφική για αυτά.

Πώς αναπαράγεται ο πολυετής αστέρας της Alpine

Ο αλπικός αστέρας αναπαράγεται εύκολα με φυτικό τρόπο. Το καλοκαίρι, είναι μοσχεύματα, και τον Σεπτέμβριο, οι 3-4χρονοι θάμνοι χωρίζονται.

• Διαίρεση του θάμνου

Μόλις ο θάμνος φτάσει την ηλικία των 3-4 ετών, μπορεί να σκαφτεί τον Σεπτέμβριο ή τον Μάιο, χωρίζοντάς τον προσεκτικά σε 2-3 μέρη, για να τον φυτέψετε αμέσως σε νέα μέρη. Η διαδικασία συνιστάται αυστηρά, δεδομένου ότι ο κατάφυτος θάμνος αρχίζει να μεγαλώνει, χάνει το διακοσμητικό του αποτέλεσμα, τα λουλούδια γίνονται μικρότερα.

• Μοσχεύματα

Η τεχνική χρησιμοποιείται για την αναπαραγωγή ελίτ ποικιλιών.

Πάρτε ένα κλαδί μήκους 6-8 cm με 2 σημεία ανάπτυξης. Το χώμα αναμιγνύεται με τέφρα, άμμο και τύρφη και τα δοχεία γεμίζονται στα οποία ριζώνονται τα μοσχεύματα (θαμμένα 4 cm). Ο όρος για τον σχηματισμό ριζών είναι 4 εβδομάδες, μετά τις οποίες φυτεύονται αμέσως σε μόνιμο μέρος.

Η μεταμόσχευση πραγματοποιείται σε μεμονωμένες τρύπες φύτευσης, οι οποίες σκάβονται σε απόσταση 20 cm το ένα από το άλλο ή περισσότερο.Οι ρίζες είναι καλυμμένες με γόνιμο χώμα, και μετά από αυτό ξεφλουδίζουν καλά, ώστε να μην χρειάζεται να χαλαρώνουν το έδαφος και συχνά το ζιζανιοκτόνο.

Χαρακτηριστικά φροντίδας του Aster alpinus στο σπίτι

Εάν επιλεγεί η καλλιέργεια σε ένα δοχείο στο περβάζι, τότε πρέπει να ακολουθηθούν αρκετοί σημαντικοί κανόνες. Για το λεγόμενο αλπικό χαμομήλι, η καλλιέργεια, η φροντίδα και η μεταμόσχευση στο σπίτι είναι αρκετά απλές.

Για τη βλάστηση των σπόρων, αρκεί μια θερμοκρασία + 15-18 ° C (3-4 εβδομάδες). Εάν η θερμοκρασία είναι υψηλότερη, τότε τα φυτά θα εμφανιστούν νωρίτερα. Σε + 20-22 ° C, το φυτό αισθάνεται υπέροχο για το μεγαλύτερο μέρος του έτους. Το χειμώνα, κατά τη διάρκεια της αδρανοποιημένης περιόδου, απαιτείται μείωση του εύρους από 0 έως + 10 ° C.

Ποτίστε τα δοχεία μόνο όταν το χώμα στεγνώσει από πάνω σε βάθος 5-10 εκ. Ο κόλπος είναι επιβλαβής για το ριζικό σύστημα.

Δεν απαιτείται ψεκασμός, αλλά γενικά οι θάμνοι αντιδρούν θετικά σε αυτό εάν το φυτό βρίσκεται κοντά σε πηγή καθαρού αέρα (στο μπαλκόνι ή από ανοιχτό παράθυρο).

Ένα φυσιολογικό επίπεδο υγρασίας εσωτερικού χώρου (50-60%) είναι το βέλτιστο για τα asters.

Το έδαφος προετοιμάζεται γόνιμο και χαλαρό. Τα συστατικά χαλάρωσης εισάγονται απαραίτητα σε αυτό: άμμο, μικρά βότσαλα και τύρφη. Οι αστέρες χρειάζονται ασβέστιο για να τα τροφοδοτήσουν, έτσι αλεύρι δολομίτη ή θρυμματισμένα κελύφη αυγών προστίθενται στο έδαφος.

Το σύνθετο ορυκτό λίπασμα χορηγείται 1-2 φορές ανά σεζόν, καθώς το φυτό είναι φυτό με αργή ανάπτυξη και μπορεί να μαραθεί από την περίσσεια λιπάσματος.

Πότε και πώς ανθίζει

Κατά μέσο όρο, κάθε ποικιλία ανθίζει για 30-45 ημέρες.

Η ταξιανθία είναι ένα καλάθι, στο οποίο τα κεντρικά σωληνοειδή λουλούδια έχουν κοντά κίτρινα κοράλια, και το εξωτερικό επίπεδο αποτελείται από μακριά λουλούδια ροζ, λευκού, μπλε, μοβ. Ορισμένα υβρίδια μπορεί να έχουν μια εντελώς μονή απόχρωση καλαθιού.

Σε σχήμα, η ταξιανθία είναι συνήθως παρόμοια με ένα χαμομήλι, στο οποίο τα μακριά πέταλα μπορούν να έχουν απλό σχήμα, μυτερά, με κυματιστό άκρο.

Οι περισσότερες από τις ποικιλίες που διατίθενται για δωρεάν πώληση ανθίζουν τον Μάιο-Ιούνιο, αλλά στα φυτώρια μπορείτε να βρείτε άλλες, ανθισμένες προς το τέλος του καλοκαιριού.

Όταν οι θάμνοι βρίσκονται σε άνθιση, η κατανάλωση νερού αυξάνεται σημαντικά. Εάν το υπόλοιπο του χρόνου, με επαρκή ποσότητα βροχής, η φύτευση δεν μπορεί να ποτιστεί καθόλου, τότε κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας, το πότισμα είναι απαραίτητο κάθε εβδομάδα. Τα ξηρά λουλούδια, εάν δεν χρειάζονται σπόροι, αφαιρούνται για να κάνουν τους θάμνους να φαίνονται πιο όμορφα.

Πιθανά αυξανόμενα προβλήματα

Σε γενικές γραμμές, με την κατάλληλη γεωργική τεχνολογία, ο αλπικός αστέρας δεν προκαλεί προβλήματα. Οι αιτίες των πιθανών προβλημάτων είναι καλά κατανοητές.

Εάν το πράσινο μέρος των βουνών αρχίσει να γίνεται κίτρινο, τότε αυτό δείχνει ότι μια ασθένεια έχει προσβάλει το φυτό ή στεγνώνει. Πραγματοποιείται προληπτική θεραπεία με κατάλληλο παρασκεύασμα, αυξάνεται το πότισμα.

Μπορείτε συχνά να δείτε ίχνη ωιδίου σε θάμνους. Η πηγή του είναι το υπερβολικό άζωτο στο έδαφος και τον υγρό καιρό. Η μείωση του ποτίσματος και της επεξεργασίας με το Topaz βοηθά, και το φθινόπωρο οι θάμνοι ψεκάζονται με διάλυμα θειικού χαλκού.

Λίγα λουλούδια και μια απαλή εμφάνιση δείχνουν μια παχιά φύτευση. Με υπερβολική υγρασία, οι αστέρες μαραίνονται και πεθαίνουν γρήγορα. Εάν η περιοχή φύτευσης έχει επιλεγεί πολύ σκοτεινή, τότε τα μπουμπούκια μπορεί να μην σχηματιστούν καθόλου.

Ο αλπικός αστέρας είναι ένας πολυετής αγαπημένος από τους κηπουρούς, που ποικίλλει σε αποχρώσεις και μεγέθη θάμνων. Μπορείτε να επιλέξετε μια ενδιαφέρουσα ποικιλία για κάθε κήπο!