Liatris - φύτευση και φροντίδα στο ύπαιθρο

Το Liatris είναι ένα πολυετές λουλούδι που ανήκει στην οικογένεια Asteraceae ή Asteraceae. Υπό φυσικές συνθήκες, αναπτύσσεται στο Μεξικό, τη Βόρεια Αμερική, τις Μπαχάμες. Υπάρχουν περίπου 20 υποείδη του φυτού.

Περιγραφή του Liatris: ποικιλίες και ποικιλίες

Το πολυετές λουλούδι Liatris ήρθε σε κήπους τον 18ο αιώνα. Τα φύλλα του συλλέγονται σε ροζέτα, από την οποία βγαίνουν σκληροί βλαστοί με ταξιανθίες που αυξάνονται από 0,6 έως 1 μ. Το φύλλωμα μιας καλλιέργειας με σκούρο πράσινο χρώμα, πυκνό. Τα μεμονωμένα φύλλα είναι στενά. Δεν ανήκει στο αειθαλή υποείδος, το οποίο δεν τον εμποδίζει να είναι δημοφιλής στους κηπουρούς. Τα λουλούδια συλλέγονται σε ανθέων, μήκους 15 έως 30 cm.

Πώς μοιάζει το lyatrice

Υπάρχουν πολλά κοινά υποείδη του πολιτισμού.

Liatris ανθέων

Διακοσμήσει παρτέρια με τα λουλούδια του κατά τη διάρκεια Ιουνίου-Ιουλίου. Το χρώμα τους εξαρτάται από την ποικιλία και είναι ροζ, λευκό, μοβ, λιλά, λιλά, γαλάζιο. Το μίσχο μοιάζει με σωλήνα, σε όλο το μήκος του καλύπτεται με μικρά λουλούδια. Τα στελέχη μεγαλώνουν έως 80 εκατοστά, καλύπτονται πλήρως με φύλλωμα. Οι ταξιανθίες του πανικού από παχύρρευστο spikelet φτάνουν τα 25 cm σε μήκος.

Τα γνωστά υποείδη της ακιδωτής ποικιλίας, που αναπτύχθηκαν με βάση την ποικιλία Liatris Spicata, περιλαμβάνουν:

• Floristan Violett - με πέταλα βαμμένα σε διαφορετική απόχρωση μπλε-λιλά.
• Florian Weiss - τα στελέχη του πολιτισμού φτάνουν τα 90 cm, οι μεγάλες ταξιανθίες μοιάζουν με λευκά χιονισμένα κεριά.
• Liatris Kobold (kobold ή κοβάλτιο) - έχει άνθη λιλά-ροζ χρώματος, που βρίσκεται σε μίσχους μήκους 40 cm.

Λιατράρης ερυθρός

Έχει μεγάλα και φαρδιά φύλλα, τα πεντάλ είναι αφράτα και λευκά. Οι ταξιανθίες στην εμφάνιση μοιάζουν με μπάλες, αποτελούμενες από ελάχιστα λουλούδια λιλά και ροζ τόνους. Οι ποικιλίες φιλμ προτιμούνται να χρησιμοποιούνται στο σχεδιασμό τοπίου, όταν δημιουργούν αλπικές διαφάνειες ή μονά παρτέρια.

Οι δημοφιλείς ποικιλίες Liatrice scarious παρουσιάζονται:

• Σεπτέμβριος δόξα - μεγαλώνει έως 1 m, με μεγάλα ροζ λουλούδια.
• Liatris Alba (alba) - η ποικιλία καθορίζεται από μεγάλα μαργαριταρένια πέταλα και ένα διακριτικό άρωμα.

Λιάτρας βρώμικη

Ανήκει στο ψηλότερο, στη φύση υπάρχουν παραλλαγές ύψους έως 2 μ. Η κουλτούρα έχει δυνατούς βλαστούς και φύλλωμα με πράσινο τόνο. Στα μακριά πεντάλ υπάρχουν μικρά μοβ άνθη. Εκπρόσωποι του είδους περιλαμβάνουν το Wyat Spire, το οποίο έχει λευκά χιόνια. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η πορφυρή ποικιλία Picador. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του θεωρείται υψηλό και έντονο ταξιανθίες και λατρεύει το μέτριο πότισμα, την εύκολη αναπαραγωγή.

Λιάτρας Κόμπολντ

Τοποθεσία φύτευσης, έδαφος

Η φύτευση και η φροντίδα ενός lyatrix ξεκινά με την επιλογή ενός κατάλληλου ιστότοπου. Προτιμά τα εύφορα εδάφη με εύκολη διαπερατότητα και ελαφρώς όξινη αντίδραση, στην περιοχή των 6-6,5 μονάδων. Η κουλτούρα λατρεύει τα ηλιόλουστα μέρη όπου οι ακτίνες χτυπούν τους θάμνους για 6 ή περισσότερες ώρες.

Η μακρόχρονη ποικιλία δεν ανέχεται τα μεγάλα και βαριά εδάφη - σε τέτοια μέρη απειλείται από την εξάπλωση της σήψης των κονδύλων. Όταν φυτεύεται σε δοχεία λουλουδιών, το υπόστρωμα είναι κατασκευασμένο από τύρφη, πηλό και περλίτη (άμμος).

Σπορά σπόρων Liatris σε ανοιχτό έδαφος

Το υλικό των σπόρων σπέρνεται στα τέλη του φθινοπώρου ή στις αρχές της άνοιξης - δεν επηρεάζονται από τον παγετό. Πριν από την εκτέλεση της εργασίας, εμποτίζονται για 8 ώρες σε διάλυμα υγρού. Ο ιστότοπος προσγείωσης είναι προ-σκαμμένος, χούμους προστίθεται σε αυτό με ρυθμό 1 κάδο ανά m2. Στο έδαφος, οι αυλακώσεις έχουν βάθος έως 1,5 εκατοστά, μετά τη φύτευση των σπόρων, πρέπει να πασπαλιστούν. Με τη μέθοδο πολλαπλασιασμού των σπόρων, η καλλιέργεια θα λάβει πλήρη ανάπτυξη το νωρίτερο 2-3 χρόνια μετά τη φύτευση.

Σπόροι Liatris

Φύτευση Liatris σε ανοιχτό έδαφος

Η καλλιέργεια μπορεί να καλλιεργηθεί σε φυτά, νεαρά φυτά ηλικίας 50-60 ημερών φυτεύονται στο έδαφος. Το υλικό των σπόρων προ-σκληρύνει, επεξεργάζεται και φυτεύεται σε δοχεία με απολυμαντικό χώμα.

Η εργασία σποράς πραγματοποιείται τον Ιανουάριο ή τον Μάρτιο, κατά τη φύτευση, οι σπόροι θάβονται 1 εκ. Τα δοχεία καλύπτονται με γυάλινο ή πλαστικό περιτύλιγμα και αποστέλλονται σε ένα ζεστό δωμάτιο με θερμοκρασία 22-25 ℃ πάνω από το μηδέν.

Μετά το σχηματισμό των δύο πρώτων φύλλων, οι νέοι κάθονται σε ξεχωριστά δοχεία, ένα μήνα αργότερα αποστέλλονται σε ένα δοχείο μεγαλύτερου όγκου. Η προσγείωση κάτω από τον ανοιχτό ουρανό πραγματοποιείται μετά το τέλος της απειλής της επιστροφής των νυχτερινών παγετών. Κατά τη διάρκεια των διαδικασιών φύτευσης, παρατηρείται απόσταση 20 έως 25 cm μεταξύ των θάμνων.

Προσγείωση στο έδαφος

Πότισμα και χαλάρωση του εδάφους

Η κουλτούρα θα επιβιώσει εύκολα από μια μικρή ξηρασία, αλλά ανήκει στους λάτρεις της υγρασίας. Οι υπερχείλιση είναι επικίνδυνες από την ανάπτυξη σήψης στο ριζικό σύστημα. Η ποσότητα νερού όταν το έδαφος υγραίνεται εξαρτάται από το μέγεθος της καλλιέργειας - ένας θάμνος έχει έως και έναν κουβά με νερό. Το υγρό χύνεται μέχρι να απορροφηθεί στο έδαφος.

Η άλεση και η χαλάρωση της γης πραγματοποιούνται περιοδικά, με την προσθήκη μικρής ποσότητας εδάφους. Λόγω της στενής θέσης του ριζικού συστήματος, μπορεί να αφαιρείται τακτικά, ειδικά μετά από παρατεταμένες βροχές.

Μέθοδοι αναπαραγωγής

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να αποκτήσετε ανήλικους.

Κονδυλώδης

Το υλικό αγοράζεται σε ανθοπωλείο ή συλλέγεται μόνος του το φθινόπωρο. Για τη διαδικασία, είναι κατάλληλοι θάμνοι ηλικίας 2-3 ετών, με μέγεθος 2 cm ή περισσότερο. Μικροί εσοχές γίνονται στους βολβούς - θα βγουν βλαστοί από αυτούς. Η προσγείωση πραγματοποιείται την άνοιξη ή τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο, πριν από την έναρξη του κρύου καιρού.

Εάν είναι επιθυμητό, ​​τα οζίδια μπορούν να βλαστούν εκ των προτέρων. Σε δοχεία, κάθονται σε απόσταση 15 cm σε μείγμα εδάφους, το οποίο περιλαμβάνει τύρφη, άμμο ποταμού και χούμο. Οι θάμνοι πρέπει να παρέχουν καλή αποστράγγιση. Τα δοχεία αποστέλλονται σε ένα δροσερό και σκοτεινό δωμάτιο πριν εμφανιστούν οι πρώτοι βλαστοί. Μετά την εμφάνιση ενός νεαρού βλαστού, φυτεύεται κάτω από τον ανοιχτό ουρανό.

Διαίρεση του θάμνου

Ο θάμνος σκάβεται εντελώς, απομακρύνεται από την προσκολλημένη γη και κόβεται με φτυάρι. Η ρίζα χωρίζεται σε 2-3 μέρη, κατά προτίμηση ομοιόμορφη. Τα διαχωρισμένα κομμάτια φυτεύονται σε ένα προηγουμένως προετοιμασμένο έδαφος, γονιμοποιούνται με οργανική ύλη σε βάθος παρόμοιο με τον παλιό θάμνο. Η άνθηση πρέπει να αναμένεται την ίδια ή την επόμενη σεζόν, ανάλογα με τον επιλεγμένο χρόνο διαχωρισμού.

Διαίρεση του θάμνου

Κορυφαία σάλτσα και μεταμόσχευση

Η φύτευση και η φροντίδα του Liatris στον ανοιχτό χώρο συνεπάγονται την εφαρμογή λιπασμάτων. Η επικάλυψη γίνεται τρεις φορές ανά σεζόν χρησιμοποιώντας διαλύματα φωσφορικού καλίου. Κατά την αλλαγή της τυπικής απόχρωσης του φυλλώματος σε ανοιχτόχρωμη απόχρωση, πρέπει να εφαρμόζεται λίπανση αζώτου. Η καλλιέργεια δεν χρειάζεται άλλες χρήσιμες ουσίες.

Η μεταμόσχευση πραγματοποιείται σε συνδυασμό με τη διάσπαση ενός ενήλικα θάμνου σε μέρη κάθε 3 ή 4 χρόνια. Εάν αγνοήσετε αυτήν την απαίτηση, οι θάμνοι θα αρχίσουν να μεγαλώνουν με την πάροδο του χρόνου και θα εξαφανιστούν σε λίγα χρόνια. Η μεταμόσχευση πραγματοποιείται σύμφωνα με τον αλγόριθμο:

• ένας ενήλικος αφαιρείται προσεκτικά από το έδαφος και το ριζικό σύστημα καθαρίζεται από αυτό.
• χωρίστε το σε μέρη με ένα κοφτερό μαχαίρι - σε κάθε τοποθεσία πρέπει να υπάρχει λαιμός ρίζας με ρίζες.
• Οι νεαροί φυτεύονται σε προπαρασκευασμένες τρύπες, σε βάθος 10 cm, παρατηρώντας απόσταση 25-35 cm.
• Οι λάκκοι γεμίζουν με χούμο και χώμα από το ένα τρίτο, σφραγισμένοι.
• πότισμα και επίστρωση.

Μεταμόσχευση φυτού

Κλάδεμα Λιάτρας

Ορισμένες ποικιλίες καλλιέργειας μπορούν να μεγαλώσουν έως 1 m, κάτι που απαιτεί υποχρεωτικό δέσιμο. Δυνατά ραβδιά δίπλα στο θάμνο και τραβιέται ένα πυκνό σχοινί ή σύρμα. Οι βολές συνδέονται με την προκύπτουσα δομή. Εάν η διαδικασία δεν πραγματοποιηθεί, τότε κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες ή κάτω από το βάρος της μάζας της, οι βλαστοί μπορεί να σπάσουν και ο θάμνος μπορεί να πεθάνει.

Το κλάδεμα συνιστάται μετά το τέλος της ανθοφορίας μεμονωμένων ταξιανθιών. Αυτή η προσέγγιση θα βελτιώσει την εμφάνιση ολόκληρου του θάμνου, βοηθώντας το φύλλωμα να αποκτήσει ένα πιο φωτεινό χρώμα. Μετά το τέλος της καλλιεργητικής περιόδου, πολλοί κηπουροί επιλέγουν να κάνουν ένα πλήρες κλάδεμα καλλιεργειών.

Παράσιτα και ασθένειες

Οι ασθένειες πρακτικά δεν επηρεάζουν τον θάμνο, τα κύρια προβλήματα είναι:

• σήψη ρίζας - που συμβαίνει όταν μια καλλιέργεια φυτεύεται σε μέρη με βαρύ, κακώς αεριζόμενο έδαφος, που βρίσκεται στη σκιά.
• ωίδιο - η ασθένεια επηρεάζει το φύλλωμα σε συνεχώς βροχερό καιρό.

Οι μυκητιασικές λοιμώξεις είναι πιο πιθανό να εμφανιστούν σε εξασθενημένους ή παλιούς θάμνους. Η συμμόρφωση με τους αγροτεχνικούς κανόνες και η έγκαιρη κατανομή των ενηλίκων είναι η καλύτερη πρόληψη διαφόρων ασθενειών.

Τα επικίνδυνα παράσιτα καλλιεργειών περιλαμβάνουν:

1. Vole ποντίκια που τους αρέσει η γλυκιά γεύση των κονδύλων. Οι επαγγελματίες προτιμούν να φυτεύουν θάμνους σε ειδικά καλάθια, που είχαν προηγουμένως θαφτεί στο έδαφος.
2. Το Medvedok είναι ένα παράσιτο εδάφους που λατρεύει να ροκανίζει το ριζικό σύστημα μιας κουλτούρας.
3. Γυμνοσάλιαγκες - η εμφάνισή τους συνδέεται συχνά με βροχές και άσχημες καιρικές συνθήκες.

Ποντίκι Vole - παράσιτο Liatris

Πώς να προετοιμαστείτε για το χειμώνα

Στο τέλος της καλλιεργητικής περιόδου, όλοι οι θάμνοι κόβονται στη ρίζα. Επιβιώνουν εύκολα τους κρύους μήνες και δεν χρειάζονται εξειδικευμένο καταφύγιο. Το υπόλοιπο καλύπτεται με ξηρό φύλλωμα ή χούμο, τοποθετημένο σε στρώμα έως 15 cm.

Περίοδος ανθοφορίας και φροντίδα μετά

Κατά τον σχηματισμό μπουμπουκιών, η καλλιέργεια απελευθερώνει βέλη με ταξιανθίες. Τα λουλούδια των λαιτράδων αρχίζουν να ανθίζουν από κάτω προς τα πάνω. Το μέσο μήκος κάθε μίσχου είναι 40-50 εκ. Εξωτερικά, μοιάζουν με ανθέων, αποτελούμενα από διάφορα επίπεδα ομάδων λουλουδιών.

Η περίοδος ανθοφορίας διαρκεί περίπου 30 ημέρες, σε ορισμένα υποείδη - έως 1,5-2 μήνες. Ο χρόνος εξαρτάται από τον τόπο φύτευσης του θάμνου, αλλά τις περισσότερες φορές η εμφάνιση των μπουμπουκιών συμβαίνει τον Ιούνιο ή τον Ιούλιο. Στο τέλος της σεζόν, οι κάδοι σχηματίζονται με υλικό σπόρου καλυμμένο με ένα μικρό σωρό.

Μετά την ανθοφορία και την πτώση του φυλλώματος, το τμήμα του εδάφους αποκόπτεται, η επιφάνεια είναι σπασμένη με κλαδιά ερυθρελάτης, τύρφη ή λίπασμα. Εάν δεν υπάρχουν σκληροί χειμώνες, απαιτείται καταφύγιο.

Χρήση στο σχεδιασμό τοπίου

Το λευκό και άλλα υποείδη του lyatrix είναι δημοφιλή στους σχεδιαστές τοπίου. Οι θάμνοι χρησιμοποιούνται ευρέως για διακόσμηση:

• παρτέρια
• λουλουδόκηπος;
• αλπική διαφάνεια;
• σχεδιασμός συνόρων.

Η καλλιέργεια μπορεί να φυτευτεί ως ένα μόνο φυτό ή να αναμιχθεί με άλλα παρόμοια είδη. Η ποικιλία μπορεί να συνδυαστεί με ανεπιτήδευτα αγριολούλουδα, που φυτεύονται σε μια σύνθεση. Αυτή η προσέγγιση μειώνει το χρόνο και την προσπάθεια που δαπανάται για τη φροντίδα του κήπου λουλουδιών και δίνει στην πίσω αυλή μια ασυνήθιστη εμφάνιση.

Όταν σχηματίζετε ένα παρτέρι, μην ξεχνάτε τον συνδυασμό αποχρώσεων. Οι περισσότερες ποικιλίες Liatris είναι χρωματισμένες σε ασπρόμαυρες, μοβ και άλλες αποχρώσεις, μπορείτε να προσθέσετε κίτρινο ή κόκκινο υποείδος σε αυτά.

Το Liatris ως στοιχείο του σχεδιασμού τοπίου

Αναπτύσσεται σε περιοχές με δύσκολα κλίματα

Το Liatris μπορεί να αναπτυχθεί στη Σιβηρία, τα Ουράλια και την Άπω Ανατολή. Ανθοπωλεία προτείνουν τη φύτευση ειδικών ανθεκτικών στον παγετό ποικιλιών σε κρύες περιοχές: Albu ή Burning Star. Η μόνη ιδιαιτερότητα της καλλιέργειας είναι ο σύντομος χρόνος ανθοφορίας και η απουσία ωρίμανσης του υλικού σπόρου.

Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στην προετοιμασία του θάμνου πριν από το χειμώνα: με την άφιξη του Σεπτεμβρίου, τροφοδοτείται με λίπασμα καλίου-φωσφόρου και πιο κοντά στο χειμώνα, πραγματοποιείται υψηλή άλεση των υπολειμμάτων. Πριν από τους πολύ παγετούς, η καλλιέργεια καλύπτεται με ξηρό φύλλωμα και ειδική αγροΐνη.

Ο Λιάτρας λατρεύεται επάξια από επαγγελματίες ανθοπωλεία και ειδικούς τοπίου.

Η παρατεταμένη και άφθονη ανθοφορία τους επιτρέπει να διακοσμήσουν τα προσωπικά τους οικόπεδα, να δημιουργήσουν μη τυποποιημένες συνθέσεις.

Η συμμόρφωση με τους κανόνες συντήρησης θα σας επιτρέψει να αποφύγετε τις περισσότερες ασθένειες, να αποτρέψετε την καταστροφή θάμνων από ποντίκια και αρκούδες. Η σωστή προσέγγιση θα κάνει το σπίτι σας ελκυστικό και μοναδικό.