Λεπτόφυλλο παιωνία (Paeonia tenuifolia) - φύτευση και φροντίδα στο ανοιχτό χωράφι

Λεπτόφυλλο παιωνία - ένα είδος από το Κόκκινο Βιβλίο της Ρωσίας. Στις στέπες και στις βραχώδεις περιοχές του Βόρειου Καυκάσου, στην επικράτεια του Κρασνοντάρ, στα Βαλκάνια, στην Κριμαία, υπάρχει ένας άγριος παιωνία με διπλά κόκκινα άνθη στο φυσικό του περιβάλλον. Το είδος διαφέρει από το συνηθισμένο παιωνία με σκαλιστά λεπτά φύλλα, παρόμοια με άνηθο ή βελόνες πεύκου.

Λεπτόφυλλο παιωνία (Paeonia tenuifolia) - τι είδους φυτό

Αυτό το λουλούδι, σπάνιο σε οικιακούς κήπους, αξίζει ιδιαίτερης προσοχής και ευρεία διανομή.

Σύντομη περιγραφή και χαρακτηριστικά:

• Αιωνόβιος.
• Το ύψος του θάμνου είναι 40-50 cm.
• Η ανθοφορία είναι μία φορά.
• Διάμετρος λουλουδιού έως 7-9 cm.

Στο φυσικό περιβάλλον

• Το χρώμα των εξωτερικών πετάλων είναι έντονο κόκκινο, πορφυρό, σκούρο κεράσι με σατέν σατέν. Οι ανθήρες είναι κίτρινοι, οι κλωστές είναι μοβ. Ένα άγριο είδος έχει 10-12 πέταλα διατεταγμένα σε μία έως τρεις σειρές, μια διπλή μορφή (Rubra Plena) βρίσκεται.
• Η μυρωδιά είναι λεπτή, ευχάριστη.
• Πολύ πρώιμη ανθοφορία (τέλη Μαΐου-αρχές Ιουνίου).
• Ανθεκτικό στον παγετό, μπορεί να αναπτυχθεί σε κλιματικές ζώνες 2-8 (έως και μείον 45 μοίρες).

Αλλα ονόματα

Σε διαφορετικές περιοχές και μεταξύ των κατοίκων της περιοχής, υπάρχουν και άλλα ονόματα για αυτό το φυτό:

• παιωνία με στενά φύλλα
• peony holly,
• παιωνία με φτέρη
• μαύρη παιωνία,

Φρούτα Peony

• Βόρονετ,
• Χωνί (ανάλογα με το χρώμα των σπόρων),
• Ζελένικα,
• Κόκκινο λαζορικό,
• Κυανό λουλούδι,
• Παιωνία.

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της προβολής

Το είδος διακρίνεται από πολύ φωτεινά λουλούδια και διακοσμητικά φυλλώματα. Ανθίζει ταυτόχρονα με τις τουλίπες, αφού η ανθοφορία διατηρεί διακοσμητικό αποτέλεσμα. Ανεπιτήδευτη και σχεδόν ποτέ άρρωστη. Το πράσινο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να διακοσμήσει μπουκέτα. Σε ένα μέρος μεγαλώνει έως και 15 χρόνια.

Δηλητηριώδες, προσελκύει μυρμήγκια και αφίδες. Χάνει την ελκυστικότητά του το δεύτερο μισό του καλοκαιριού. Ανθίζει μόνο για 4-5 χρόνια.

Χρήση στο σχεδιασμό τοπίου

Το είδος χρησιμοποιείται τόσο σε μονοπολιτισμικά κρεβάτια όσο και ως μέρος μεγάλων βραχόκηπων, ανάμεσα σε πέτρες, στο φόντο του φυτού, στα σύνορα. Ενδιαφέρον για τη δημιουργία περιοχών στέπας, όπου μπορεί να συνδυαστεί με δημητριακά, λινάρι, σαξίφρα και αψιθιά.

Ποικιλίες που είναι πολύ δημοφιλείς στους κηπουρούς

Υπάρχουν λίγες ποικιλίες παιώνιας αυτού του είδους λόγω του εξωτισμού του, αλλά εκτός από τα επίσημα, οι κτηνοτρόφοι μπορούν να βρουν διαφορετικές μορφές άγριου φυτού, που διαφέρουν μεταξύ τους σε λουλούδια και φύλλα.

• Αετιδέας

Σκούρα κόκκινα λουλούδια με 6-9 πέταλα σε μια σειρά και τεμαχισμένο μικρό φύλλωμα, ευχάριστη μυρωδιά. Ο θάμνος έχει ύψος έως και 0,6 μ.

• Μικρο Τιμ

Πολύ πρώιμη ποικιλία με ημι-διπλά λουλούδια, κανονικό θάμνο.

• Rubra Plena

Terry peony, ποικιλία με μικρά φύλλα, μια από τις πιο διακοσμητικές και δημοφιλείς.

Terry ποικιλία Rebra Plena

• Earley Scout (Πρόωρος Προσκοπισμός)

Σκούρα πράσινα μικρά φύλλα, άνθη κερασιάς.

• Καλά Μέισιν

Απλό λουλούδι σε διάμετρο 13 εκατοστών, σκούρο κόκκινο με χρυσές στήμονες, πέταλα πλάτους άνω των 6 εκατοστών. Στερεά δυνατά στελέχη, σκούρο πράσινο φύλλωμα μακράς διαρκείας. Καλό για κοπή. Το άρωμα είναι αδύναμο.

• Τέρυ λεπτόφυλλο

Βασικά, αυτή η περιγραφή αναφέρεται στην Rubra Plena, αλλά διπλές και ημι-διπλές μορφές βρίσκονται επίσης στο στενόφυλλο πεδίο peony.

• Οι υπολοιποι

Υπάρχουν περιγραφές κίτρινων, ροζ και λευκών ταξιανθιών, ημι-διπλών και διπλών μορφών μιας λεπτής φύλλου παιωνία. Ο νάνος Little Rhyme, ψηλός φωτεινός ροζ Γκάρλαντ, σκούρο κεράσι με σχεδόν μαύρους μπουμπούκια Chocolate Soldier και πολλοί άλλοι αξίζουν την προσοχή των κηπουρών.

Καλλιέργεια ενός λουλουδιού, πώς να το φυτέψετε σε ανοιχτό έδαφος

Το είδος αναπαράγεται με σπόρους, διαιρώντας θάμνους ή μοσχεύματα ρίζας, μοσχεύματα στελεχών, στρώσεις.

Φύτευση με μοσχεύματα ρίζας

Η παιωνία πρέπει να έχει τουλάχιστον 2-3 μπουμπούκια στο κολάρο της ρίζας, το μήκος της ρίζας πρέπει να είναι τουλάχιστον 15 cm.

Μπορούν επίσης να φυτευτούν μικρά ριζώματα με 1-2 μπουμπούκια, εάν έχουν τουλάχιστον μία ρίζα. Είναι αρκετά βιώσιμα και ριζικά καλά με μια μικρή καθυστέρηση στην ανάπτυξη του θάμνου.

Τι ώρα είναι η επιβίβαση

Η μεταφύτευση, η φύτευση και η διαίρεση του θάμνου peony γίνεται από τα μέσα Αυγούστου έως τα μέσα Σεπτεμβρίου. Αυτή τη στιγμή, εμφανίζεται η ανάπτυξη των μικρών ριζών, λόγω της τροφής του θάμνου.

Η μερική ρίζα των φυτεύσεων, συνεχίζοντας εντατικά αμέσως μετά την απόψυξη του εδάφους την άνοιξη, συμβάλλει στην ταχύτερη έναρξη της ανθοφορίας παιωνία. Σε άλλες περιπτώσεις, είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί η ασφάλεια όχι μόνο των ριζών, αλλά και των βλαστών.

Επιλογή τοποθεσίας

Οι παιώνιες επιτυγχάνουν τη μέγιστη ανάπτυξή τους σε ηλικία 4-5 ετών και, με την καλή γεωργική τεχνολογία, ανθίζουν άφθονα για άλλα 8-12 χρόνια. Το φυτό λατρεύει τα φωτισμένα μέρη και αντιδρά στο έντονο σκοτάδι με τη μείωση της αφθονίας των ανθισμένων και ωχρότερων λουλουδιών. Επιλέγεται ένα μέρος λαμβάνοντας υπόψη την απουσία ριζών θάμνων, δέντρων και κοντινών υπόγειων υδάτων.

Το ιδανικό μέρος είναι καλά φωτισμένο, με ανοιχτή μερική σκιά κατά τη διάρκεια της ημέρας, μακριά από κτίρια και μεγάλα δέντρα, προστατευμένα από τον άνεμο.

Πώς να προετοιμάσετε το έδαφος για φύτευση

Οι σαρκώδεις πολυετείς ρίζες παιώνιες με μεγάλη ποσότητα θρεπτικών ουσιών για την κανονική ανάπτυξη των φυτών απαιτούν εύφορα καλά καλλιεργούμενα εδάφη και χώρους φύτευσης με βάθος και διάμετρο καλλιέργειας συγκρίσιμο με το μέγεθος του θάμνου και του ριζικού του συστήματος.

Η στάθμη των υπογείων υδάτων δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 1 μέτρο. Η ιδιαιτερότητα της στενής φύσης παιωνίας είναι ότι επιτρέπονται βραχώδεις, μέτρια υγρές και ελαφρώς ξηρές θέσεις.

Η καλλιέργεια παιώνιες απαιτεί καλά στραγγιζόμενο έδαφος με καλή διαπερατότητα νερού και αέρα. Αποχέτευση από τούβλα, πέτρες τοποθετούνται στο κάτω μέρος των καθισμάτων, μπορεί να προστεθεί σκουριασμένο σίδερο.

Σε βαριά πήλινα εδάφη, προστίθεται άμμος στο λάκκο, σε άμμο αργίλου και αμμώδη άργιλο. Στο μείγμα προστίθεται σάπια κοπριά ή λίπασμα, ανά φρεάτιο, ανάλογα με τον όγκο, 100-200 γραμμάρια υπερφωσφορικού, 100-150 γραμμάρια θειικού καλίου και αλεύρι δολομίτη, ασβέστη ή τέφρα σε όξινο έδαφος. Η δοσολογία λιπάσματος καθορίζεται καλύτερα στις οδηγίες. Το χώμα συμπιέζεται λίγο.

Το πάνω μέρος του λάκκου (15-25 cm) είναι γεμάτο με συνηθισμένο εύφορο έδαφος χωρίς λιπάσματα και το φυτό φυτεύεται σε αυτό το στρώμα.

Προετοιμασία ενός δενδρυλλίου για φύτευση

Το Delenka εξετάζεται, αφαιρούνται οι κατεστραμμένες και σάπιες ρίζες, τα κομμάτια και τα σπασμένα μέρη της ρίζας κονιοποιούνται με τέφρα, κάρβουνο, ένα μέσο για την τόνωση της ανάπτυξης. Οι μεγάλες ρίζες κόβονται στο 1/3 του μήκους.

Διαδικασία φύτευσης Peony βήμα προς βήμα:

1. Επιλέξτε ένα μέρος.
2. Προετοιμάστε την τρύπα φύτευσης τοποθετώντας ένα στρώμα αποστράγγισης, γεμίστε το με χώμα και λιπάσματα. Κάντε μια τρύπα.
3. Προετοιμάστε φυτά peony (μοσχεύματα, νεαρός θάμνος).
4. Ρυθμίστε το επίπεδο επισημαίνοντάς το με τεντωμένο σχοινί ή σανίδα
5. Τοποθετήστε το δενδρύλλιο στην προετοιμασμένη τρύπα, ελέγχοντας το βάθος των μπουμπουκιών. Μεγάλες ρίζες τοποθετούνται στο λάκκο χωρίς κάμψη, προκειμένου να αποφευχθεί το σπάσιμο τους. Τα σημεία ανάπτυξης του δενδρυλλίου πρέπει να είναι σε βάθος 3-4 εκατοστών. Αφού υποχωρήσει το έδαφος, το δενδρύλλιο καθιζάνει κατά 1,5-2 εκατοστά.
6. Καλύψτε την τρύπα με εύφορο έδαφος.
7. Με τα χέρια σας, πιέστε απαλά το χώμα, σφίγγοντάς το γύρω από τις ρίζες.
8. Χύστε άφθονα με νερό με ρυθμό 1-2 κουβάδες ανά φυτό. Εάν είναι απαραίτητο, προσθέστε περισσότερο χώμα αν χαλάσει.
9. Στρώμα με κομπόστ, άχυρο, τύρφη, ψιλοκομμένο φλοιό.
10. Για καθυστερημένες φυτεύσεις, παρέχετε καταφύγιο για το δενδρύλλιο.

Delenka-δενδρύλλιο

Φύτευση με σπόρους (για αναπαραγωγή)

Ο καρπός peony είναι ένα πολύφυλλο σε σχήμα αστεριού, καθένας από τους οποίους περιέχει αρκετούς μεγάλους λαμπερούς σπόρους μαύρου ή καφέ χρώματος, από τους οποίους το είδος πήρε το όνομά του "Voronets".

Ο χρόνος για τη συλλογή του υλικού φύτευσης είναι όταν οι καρποί ξεσπάσουν και οι σπόροι που δεν είναι ακόμη σκοτεινοί είναι ορατοί μέσω των μισών ανοιχτών βαλβίδων. Εάν σκοπεύετε να καλλιεργήσετε σπόρους στον κήπο, πρέπει να τους βγάλετε έξω από τα κουτιά, να στρώσετε με υγρή άμμο, φλοιό, ελαφρύ χώμα και να ψύξετε πριν φυτέψετε, χωρίς να ξεχνάτε να ελέγχετε την υγρασία της άμμου όλη την ώρα.

Στο ανοιχτό χωράφι, αρκεί να σπείρετε τους σπόρους σε προετοιμασμένο μέρος σε ρηχά αυλάκια. Τα λάχανα εμφανίζονται το δεύτερο έτος.

Για ταχύτερη βλάστηση των σπόρων peony, χρειάζονται τρεις περίοδοι - ζεστό-κρύο-ζεστό.

• Στην πρώτη θερμή περίοδο, πασπαλίζουμε τους σπόρους με άμμο, πασπαλίζουμε με ζεστό νερό. Τοποθετήστε σε ένα μίνι θερμοκήπιο. Είναι απαραίτητο να διατηρηθεί η θερμοκρασία από +16 έως +25 μοίρες, να αερίζεται και να υγραίνεται η άμμος έως ότου εμφανιστούν ρίζες μήκους 1-2 cm.
• Στην ψυχρή φάση, τα φυτά που έχουν αναπτύξει ρίζες πρέπει να φυτεύονται σε τύρφη. Η θερμοκρασία πρέπει να είναι +6 .. + 10 μοίρες. Προσέξτε την υγρασία (θα πρέπει να είναι περίπου 10%) και για την απουσία ξαφνικών αλλαγών στη θερμοκρασία. Η ψυχρή φάση διαρκεί 3-4 μήνες, ο καθημερινός αερισμός είναι απαραίτητος.
• Στη δεύτερη θερμή φάση, η καλλιέργεια φυτών peony δεν διαφέρει από την καλλιέργεια άλλων φυτών.

Φροντίδα φυτών

Το είδος είναι ανεπιτήδευτο, τα φυτά θα αναπτυχθούν σχεδόν χωρίς φροντίδα. Όμως, η τήρηση απλών κανόνων θα τους επιτρέψει να είναι πιο πλούσιοι, να ανθίσουν νωρίτερα και πιο πλούσια.

Νεαρό φυτό

Πότισμα και σίτιση

Στα πρώτα δύο έως τρία χρόνια μετά τη φύτευση, δεν απαιτείται πρόσθετη σίτιση, τα φυτά λαμβάνουν επαρκή ποσότητα διατροφής από το μείγμα φύτευσης.

Τα νεαρά φυτά καταναλώνουν ενεργά υγρασία στα τέλη Ιουνίου - Ιουλίου, όταν σχηματίζονται και σχηματίζονται μπουμπούκια ανάπτυξης. Είναι καλύτερο να ποτίζετε τα φυτά μόνο κάτω από τις ρίζες.

Συχνότητα ποτίσματος ελλείψει βροχής - μία φορά την εβδομάδα, κατανάλωση ανά φυτό 10-15 λίτρα νερού. Το πότισμα, αν είναι επιθυμητό, ​​συνεχίζει να είναι διακοσμητικό μέχρι τα τέλη Αυγούστου. Το κοράκι ανήκει σε ένα είδος με έντονη περίοδο θερινής αδράνειας, επομένως, με έλλειψη υγρασίας, ο θάμνος θα χάσει γρήγορα το χρώμα του μετά την ανθοφορία.

Τα επόμενα χρόνια, τα φυτά τρέφονται με οργανικά και ανόργανα λιπάσματα αμέσως μετά το ξύπνημα των φυτών. Μετά τη σίτιση, τα φυτά ποτίζονται άφθονα, όταν στεγνώσει το έδαφος, χαλαρώνουν και στρώνονται.

Εμπλοκή και χαλάρωση

Η παιωνία αναπτύσσεται καλά σε ελαφριά, χαλαρά εδάφη, επομένως, μετά το πότισμα, πρέπει να χαλαρώσετε το έδαφος γύρω από το θάμνο. Το χώμα μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί με άχυρο, σανό, ψιλοκομμένο φλοιό, κομμένο χαρτί ή χαρτόνι.

Προληπτική θεραπεία και προστασία του φυτού

Στο λάκκο φύτευσης και στη βάση των στελεχών, το χώμα πασπαλίζεται με τέφρα, το φυτό, εάν είναι απαραίτητο, υποβάλλεται σε επεξεργασία με μυκητοκτόνα.

Η προστασία από αφίδες και μυρμήγκια είναι απαραίτητη, και κατά την περίοδο πριν από την ανθοφορία - από το σκαθάρι του Μαΐου.

Μια περίοδος δραστηριότητας και ανάπαυσης

Η καλλιεργητική περίοδος της παιωνίας είναι από Μάιο έως Οκτώβριο. Η παρουσία ισχυρών ριζωμάτων με αποθέματα τροφίμων επιτρέπει στο είδος να χρησιμοποιηθεί για εξαναγκασμό, αλλά σε αυτήν την περίπτωση είναι απαραίτητο να παρέχεται ένας μεγάλος χώρος για τον θάμνο και τον ενεργό συμπληρωματικό φωτισμό.

Παιώνιες κατά την ανθοφορία

Η παιωνία ανθίζει στα μέσα Μαΐου - αρχές Ιουνίου, μετά την οποία το χρώμα του φυλλώματος επιδεινώνεται, το φυτό φεύγει κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, αλλά με συνεχές πότισμα, ο θάμνος διατηρεί την ομορφιά του.

Φροντίδα κατά τη διάρκεια και μετά την ανθοφορία

Δεν συνιστάται η αποκοπή όλων των ανθισμένων βλαστών, καθώς αυτό θα αποδυναμώσει σημαντικά την παιωνία και θα ανθίσει πολύ πιο αδύναμο το επόμενο καλοκαίρι. Μετά την ανθοφορία, μπορείτε να αφαιρέσετε τις ταξιανθίες μαζί με μέρος του στελέχους. Δεν συνιστάται η αφαίρεση ολόκληρου του στελέχους.

Εάν κόψετε πάρα πολλά στελέχη, θα έχουν χρόνο να ξαναφυτρώσουν και ακόμη και να απορρίψουν τα μπουμπούκια.

Η Peony δεν ανθίζει - πιθανοί λόγοι τι να κάνουμε

Τα κύρια προβλήματα λόγω των οποίων η παιωνία δεν ανθίζει:

• το δενδρύλλιο φυτεύεται πολύ βαθιά.
• οι μπουμπούκια καταψύχονται λόγω σκληρού χειμώνα ή ανεπαρκούς κάλυψης φυτών.
• το δενδρύλλιο είναι αδύναμο, φυτεύεται σε κακή κατάσταση ή μεταμοσχεύεται αρκετές φορές.
• ο θάμνος έχει ωριμάσει - σε αυτήν την περίπτωση, απαιτείται να διαιρείται ο θάμνος.
• ατυχές μέρος, πλήρης σκιά ή θάμνος πλημμυρίζει με νερό?
• το φυτό είναι άρρωστο ή έχει υποστεί βλάβη από παράσιτα.

Μεταφύτευση ενός ενήλικα θάμνου

Συνιστάται να μην κάνετε μεταμόσχευση υγιούς θάμνου χωρίς καθόλου ορατά προβλήματα. Αλλά εάν είναι απαραίτητο, ο θάμνος μεταμοσχεύεται την άνοιξη ή τον Αύγουστο-Σεπτέμβριο με ένα κομμάτι γης ή η μεταμόσχευση συνδυάζεται με τη διαίρεση και την αναπαραγωγή του θάμνου.

Για μια μη τραυματική μεταμόσχευση φυτού, σκάβεται ένα δακτυλιοειδές χαντάκι με τη μεγαλύτερη δυνατή διάμετρο (τουλάχιστον 10-15 εκατοστά από την προβολή της κορώνας), ο θάμνος ανυψώνεται απαλά από πολλές πλευρές σε φτυάρια ή ξεκινά ένα φύλλο μετάλλου κάτω από αυτό με τη βοήθεια μιας σήραγγας και ενός δακτυλιοειδούς τάφρου (ένα φτυάρι χιονιού είναι κατάλληλο), το οποίο το εργοστάσιο μεταφέρεται σε μια νέα θέση. Η φύτευση γίνεται σύμφωνα με τους ίδιους κανόνες με ένα συνηθισμένο δενδρύλλιο.

Προετοιμασία για το χειμώνα

Μετά το μαρασμό, οι βλαστοί κόβονται στο επίπεδο του εδάφους όσο το δυνατόν χαμηλότερα. Μην σφίγγετε με κλάδεμα, σε αυτήν την περίπτωση, είναι δυνατή η σήψη του ριζικού συστήματος.

Ο θάμνος πολτοποιεί το χειμώνα, το πάχος του στρώματος εξαρτάται από το κλίμα και την κατάσταση του θάμνου. Οι νέοι θάμνοι που φυτεύτηκαν φέτος προστατεύονται καλύτερα με πρόσθετο υλικό κάλυψης ή κλαδιά ερυθρελάτης. Για καταφύγιο, είναι καλύτερο να χρησιμοποιείτε χούμο, φλοιό. Την άνοιξη, το στρώμα αφαιρείται.

Ασθένειες, παράσιτα και τρόποι ελέγχου τους

Η άγρια ​​παιωνία αυτού του είδους δεν επηρεάζεται σχεδόν από ασθένειες και παράσιτα. Ωστόσο, ορισμένοι ιδιοκτήτες έχουν αναφέρει προβλήματα όπως αυτό:

• Σκουριά. Τα σημεία εμφανίζονται στα φύλλα και τους βλαστούς. Πρέπει να συλλεχθούν και να καούν, ψεκάστε το φυτό με 1% υγρό Bordeaux.
• Λόγω της ελκυστικότητάς τους στα μυρμήγκια, είναι ευαίσθητα σε επιθέσεις αφίδων. Σε αυτήν την περίπτωση, χρησιμοποιούνται εντομοκτόνα.
• Τον Μάιο, οι βλαστοί και τα μπουμπούκια μπορεί να καταστραφούν από το σκαθάρι του Μαΐου και τους επαναλαμβανόμενους παγετούς.

Ο παιωνία αυτού του είδους είναι διακοσμητικός, ανεπιτήδευτος και μπορεί να διακοσμήσει τη συλλογή ενός επαγγελματία κτηνοτρόφου και ενός ανθισμένου κήπου ενός αρχάριου κηπουρού. Το κάποτε δημοφιλές, ξεχασμένο και πρόσφατα επέστρεψε στο φυτώριο με υπέροχα λουλούδια και ασυνήθιστο φύλλωμα αξίζει ιδιαίτερης προσοχής.