Αναρρίχηση τριαντάφυλλο - φύτευση και φροντίδα για αρχάριους

Το αναρριχητικό τριαντάφυλλο περιλαμβάνει άγριο τριαντάφυλλο και μερικές ποικιλίες λουλουδιών κήπου, ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των οποίων είναι μακρά στελέχη. Αυτά είναι πολύ όμορφα τριαντάφυλλα, δημοφιλή στους κηπουρούς.

Αναρρίχηση τριαντάφυλλων - ποια είναι αυτή η ποικιλία

Τα τριαντάφυλλα αναρρίχησης είναι μια γενικευμένη έννοια που δεν έχει γενική περιγραφή, καθώς συνδυάζει πολλές ποικιλίες και μορφές λουλουδιών. Υπάρχει όμως μια ταξινόμηση σύμφωνα με την οποία διακρίνονται οι ακόλουθες 3 ομάδες τριαντάφυλλων:

• Σγουρά τριαντάφυλλα ή ράμπες. Έχουν μακρά εύκαμπτα κλαδιά, υφέρπουσα ή τοξωτά. Το μήκος τους είναι έως 5 μέτρα και περισσότερο. Οι βλαστοί είναι πράσινοι, τα φύλλα είναι γυαλιστερά, με πλούσιο φυτικό χρώμα. Τα λουλούδια μπορούν να είναι διπλά, απλά ή ημι-διπλά, με διάμετρο περίπου 25 mm. Το άρωμα είναι αδύναμο. Το φυτό παράγει πολλά μπουμπούκια.
• Μεγάλα άνθη ή αναρρίχηση - το αποτέλεσμα της επιλογής ανάμεσα σε πεζοπόρους και τσάι, υβριδικά τριαντάφυλλα τσαγιού και floribunda. Το μήκος των κλαδιών τους είναι περίπου 4 m, τα άνθη έχουν διάμετρο 4 cm, σε σχήμα παρόμοια με τα υβριδικά τριαντάφυλλα τσαγιού. Άφθονη ανθοφορία.
• Αναρρίχηση - διακρίνονται από τους μακρύτερους βλαστούς και τα μεγάλα άνθη με διάμετρο 4-11 εκ. Τα λουλούδια είναι μονή ή συνθέτουν πλούσιες ταξιανθίες. Τα κλίματα καλλιεργούνται μόνο σε νότιες περιοχές με ήπιους και ζεστούς χειμώνες.

Τριαντάφυλλα με μακριά κλαδιά χρησιμοποιούνται για φράχτες, καμάρες και άλλες διακοσμήσεις λουλουδιών.

Cordes - μια συμβίωση των καλύτερων χαρακτηριστικών των τριαντάφυλλων αναρρίχησης

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα

Πριν φυτέψετε ένα τριαντάφυλλο αναρρίχησης, πρέπει να μάθετε ποια πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα έχει. Κάθε ποικιλία έχει τα δικά της χαρακτηριστικά.

Πλεονεκτήματα των πεζοπόρων:

• φθινοπωρινή λιγνίωση των βλαστών, η οποία αυξάνει την αντοχή στον παγετό.
• ευκαμψία νεαρών βλαστών, γεγονός που καθιστά δυνατή την περιστροφή τους σε ένα δαχτυλίδι και την κάλυψή τους με υψηλή ποιότητα πριν από το χειμώνα.
• καθολικότητα χρήσης στο σχεδιασμό.

Το μειονέκτημα του ramblers, στο οποίο πολλοί βλέπουν το πλεονέκτημά τους αντίθετα, είναι η μοναδική εμφάνιση του χρώματος. Λήγει στα μέσα του καλοκαιριού, γεγονός που καθιστά δυνατή την προετοιμασία του τριαντάφυλλου για το χειμώνα.

Πλεονεκτήματα ορειβατών:

• ποικιλία ποικιλιών ·
• τα μπουμπούκια είναι μεγάλα, πλούσια.

Το μειονέκτημα των ορειβατών είναι ότι έχουν πολύ άκαμπτα, άκαμπτα κλαδιά που δεν μπορούν να τυλιχτούν γύρω από κίονες ή να σχηματιστούν σε καμάρες.

Το τριαντάφυλλο ορειβάτης μπορεί να κλίνει μόνο σε κάθετες επιφάνειες

Δημοφιλείς ποικιλίες τριαντάφυλλων αναρρίχησης

Υπάρχουν πολλές ποικιλίες θάμνων αναρρίχησης, αλλά μεταξύ αυτών είναι ιδιαίτερα δημοφιλή τα ακόλουθα τριαντάφυλλα:

• Bobby James - ύψος έως 8 μ., Πλάτος κορώνας περίπου 3 μ. Τα φύλλα είναι μικρά, πλούσια πράσινα, πρακτικά αόρατα πίσω από πολλά μπουμπούκια. Η καλλιέργεια παράγει λευκούς μπουμπούκια με λεπτή κίτρινη απόχρωση. Η διάμετρος των λουλουδιών είναι από 4 έως 5 εκ. Το άρωμα είναι μόσχο.
• Santana - το ύψος είναι περίπου 4 m, τα λουλούδια είναι βελούδινα, ημι-διπλά, με διάμετρο 4 έως 10 cm, κόκκινο.
• Elf - μεγαλώνει έως 2,5 m, η έκταση της κορώνας είναι περίπου 1,5 m. Τα λουλούδια είναι πυκνά διπλά, με διάμετρο 14 cm. Οι μπουμπούκια είναι λευκοί με πράσινη απόχρωση. Η μυρωδιά είναι φρουτώδης.
• Λιμνοθάλασσα - ύψος 3 μέτρων, έκταση - 1 μ. Ρατσόζη ταξιανθιών, διπλά λουλούδια, μεγέθους έως 10 εκ. Χρώμα - σκούρο ροζ.
• Συμπάθεια - ύψος 3 μ., Ο θάμνος απλώνεται έως και 2 μ. Τα λουλούδια είναι κόκκινα, μικρά. Ανθίζει άφθονα, αρκετές φορές ανά σεζόν.

Εξωτερική φροντίδα τριαντάφυλλου, συμβουλές για αρχάριους

Οποιοδήποτε τριαντάφυλλο αναρρίχησης είναι ένα μάλλον ιδιότροπο φυτό που απαιτεί προσεκτική και τακτική φροντίδα. Υπάρχουν ορισμένοι κανόνες και συστάσεις που πρέπει να ακολουθούν αυστηρά οι αρχάριοι στην κηπουρική.

Η σωστή φροντίδα είναι μια εγγύηση ότι θα είναι δυνατή η ανάπτυξη μοναδικής ομορφιάς, η οποία φαίνεται ιδιαίτερα φωτεινή στον κορμό.

Πότισμα και σίτιση

Το τριαντάφυλλο ύφανσης είναι ανθεκτικό στην ξηρασία, οπότε δεν χρειάζεται άφθονο και συχνό πότισμα. Αρκεί να υγρανθεί το χώμα μία φορά την εβδομάδα. Κάθε θάμνος έχει περίπου 10 λίτρα νερού. 2-3 ημέρες μετά το πότισμα, η χαλάρωση του εδάφους σε βάθος 5 cm είναι υποχρεωτική για να διασφαλιστεί η ροή οξυγόνου στις ρίζες.

Η τακτική γονιμοποίηση είναι υποχρεωτική:

• Μετά τη φύτευση, εφαρμόζεται επαναφόρτιση στις αρχές του φθινοπώρου - χρησιμοποιούνται ενώσεις ποτάσας.
• Μέχρι 2 ετών, το τριαντάφυλλο χρειάζεται βιολογικά και μεταλλικά συμπληρώματα, η χρήση των οποίων εναλλάσσεται.
• Μόνο οργανικές ενώσεις είναι κατάλληλες για άνθη ηλικίας 3 ετών και άνω. Η προτιμώμενη τροφή είναι ένα μείγμα 1 L κοπριάς, 10 L νερού και 1 φλιτζανιού τέφρας ξύλου.

Κατά την περίοδο της ενεργού ανάπτυξης, το λουλούδι γονιμοποιείται έως και 5 φορές.

Σωστή καλτσοδέτα

Η ανάπτυξη και η φροντίδα για ένα τριαντάφυλλο αναρρίχησης απαιτεί την κατασκευή στηριγμάτων για αυτό, αλλιώς οι βλαστοί θα βρίσκονται στο έδαφος. Τα ακόλουθα χρησιμοποιούνται ως υποστήριξη:

• καμάρες;
• μεταλλικές ράβδους σε σχήμα τόξου.
• κόσκινο;
• τοίχους πέργκολα?
• φράκτης;
• τοίχοι του σπιτιού?
• ξηρά δέντρα.

Κατά τη φροντίδα για την αναρρίχηση των τριαντάφυλλων, είναι απαραίτητο να τα συνδέσετε σωστά στο στήριγμα. Αυτό γίνεται με τη μέθοδο του νήματος. Για να διασφαλιστεί η άφθονη ανθοφορία, τα κύρια κλαδιά δένονται οριζόντια. Θα εμφανιστούν νέοι βλαστοί, κατευθυνόμενοι προς τα πάνω, με μεγάλο αριθμό μπουμπουκιών.

Οι θάμνοι αναρρίχησης φαίνονται εντυπωσιακοί ως φράκτης

Μεταμόσχευση και αναπαραγωγή

Ένα ενήλικο άνθος θάμνου μεταμοσχεύεται μόνο εάν ο τόπος φύτευσης επιλέχθηκε αρχικά εσφαλμένα, γεγονός που επηρεάζει αρνητικά την ανάπτυξη του φυτού και την άνθισή του. Ο χρόνος μεταμόσχευσης είναι ο Σεπτέμβριος ή οι πρώτες ημέρες του Νοεμβρίου ή τον Απρίλιο, αλλά μόνο μέχρι να εμφανιστούν τα μπουμπούκια. Αλγόριθμος για τη διαδικασία μεταμόσχευσης:

1. Το τριαντάφυλλο αφαιρείται προσεκτικά από το στήριγμα. Οι κορυφές των νεαρών βλαστών είναι πιεσμένες έτσι ώστε να είναι πιο ξυλώδεις.
2. Τα κλαδιά άνω των 2 ετών αποκόπτονται.
3. Οι μακρύτεροι μίσχοι πρέπει να κόβονται στο μισό μήκος - αυτό δεν ισχύει για τους πεζοπόρους.
4. Ο θάμνος σκάβεται σε κύκλο. Όταν σκάβετε από το κέντρο του φυτού, είναι απαραίτητο να υποχωρήσετε σε απόσταση 2 μπαγιονέτ φτυάρι.
5. Πρέπει να ξεθάψετε το τριαντάφυλλο πολύ προσεκτικά, χωρίς να καταστρέψετε το ριζικό σύστημα και, εάν είναι δυνατόν, να το αφαιρέσετε εντελώς από την παλιά τρύπα.
6. Οι ρίζες του ανασκαμμένου φυτού καθαρίζονται από παλιό χώμα. Οι κατεστραμμένες ρίζες αφαιρούνται.
7. Το τριαντάφυλλο τοποθετείται σε μια νέα προετοιμασμένη τρύπα, καλυμμένη με γη. Το χώμα συμπιέζεται και ποτίζεται.

Ο διαχωρισμός των λουλουδιών πραγματοποιείται με μοσχεύματα, φύτευση με σπόρους και στρώσεις.

Μοσχεύματα:

1. Τόσο τα ανθοφόρα όσο και τα ξεθωριασμένα στελέχη χρησιμοποιούνται ως μοσχεύματα. Κόβονται από το δεύτερο μισό του Ιουλίου έως τις αρχές Αυγούστου.
2. Το κάτω κόψιμο γίνεται λοξό, υπό γωνία 45 μοιρών, κάτω από το νεφρό. Η άνω τομή είναι ευθεία, στο μέγιστο ύψος από τα νεφρά.
3. Κάθε κοπή πρέπει να έχει τουλάχιστον 2 εσωτερικά.
4. Τα κάτω φύλλα αφαιρούνται, τα άνω φύλλα φύλλων κόβονται στα μισά.

Τα μοσχεύματα θάβονται 1 εκατοστό στο χώμα, καλύπτονται με ένα βάζο στην κορυφή. Δεν χρειάζεται να αφαιρέσετε το βάζο κατά το πότισμα.Ένας υποκινητής ανάπτυξης πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο στην περίπτωση πολλαπλασιασμού τριαντάφυλλων με μακρά περίοδο ριζοβολίας.

Η φύτευση δενδρυλλίων κάτω από ένα βάζο είναι η πλέον προτιμώμενη μέθοδος φύτευσης

Μέθοδος επίστρωσης:

1. Τον Απρίλιο - Μάιο, γίνεται μια μικρή τομή πάνω από το άνω νεφρό.
2. Ο εγκοπής κλάδος κατεβαίνει στο έδαφος, όπου έχει ετοιμαστεί ένα μικρό αυλάκι. Προηγουμένως, το χούμο χύνεται στο κάτω μέρος της αυλάκωσης, το οποίο καλύπτεται από πάνω με ένα λεπτό στρώμα γης.
3. Το χαμηλωμένο κλαδί πρέπει να στερεωθεί σε πολλά σημεία και στη συνέχεια να καλυφθεί με χώμα.
4. Κατά τη φροντίδα της στρώσης, η συστηματική άρδευση είναι σημαντική.
5. Την επόμενη άνοιξη, το ριζωμένο κόψιμο μπορεί να κοπεί από το μητρικό θάμνο και να μεταμοσχευτεί σε μόνιμο μέρος.

Κλάδεμα

Για να κάνετε το τριαντάφυλλο ελκυστικό, πρέπει να κλαδεύετε. Αυτό θα βοηθήσει στην αύξηση του αριθμού των μπουμπουκιών.

Χαρακτηριστικά κοπής:

• Σε τριαντάφυλλα που δίνουν χρώμα μόνο μία φορά τη σεζόν, τα ξεθωριασμένα κλαδιά αφαιρούνται, πρέπει να κοπούν στη ρίζα. Η διαδικασία πραγματοποιείται στο τέλος Οκτωβρίου.
• Σε θάμνους που ανθίζουν δύο φορές, οι κύριοι βλαστοί κόβονται στη βάση. Αυτό γίνεται μετά το χειμώνα, όταν είναι ζεστό και όταν το τριαντάφυλλο γίνεται 4 ετών.

Μετά το χειμώνα, πραγματοποιείται καθαρισμός υγιεινής, κατά την οποία αφαιρούνται τα κλαδιά που καταψύχονται και μαυρίζονται.

Χειμώνα σγουρά τριαντάφυλλα

Η φύτευση και η φροντίδα για ένα τριαντάφυλλο αναρρίχησης σε εξωτερικούς χώρους απαιτεί καταφύγιο για το χειμώνα. Αυτό γίνεται ως εξής:

1. Αφαιρέστε όλα τα φύλλα από τα κλαδιά.
2. Λυγίστε τους μίσχους στο έδαφος. Αυτό πρέπει να γίνει πολύ προσεκτικά, ώστε να μην τα καταστρέψετε ή να τα σπάσετε.
3. Ο ασφαλέστερος τρόπος είναι να χτίσετε μια ασπίδα πάνω από τα κλαδιά σαν μια τριγωνική στέγη. Εάν οι χειμώνες είναι κρύοι, δεν πρέπει να υπάρχουν ρωγμές. Αντίθετα, κατά τους ζεστούς χειμώνες, είναι απαραίτητο να παρέχετε στα τριαντάφυλλα αερισμό. Οι θάμνοι δεν πρέπει να έρχονται σε επαφή με τις ασπίδες, καθώς συσσωρεύεται υγρασία πάνω τους, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε σήψη των κλαδιών. Από ψηλά, η ασπίδα καλύπτεται με μεμβράνη.
4. Εάν το τριαντάφυλλο βρίσκεται στο τόξο, μπορείτε να το τυλίξετε απευθείας στο στήριγμα - τυλίξτε το με κλαδιά ερυθρελάτης ή λινάτσα και στερεώστε το στην κορυφή με σχοινιά.

Η οργάνωση της μόνωσης για το χειμώνα είναι απαραίτητη προϋπόθεση

Ασθένειες και παράσιτα

Ασθένειες που μπορούν να μολύνουν τα κλαδιά τριαντάφυλλα:

• Βακτηριακός καρκίνος - η εμφάνιση των αναπτύξεων στα κλαδιά, μαλακά στην αφή, που σκληραίνουν με την πάροδο του χρόνου. Η ασθένεια δεν θεραπεύεται. Κόβονται τα κλαδιά, τα τεμάχια υποβάλλονται σε επεξεργασία με θειικό χαλκό (3%).
• Το Coniotirium είναι μια μυκητιακή ασθένεια. Ο φλοιός καλύπτεται με κηλίδες κόκκινου-καφέ χρώματος. Τα στελέχη κόβονται και καίγονται. Πρόληψη - η εισαγωγή λιπασμάτων αζώτου για την ενίσχυση του λουλουδιού.
• Ωίδιο σε σκόνη - μια άνθιση στα λευκά φύλλα. Τα πληγείσα μέρη καταστρέφονται, ο θάμνος υποβάλλεται σε επεξεργασία με χαλκό ή θειικό σίδηρο.
• Μαύρη κηλίδα - τα φύλλα καλύπτονται με μαύρες κηλίδες. Επεξεργασία - επεξεργασία του θάμνου με υγρό Bordeaux.

Παράσιτα - αφίδες, ακάρεα αράχνης, κυλίνδρους φύλλων. Τα παράσιτα συλλέγονται με το χέρι, μετά το οποίο ο θάμνος υποβάλλεται σε επεξεργασία με σαπουνόνερο, σε προχωρημένες περιπτώσεις, χρησιμοποιούνται εντομοκτόνα.

Η χρήση τριαντάφυλλων αναρρίχησης στο σχεδιασμό τοπίου

Γνωρίζοντας πώς να φροντίζετε ένα τριαντάφυλλο αναρρίχησης, από ένα μικρό κλαδί μπορείτε γρήγορα να μεγαλώσετε ένα πραγματικό αριστούργημα κήπου, τη βασίλισσα ενός καλοκαιριού και ένα προσωπικό οικόπεδο. Στο σχεδιασμό τοπίου, τα τριαντάφυλλα χρησιμοποιούνται σόλο, σε κιόσκι, καμάρες, τοίχους και σε συνδυασμό με άλλα λουλούδια. Στον κήπο, συνιστάται να συνδυάσετε ένα τριαντάφυλλο με λουλούδια όπως:

• daylilies;
• κληματιτής;
• σπαράγγι;
• ΣΟΦΌΣ;
• ακονίτο;
• άνθος δελφίνι.

Ο θάμνος αναρρίχησης θα μεταμορφώσει οποιαδήποτε περιοχή

Τα συνυφασμένα τριαντάφυλλα είναι απίστευτα όμορφα. Δίνουν μια φωτεινή γεύση στον κήπο ή στο παρτέρι. Η φύτευση και η φροντίδα αυτών των λουλουδιών δεν είναι πολύ δύσκολη.Αρκεί να δημιουργηθούν άνετες συνθήκες για αυτούς - πότισμα, χαλάρωση, αραίωση και καθαρισμός, έτσι ώστε να μπορούν να αναπτυχθούν δυνατά και να ευχαριστηθούν με τα πολλά πλούσια λουλούδια τους.