Kiedy wykopać jarząbki po kwitnieniu i jak przechowywać przed sadzeniem

Majestatyczne kwiaty, zwane cesarskimi jarząbkami z powodu różnobarwnych płatków pąków, rosną naturalnie w górzystych regionach Turcji, Iranu, Afganistanu i Indii. Roślina wzmiankowana jest w dokumentach z XVI wieku. Dwa wieki później w Holandii wyhodowano odmiany monochromatyczne, które do dziś uprawiane są w umiarkowanych szerokościach geograficznych.

Czy muszę co roku kopać jarząbka cesarskiego?

Fritillaria (to biologiczna nazwa kwiatów) wypuszczają pąki wczesną wiosną. W połowie lata rośliny wchodzą w okres uśpienia, podobnie jak wiele innych roślin bulwiastych (tulipany, żonkile). Liście żółkną, wysychają, łodyga wysycha. Jest to moment, w którym cietrzew można przyciąć po kwitnieniu.

Każda łodyga cietrzewia cesarskiego produkuje od 3 do 7 dzwonków

Kwitnące „palmy” są żółte, białe, pomarańczowe, szkarłatne z wzorem szachownicy.

Znikające łodygi wyglądają nieestetycznie, ale ich łamanie lub skręcanie jest surowo zabronione, delikatne cebulki można uszkodzić. Ci, którzy sadzą kwiaty jarząbka, sami decydują, kiedy wykopać rośliny. Kiedy potrzebne są "niemowlęta", lepiej nie przeszkadzać kwiatom przez dwa lub trzy lata, aby nowe cebule urosły do ​​średniej wielkości. Kwitnące w tym przypadku nie możesz się doczekać. Fritillaria wypuści fajkę, puszy liście, ale na czubku głowy nie będzie pączków.

Kilka powodów, dla których lepiej wykopać fritillaria:

• aby uzyskać pełnoprawną zakładkę z kwiatami, roślina musi stworzyć naturalne warunki. W środku lata na Wschodzie nastaje okres suszy i upałów. Zauważono, że po przetrzymaniu cebuli w ciepłym pomieszczeniu liczba pąków na cietrzewie cesarskim wzrasta;
• przy rozmnażaniu nasion pąków będziesz musiał poczekać 7 lat. Części cebuli z resztkami dna kwitną w drugim roku. Dzielenie żarówki to najlepszy sposób na rozmnażanie kwiatów;
• nawiasem mówiąc, duże głowy o średnicy większej niż 8 mm są cięte na 4 części, tak aby na każdym kawałku znajdował się kawałek dna, z którego wyrastają korzenie;
• Podobnie jak w przypadku wszystkich roślin bulwiastych, kłącze jarząbki co roku zapada się głębiej w ziemię. Kiełkowanie trwa dłużej, zwiększa się ryzyko zepsucia. Na suchej, luźnej glebie rośliny są w stanie wyprodukować co roku szypułkę bez przesadzania. Odmiany drobnokwiatowe są bardziej odporne na warunki pogodowe w umiarkowanych szerokościach geograficznych, nie można ich zakłócać nawet przez trzy lata;
• wzbogacenie gleby w składniki odżywcze. W przypadku roślin nie trzeba co roku szukać nowego miejsca, wystarczy do istniejącej plantacji dodać złożone nawozy, popiół, wapno. Wtedy liczne pąki jarząbka zachwycą przyszłą wiosnę.

• ochrona cebul korzeniowych przed owadami. Nie mają twardej skórki, silny zapach odstrasza gryzonie, ale nie przeszkadza larwom niedźwiedzia, bobrów i innych owadów zjadać soczystą miazgę;
• zapobieganie gniciu. Choroba szczególnie często dotyka odmiany wielkokwiatowe. Subtropikalne giganty są mniej chore po letnim suszeniu. Kiedy latem wykopuje się jarząbki, cebulki praktycznie nie gniją.

Prawidłowe kopanie jarzębiny po kwitnieniu

Najważniejsze jest określenie wymaganego czasu wykopania żarówek. Na otwartym polu fritillaria są często umieszczane obok innych kwitnących bylin.

Cietrzewie wyblakły, co dalej z nimi zrobić:

• dopuszczalne jest odcięcie pożółkłej łodygi, pozostawiając pień do 5 cm nad poziomem gruntu;
• jeśli żółknące liście nie podrażniają, przed kopaniem można pozostawić wyblakłe jarząbki, ale nadal lepiej jest usunąć szypułki.

Fritillaria, wykopane z łodygą, pozostawia się do wyschnięcia w wentylowanym pojemniku. Do tego lepiej jest używać pojemników siatkowych.

Główne niuanse prawidłowego zbioru jarzębiny:

• zamiast łopaty wygodniej jest używać wideł, podnoszą górną warstwę gleby, poluzowują ją;
• wycofać się z łodygi o 15 cm, cebulki korzeni odmianowych rosną duże;
• po wyjęciu dużych cebulek starannie wszystko przekopują głęboką czerpakiem w poszukiwaniu „dzieciaków”;
• po poluzowaniu ziemi żarówka jest usuwana przez dolną część łodygi;
• rozcięte cebulki nie są wyrzucane, jeśli zachowana jest część dna, uszkodzona część po przetworzeniu jest przechowywana wraz z resztą materiału sadzeniowego (taki jarząb może zakwitnąć za rok, ale kiełek powinien pojawić się następnej wiosny);
• wykopane rośliny są pozostawione w ogrodzie pod słońcem, aby ziemia dobrze wyschła, światło ultrafioletowe zniszczyło gnilne bakterie;
• cebulki są łatwiejsze do usunięcia z suchej, kruchej gleby, ponieważ u mokrych „maluchów” będzie niewidoczne.

Cebulki jarząbka „smaży się” na słońcu przez 3-4 godziny, nie dłużej. Przy dłuższej ekspozycji na światło poluzują się.

Łodyga lub pozostałe trymery są usuwane z głowy tydzień po wykopaniu, gdy korzenie są całkowicie suche. W głowie tworzy się głęboki dół. To normalne. To wyjątkowa cecha jarzębiny cesarskiej spośród wszystkich innych roślin bulwiastych.

Następujące działania:

• ręczne usuwanie suchych filmów, grudek ziemi;
• mycie cietrzewia: są one krótko moczone w słabym roztworze nadmanganianu potasu, spłukiwane, brudna ciecz jest osuszana;
• kontrola żarówek: zgniłe, uszkodzone żarówki są układane osobno do dalszej obróbki;
• sortowanie materiału do sadzenia według wielkości (kwitną tylko duże cebule, małe i zarodki są składane osobno do przechowywania).

Wystarczy umyć zdrowe cebulki w roztworze manganu. Zgniłe obszary łusek odcina się nożem. Ostrze jest wstępnie przetarte nadtlenkiem wodoru lub chlorheksydyną. Cięcie i obszary uszkodzone podczas kopania posypuje się pokruszonymi tabletkami węgla aktywnego. Jeśli nie ma węgla, zaleca się stosowanie aptecznych środków antyseptycznych dostępnych w każdej domowej apteczce:

• roztwór jodu;
• genialna zieleń.

Hodowcy rozpoczynają przetwarzanie cebul po usunięciu łodygi. Natychmiast po wykopaniu rośliny nie warto zwilżać

Dogodny czas na wykopanie cebul do przechowywania

Kiedy jarząbki zanikają, dalsze postępowanie zostało opisane w poprzedniej części artykułu. Teraz warto bardziej szczegółowo zastanowić się nad terminem czyszczenia. Niektórzy radzą: „Wybrałem dzień bez deszczu - i zabieram się do pracy!” Lekki deszcz nie jest przeszkodą, jeśli ziemia jest sucha. Lepiej, gdy na trzy dni przed kopaniem nie było opadów i gęstej mgły.

Dobrze, gdy ziemia nie przykleja się do główek roślin. Małe młode cebulki są lepiej widoczne w glebie, zmniejsza się ryzyko uszkodzenia dużych głów.

Żółknięcie liści nie zawsze jest oznaką przejścia na emeryturę jarząbka. Liście żółkną, więdną:

• z porażką przez fusarium;
• infekcja nicieniami liści (małe owady ssące).

Jarząbki muszą być zbierane w tym samym czasie co tulipany. To mniej więcej połowa lipca. Ci, którzy stale hodują jarząbki, wiedzą po kwiatku, kiedy wykopać roślinę. Początkującym zaleca się wykopanie ekstremalnego kwiatu, sprawdzenie, czy korzenie wyschną. Jeśli giną, stają się kruche, czas wykopać cebulki.

Nie wahaj się kopać, zwłaszcza jeśli pada deszcz lub występuje ostry kontrast między temperaturami dziennymi i nocnymi. W takich warunkach pogodowych żarówki uśpione w glebie są najbardziej wrażliwe, na łuskach szybko rozwija się zgnilizna. Termin wyrywania główek kwiatowych z ziemi mija w połowie sierpnia.

Żarówka wykopana przy suchej pogodzie jest łatwa do czyszczenia. Widoczne są na nim filmy i łuski. Piaszczysta ziemia jest usuwana za pomocą pędzla.

Gdzie i jak przechowywać cebulki jarząbka po wykopaniu

Miejsce do przechowywania jest wybierane według kilku kryteriów:

• niska wilgotność (nie więcej niż 65%);
• brak bezpośredniego światła słonecznego (dozwolone jest rozproszone oświetlenie, ponieważ żarówki są całkowicie pokryte ściółką lub torfem);
• temperatura od + 25 ° С do + 30 ° С.

Naturalne warunki subtropikalnego sierpnia są stworzone dla korzeni, aby jarząbki miały pełny odpoczynek, złożyły pąki kwiatowe na nadchodzącą wiosnę. Liczba kwiatostanów zależy bezpośrednio od metody przechowywania. Żarówki nie są umieszczane w domu ze względu na uporczywy, ostry zapach.

Przed sadzeniem jesiennym materiał do sadzenia zbiera się w wentylowanym miejscu, w którym powietrze ogrzewa się do pożądanego znaku na termometrze. Idealną opcją jest strych lub sufit szopy innego budynku gospodarczego.

Cebule będą musiały być przechowywane do września, kiedy to powinny pojawić się na nich kiełki i białe korzenie. Podczas przechowywania materiału sadzeniowego w nowym miejscu jest on okresowo sprawdzany. Poszukaj zgnilizny w miejscach usuwania. Szczególną uwagę zwraca się na uszkodzone cebulki i łuski pozostawione do sadzenia. Materiał do sadzenia pokryty jest nieoczekiwanymi mrozami.

Pod koniec przechowywania z każdej głowy widoczny jest kiełek, z dużych cebulek wyrasta do czterech pędów. Korzenie szybko się rozciągają tylko przy dużej wilgotności.

Aby umieścić głowy, wybierz:

• kartonowe pudełka na buty, które można łatwo otworzyć;
• sztywne pojemniki siatkowe (pudełka do przechowywania owoców);
• pudełka z perforowanymi ścianami.

„Dzieci” są przechowywane osobno, sadzi się je w odległych miejscach, będą potrzebować kilku lat, aby rosnąć. W pełnym rozkwicie cietrzewie cesarskie powinny osiągać średnicę do 7 cm.

Nawiasem mówiąc, odmiany małych bulw są wykopywane i przechowywane osobno, aby nie było zamieszania w okresie sadzenia.

Kiedy sadzić jarząbki

Cały zachowany materiał nasadzeniowy najlepiej sadzić na samym początku jesieni. Kiedy jarząbka wymaga sadzenia w nowym miejscu, wybiera obszary półcieniste chronione przed wiatrem. Przy wysokim poziomie wód gruntowych drenaż jest wymagany na obszarach zalanych.Warstwy gleby do sadzenia są wstępnie przygotowane. Jako proszek do pieczenia stosuje się piasek, który dodaje się w ¼ objętości do mieszanki gleby. Teren jest wypełniony próchnicą i nawozami.

Głębokość belki do sadzenia powinna być 2–2,5 razy większa od rozmiaru cebulki. Na dnie otworu do lądowania wstępnie układa się drenażową warstwę piasku, dzięki której łatwiej będzie wydobyć jarząbka.

Nawiasem mówiąc, w celu zapobiegania gniciu korzeni gleba jest posypywana fitosporyną. Ten biologiczny fungicyd jest zarodnikiem grzybów rozwijających się na patogennych bakteriach. Grzybnie są antagonistami infekcji grzybiczych, zapobiegając ich rozwojowi.

Gdy na cebulce wyrosną zbyt duże orzechy, należy je ostrożnie rozłożyć, aby nie pękły. Jarząbki nie mają czasu na przywrócenie systemu korzeniowego przed zimowaniem.

Odległość między dużymi cebulkami wynosi od 20 do 30 cm, „niemowlęta” można sadzić w szachownicę po 5 cm.

Dlatego opłaca się uprawiać własny materiał do sadzenia, ponieważ cebulki odmianowe nie są tanie. Cietrzew Imeratorsky to jedna z najpiękniejszych roślin kwitnących wiosną. Ta roślina wieloletnia cieszy się jasnymi pąkami, podczas gdy wszystkie inne rośliny po prostu zyskują na sile.