Πόσα φύλλα πρέπει να έχει ένα τριαντάφυλλο

Τα τριαντάφυλλα είναι ένα από τα πιο όμορφα λουλούδια. Καλλιεργούνται τόσο σε ιδιωτικά οικόπεδα όσο και σε συνηθισμένα διαμερίσματα. Για αρχάριους που συναντήθηκαν για πρώτη φορά με την οικογένεια, το σημαντικό ερώτημα είναι πόσα φύλλα πρέπει να έχει το τριαντάφυλλο και πώς να το διακρίνει από το φυσικό περιβάλλον.

Πόσα φύλλα πρέπει να έχει ένα τριαντάφυλλο

Οι έμπειροι κηπουροί είναι σίγουροι ότι η σωστή απάντηση στο ερώτημα πόσα φύλλα έχει ένα τριαντάφυλλο είναι 5 κομμάτια. Μόνο ροδαλά ισχία μπορούν να έχουν μεγαλύτερη ποσότητα. Αυτή η γνώμη εμφανίστηκε σε μια εποχή που ο αριθμός των ποικιλιών ήταν μάλλον περιορισμένος.

Τριαντάφυλλο φύλλωμα

Σήμερα, υπάρχουν τουλάχιστον 30 χιλιάδες είδη τριαντάφυλλων στον κόσμο και πολλές νέες ποικιλίες εμφανίζονται κάθε χρόνο. Μπορούν να έχουν 3, 5, 7, 9, 11, 13 πλάκες φύλλων. Ο αριθμός δεν δείχνει ότι ο θάμνος ανήκει σε κήπο ή άγρια ​​κουλτούρα.

Διαφορές μεταξύ ενός τριαντάφυλλου αναρρίχησης και μιας απλής και θαμνώδους ποικιλίας τριαντάφυλλων

Κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, είναι δύσκολο να μπερδέψετε τα τριαντάφυλλα, τα τυπικά, τα απλά και τα αναρριχητικά. Τα χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά του περιλαμβάνουν:

• ένα αναρριχητικό τριαντάφυλλο έχει 7 φύλλα.
• οι βλαστοί φτάνουν τα 3 έως τα 5 μ.
• το στέμμα απλώνεται, τα κλαδιά διακρίνονται από αυξημένη ευελιξία, χωράνε εύκολα στο καταφύγιο πριν από το χειμώνα.
• τα φύλλα των φύλλων είναι βαμμένα σε σκούρους πράσινους τόνους.
• το φυτό χρειάζεται υποστήριξη.

Μια απλή αρίθμηση των φύλλων δεν κάνει τίποτα · όταν αγοράζετε ένα δενδρύλλιο, θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στο μέρος όπου τα στελέχη και οι ρίζες αναπτύσσονται μαζί. Σχεδόν όλη η νέα ανάπτυξη από θάμνους και απλούς αντιπροσώπους επιτυγχάνεται με εμβολιασμό. Το καλλιεργημένο νεφρό φυτεύεται:

• σε ροδαλά ισχία - εκκολαπτόμενο?
• στο απόθεμα ενός άγριου συγγενή - συνωμοσία.

Στη διασταύρωση - στην περιοχή του ριζικού κολάρου, σχηματίζεται πάχυνση. Σύμφωνα με αυτό, πραγματοποιείται ο ορισμός της ποικιλίας και ανήκει στο σγουρό ή συνηθισμένο υποείδος.

Παραλλαγές που μπορούν να αναπαραχθούν με μοσχεύματα και στρώσεις. Ταξινομούνται ως αυτο-ριζωμένα - δεν υπάρχει επιπλέον ανάπτυξη στη ζώνη του ριζικού κολάρου στα αναρριχητικά τριαντάφυλλα. Οι εμβολιασμοί σε τέτοιες ποικιλίες γίνονται μόνο εάν είναι απαραίτητο, εάν αυτό απαιτείται από τις ιδιαιτερότητες της προέλευσης αναπαραγωγής.

Τέτοιες γνώσεις χρειάζονται για αρχάριους ανθοπωλεία. Σε ένα φυτώριο ή ένα αγροτικό συγκρότημα, η νέα ανάπτυξη πωλείται σε δοχεία με ανοιχτά ή κλειστά ριζικά συστήματα και ένα στρώμα κεριού εφαρμόζεται στα κλαδιά. Κατά την αγορά, πρέπει να κοιτάξετε προσεκτικά το κολάρο της ρίζας, εάν το φυτό πρέπει να κυρτωθεί, τότε δεν θα έχει ξένες αυξήσεις στην υποδεικνυόμενη περιοχή. Το πλεονέκτημα της αναρρίχησης ειδών είναι η απουσία δευτερεύουσας άγριας ανάπτυξης και η αδυναμία σταδιακής αναγέννησης.

Ποικιλία θάμνων και αναρρίχησης

Πώς να ξεχωρίσετε ένα τριαντάφυλλο από ένα άγριο τριαντάφυλλο

Και οι δύο επιλογές θεωρούνται στενοί συγγενείς:

• Το Rosehip είναι ικανό να ριζώσει σε διάφορες συνθήκες και χαρακτηρίζεται από υψηλό επίπεδο αντοχής. Η ζέστη και οι σοβαροί παγετοί δεν τον χτυπούν, από τη φύση του έχουν ισχυρές ρίζες, δεν χρειάζεται κλάδεμα ή σίτιση. Το ριζικό σύστημα παρέχει ανεξάρτητα στους θάμνους τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά, εξάγοντας τα απευθείας από το έδαφος.
• Το τριαντάφυλλο είναι τρυφερό και ιδιότροπο, ανθίζει μόνο με σωστή φροντίδα.Με τον αριθμό των φύλλων, είναι εύκολο να γίνει διάκριση μεταξύ οικιακών και άγριων αδελφών.

Τα κύρια σημεία που βοηθούν στην αναγνώρισή τους περιλαμβάνουν:

• Τα κλαδιά των ροζ θάμνων έχουν κοκκινωπή απόχρωση, με την πάροδο του χρόνου, οι βλαστοί γίνονται πράσινοι. Τα ροδαλά ισχία έχουν αρχικά πρασινωπούς βλαστούς, οι οποίοι ρίχνονται έξω από τις ρίζες και σε ένα τριαντάφυλλο εμφανίζονται πάνω από το σημείο επαφής μεταξύ του ριζικού συστήματος και του στελέχους.
• Τα αγκάθια της καλλιεργούμενης ποικιλίας σπάνια αναπτύσσονται, μεγάλα αγκάθια. Ο "άγριος" θάμνος έχει μικρά, κοφτερά και λεπτά αγκάθια.
• Οι τριανταφυλλιές είναι διακοσμημένοι με φωτεινά και γυαλιστερά φύλλα. Στα ροδαλά ισχία, είναι μικρότερα, οι στρογγυλοποιήσεις είναι ορατές στην άκρη.

Λάβετε διαφορές

Ποια τριαντάφυλλα έχουν 7 φύλλα

Η μακροχρόνια επιλογή κατέστησε δυνατή τη βελτίωση των ποιοτικών χαρακτηριστικών των τριαντάφυλλων. Η διαδικασία συνεχίζεται μέχρι σήμερα σε φυτώρια και ινστιτούτα, γεγονός που καθιστά δυνατή την απόκτηση νέων ποικιλιών. Όμως, η εργασία που έγινε δεν μπορούσε να αλλάξει εντελώς το γονιδιακό σύνολο και τακτικά το φυτό έχει έναν μη τυπικό αριθμό φυλλώματος.

Πόσα φύλλα έχει ένα τριαντάφυλλο αναρρίχησης; Το Polka και τα Flammentants έχουν 7 φύλλα. Παρόμοια ποσότητα βρίσκεται σε είδη κάλυψης εδάφους πάρκου. Αυτά περιλαμβάνουν κραγιόν και Kleinstrauchroz. Το ίδιο ισχύει και για το Pilgrim Floribund. Η διακοσμητικότητά τους δεν υποφέρει από τον αριθμό των πιάτων. Τα πέντε φύλλα υποείδος περιλαμβάνουν Monica, Flamingo και Paradise.

Ρόουζ Πόλκα

Τι να κάνετε εάν ένα τριαντάφυλλο εκφυλίζεται σε τριαντάφυλλο

Η σταδιακή άγρια ​​φύση ενός φυτικού ποικιλίας αποθαρρύνει κάθε κηπουρό. Μια τέτοια ανωμαλία παρατηρείται σε εμβολιασμένες παραλλαγές όταν μια ασθενής καλλιέργεια συνδέεται με μια ισχυρή βάση. Σε αυτήν την περίπτωση, το ριζικό σύστημα ρίχνει τα δικά του βλαστάρια και εάν το πρόβλημα δεν αντιμετωπιστεί, ο γοφός πεθαίνει γρήγορα.

Ο αναδυόμενος κλάδος μιας πράσινης απόχρωσης διακρίνεται από την αυξημένη αγκάθια και 7 φύλλα πλάκας στο μίσχο. Αναπτύσσεται και μεγαλώνει γρήγορα, μετά από λίγους μήνες πυκνώνει και μεγαλώνει έως 1,5 m.

Μπορείτε να αποτρέψετε ένα δυσάρεστο φαινόμενο όταν αγοράζετε ένα δενδρύλλιο - θα πρέπει να τα αγοράσετε σε αποδεδειγμένα μέρη. Το rootstock δεν πρέπει να έχει ζωντανή ανάπτυξη. Ο κίνδυνος εκφυλισμού μπορεί να μειωθεί εάν το κολάρο της ρίζας αρχικά είναι θαμμένο στο μπαγιονέτ του φτυαριού κατά την προσγείωση, αντί για 5 ή 7 cm.

Άγρια ανάπτυξη από το τριαντάφυλλο

Όταν εμφανίζεται μια υπερβολική υπερανάπτυξη, λαμβάνονται τα ακόλουθα μέτρα:

• Στην περιοχή όπου εμφανίζεται το σουτ, πρέπει να αφαιρέσετε το χώμα για να φτάσετε στο ριζικό σύστημα. Αυτή η προσέγγιση θα βοηθήσει στον προσδιορισμό της περιοχής ανάπτυξης των άγριων.
• Διακοπή της άγριας διαδικασίας με κλαδευτήρια. Το κόψιμο πρέπει να είναι βαθύ, καλύπτοντας μέρος της ρίζας.
• Το σημείο κοπής πρέπει να απολυμανθεί με διάλυμα ιωδίου, το έδαφος πρέπει να ισοπεδωθεί και να συμπιεστεί στο τμήμα κοντά στο στέλεχος.
• Μετά από τρεις ημέρες, ψεκάστε ολόκληρο το φυτό, συμπεριλαμβανομένων των φύλλων φύλλων, με ένα μείγμα υπερφωσφορικού νερού (50 g ανά 1 λίτρο θερμαινόμενου υγρού, η σύνθεση αραιώνεται επιπλέον σε έναν κάδο νερού). Ο χειρισμός πρέπει να επαναλαμβάνεται αρκετές φορές ανά σεζόν.

Η προφυλακτική κοπή πραγματοποιείται καθώς σχηματίζονται τα ροδαλά ισχία. Το επιθυμητό αποτέλεσμα δεν επιτυγχάνεται πάντα από την πρώτη θεραπεία. Για να διατηρήσει τις ποικιλίες του τριαντάφυλλου, θα πρέπει να μεταφερθεί στο δικό του ριζικό σύστημα:

1. Αμέσως μετά την απόψυξη του εδάφους στις αρχές της άνοιξης, σκάψτε ένα αυλάκι κοντά στο θάμνο.
2. Βάλτε το μίσχο του περασμένου έτους και ασφαλίστε το σε όλο το μήκος με φουρκέτες. Αφήστε το άκρο του κλαδιού σε όρθια θέση.
3. Ρίχνουμε ένα μείγμα τύρφης με χούμο στην κορυφή.Για τη φροντίδα του στρώματος όλο το καλοκαίρι, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ριζώνεται.
4. Η περικοπή από τον μητρικό θάμνο πραγματοποιείται για την επόμενη σεζόν, την ίδια στιγμή ο πυροβολισμός πρέπει να μεταφερθεί σε νέο μέρος.

Η διαδικασία της αναγέννησης χαρακτηρίζεται από επιταχυνόμενο ρυθμό με έλλειψη μοσχεύματος θρεπτικών ουσιών. Το εξαντλημένο χώμα και το ανεπαρκές δόλωμα προκαλούν καθυστέρηση στην ανάπτυξη ενός τριαντάφυλλου και μια ενεργή ανάπτυξη του ριζικού συστήματος της βάσης.

Όλες οι διαδικασίες πρέπει να είναι προληπτικές. Κάθε μήνα πρέπει να ελέγχετε την περιοχή του ριζικού κολάρου και να διακόπτετε τις εμφανιζόμενες διαδικασίες. Τείνουν να αναπτύσσονται παράλληλα με την επιφάνεια του εδάφους σε απόσταση μεγαλύτερη από ένα μέτρο και μόνο τότε βγαίνουν.

Αφαίρεση άγριων βλαστών

Τι τριαντάφυλλα δεν τρέχουν άγρια

Η άγρια ​​ανάπτυξη δεν μπορεί να βρεθεί σε τριανταφυλλιές με τις δικές τους ρίζες. Εάν δεν είχαν εμβολιαστεί αρχικά στη βάση, τότε δεν κινδυνεύουν να γίνουν άγριοι. Αυτός ο τύπος θάμνου δεν αντέχει σε αντίξοες καιρικές συνθήκες: ξαφνικές αλλαγές στη θερμοκρασία ή σκληρούς χειμώνες. Απαιτούν χειμερινό καταφύγιο:

• Οι ποικιλίες αναρρίχησης πρέπει να τοποθετηθούν σε χαρακώματα, που είχαν προηγουμένως απομακρυνθεί από τις πέργκολες
• κάλυμμα θάμνου με κλαδιά ερυθρελάτης και σάπια φύλλα.

Οι δικές τους παραλλαγές ριζώνουν καλά στις νότιες περιοχές και τα παρτέρια μεσαίου και βόρειου γεωγραφικού πλάτους θα γίνουν φτωχότερα χωρίς εμβολιασμένα τριαντάφυλλα. Ως εκ τούτου, οι καλλιεργητές λουλουδιών θα πρέπει να αντιμετωπίζουν τακτικά την άγρια ​​ανάπτυξη.

Για να μην αναζητήσετε μια απάντηση στο ερώτημα πόσα φύλλα πρέπει να έχει ένα τριαντάφυλλο στον κήπο, αρκεί να εξοικειωθείτε με τα χαρακτηριστικά των νέων. Οι εμβολιασμένες παραλλαγές μπορούν να έχουν πλάκες φύλλων 5, 7 και 9 που βρίσκονται στο μίσχο. Για να αποτραπεί η άγρια ​​ζωή τους, είναι απαραίτητο να αφαιρείτε τακτικά ξένες βλαστοί που αναπτύσσονται από το ριζικό σύστημα της βάσης.