Gatunki mięty - Pole, Kocimiętka Cytrynowa, Bagno
Zadowolony:
Rośliny jagnięce żyją na Ziemi prawie od czasu stworzenia świata. To nie jest bezpodstawne stwierdzenie. Starożytne traktaty medyczne wspominają o leczniczych właściwościach mięty. Jego gałązki znaleziono podczas wykopalisk egipskich grobowców założonych w XII-VI wieku. PNE. We współczesnym świecie istnieją dekoracyjne gatunki mięty, które pod względem użyteczności nie ustępują tym, które rosną na wolności, można je zachować na zimę.
Gatunki mięty
Trudno policzyć, ilu przedstawicieli tej kultury istnieje na Ziemi. W samej Rosji jest ich kilkadziesiąt. W postaci dzikiej rośliny zawierające mentol można znaleźć wzdłuż brzegów rzek oraz na podmokłych łąkach i polach. Większość odmian mięty rośnie w domkach letniskowych, rabatach warzywnych i na dziedzińcach.
Gatunki mięty
Kultura uprawiana jest również w wyspecjalizowanych gospodarstwach na potrzeby farmacji, perfumerii, kosmetologii i przemysłu spożywczego. Szeroki zakres zastosowań i do użytku domowego. Aby nie mylić mięty z innymi gatunkami z rodziny, konieczne jest zapoznanie się z informacjami o odmianach i cechach kultury, aby wiedzieć, jak ona wygląda.
Popularne odmiany mięty
| Widok | Funkcje | Opis |
| Pieprz | Ma pochodzenie hybrydowe, rzadko produkuje nasiona orzechów, dlatego zwykle rozmnaża się wegetatywnie. Częściej niż inne gatunki występuje w domkach letniskowych. Kwitnie w pierwszej połowie lata małymi liliowymi lub fioletowymi kwiatami zebranymi w kwiatostany w kształcie kolców. | Roślina ma kłącze, pełzające, rozgałęzione, dające liczne odrosty w górnej warstwie gleby. Dojrzewające łodygi są koloru zielonego lub ciemnofioletowego. Przeciwległe liście ogonków liściowych są ciemniejsze powyżej niż poniżej. Mają kształt podłużny lub jajowaty z ząbkowanymi krawędziami i spiczastym wierzchołkiem. Kwiatostan to kłosek o długości do 5 cm, znajdujący się na szczycie łodygi. |
| Mięta polna | Gatunek ten nazywany jest również łąką i dzikim. Występuje wszędzie na bagnach, w pobliżu zbiorników wodnych, na łąkach i polach, zamieszkując wszystkie części świata. Wśród innych odmian mięty wyróżnia się gorzkim smakiem i ostrym zapachem mentolu, który może zniechęcać apetyt. | W zależności od warunków siedliskowych może osiągać 1 m, ale zdarzają się też „krasnale” o długości 15 cm. Wynika to z faktu, że rozgałęzione łodygi albo stoją pionowo, albo rozciągają się wzdłuż ziemi. Kłącze, podobnie jak mięta pieprzowa, pełznie. Liście mają podłużny kształt epileptyczny. Kwiaty są liliowe, czasem z różowawym odcieniem, zebrane w kuliste, fałszywe okółki. Jesienią daje gładki owoc z 4 eremami. |
| Kocimiętka cytrynowa | Jeśli zagłębisz się w szczególności w kocimiętkę, stanie się jasne, że nie jest to prawdziwa mięta, ale należy do tej samej rodziny. Roślina swoją nazwę zawdzięcza wielkiej miłości do niej kotów - mięta działa na nie jak afrodyzjak. Duży obszar występowania na wolności. Jest aktywnie uprawiana jako cenny surowiec i roślina miododajna. | Zwykle krzewy dorastają do 0,4-1 mi dają mocne, wyprostowane łodygi. Roślina ma rozgałęziony, zdrewniały korzeń. Liście są owłosione, jajowate, trójkątne, z ostrą końcówką, zębami wzdłuż krawędzi i sercowatą podstawą. Ze względu na fioletowo-fioletowe plamki na płatkach białe kwiaty z daleka wyglądają na brudne. Kwiatostany osadzone są na końcach pędów i są złożonymi pół-baldachami. Owalne, gładkie, brązowe owoce dojrzewają pod koniec lata. |
| Mięta bagienna „Sonya” | Ludzie nazywają tego przedstawiciela pchłą ze względu na jego zdolność odstraszania owadów za pomocą zapachów. 95% olejku eterycznego składa się z pulegonu, który jest używany w perfumerii, cukiernictwie i przemyśle konserwowym. | Średnia wysokość mięty waha się od 20 do 60 cm. Na krzaku powstają słabo włókniste, rozgałęzione łodygi. Liście są małe petiolate, epileptyczne, czasami jajowate z podstawą w kształcie klina. Białe kanaliki z liliowo-różowymi płatkami tworzą gęste kuliste pierścienie kwiatostanowe. Owoce brązowe, błyszczące, zaokrąglone można zbierać wczesną jesienią. |
| Pachnąca mięta | Najczęściej występuje w Morzu Śródziemnym, ale może rosnąć w Rosji na wilgotnych, nasłonecznionych obszarach. Stosowany w przemyśle spożywczym: dodawany do konserw i napojów, a także do produkcji leków. | Dojrzewające, wyprostowane łodygi osiągają wysokość od 30 cm do 1 m. Małe zielone liście są otoczone zębami wzdłuż krawędzi. Na niektórych odmianach tego typu talerze są ozdobione białymi plamami. Na wierzchołkach pędów tworzą się gęste kwiatostany w kształcie stożka, zebrane z małych białych kwiatów, które mogą zachować swój aromat do samego mrozu. Jeśli hodujesz na miejscu, będziesz musiał stale odcinać szybko rozprzestrzeniające się kłącza. |
| Mięta marokańska | Sama nazwa mówi o ojczyźnie kultury. Ze względu na parny klimat liście zawierają zwiększoną ilość mentolu i olejków eterycznych. Wyróżnia się przyjemnym pieprznym smakiem i świeżym aromatem. To ona jest dodawana do prawdziwego mojito. | Piękno kręconych włosów można rozpoznać po pofałdowanych, podłużnych liściach szmaragdowego odcienia, otoczonych zębami. Proste łodygi owłosione ledwo osiągają wysokość 70 cm. Kwiatostany zebrane na końcu łodygi mają krótką szypułkę i są koloru liliowo-różowego. |
| Mięta ogrodowa | Nazywana jest również miętą zielną i jest ceniona za przyjemny smak. Aby gatunek nie wydostał się z letniego domku, ziemia jest okresowo wykopywana. | Łodygi rośliny są proste i elastyczne, o wysokości od 0,3 do 1 m. Liście jajowate otoczone są zębami. Kwitnie z różowawymi lub białymi kłoskami. Zewnętrznie podobny do mięty pieprzowej. Różnica polega na delikatniejszym słodkawym aromacie. |
| Mięta długolistna | Łodygi rośliny są proste i elastyczne, o wysokości od 0,3 do 1 m. Liście jajowate otoczone są zębami. Kwitnie z różowawymi lub białymi kłoskami. Zewnętrznie podobny do mięty pieprzowej. Różnica polega na delikatniejszym słodkawym aromacie. | Gatunek ten słusznie można nazwać „miękkim i puszystym” nie tylko ze względu na łodygę, ale także liście pokryte lekkim filcem. Szarawe płytki z postrzępionymi krawędziami mają lancetowato-podłużny kształt. Kwiatostany bzu lub bladoliliowego składają się z małych kwiatów zebranych w racemiczne okółki. Owoce dojrzewają do początku września. |
| Mięta leśna | W Rosji gatunek ten znany jest jako oregano. W Europie nazywają to oregano. Jeśli sadzisz w kraju, będziesz musiał przycinać, aby zatrzymać wzrost. Zaczyna przynosić owoce od drugiego roku życia. | Roślina ma rozgałęzione korzenie i łodygi. Długość tego ostatniego waha się od 30 do 70 cm. Silnie wydłużona blaszka liściowa ma jasne dno i ciemną górę. Jedyny przedstawiciel mięty, dający kwiatostany corymbose z małymi różowawymi lub bladofioletowymi płatkami. |
Istnieje wiele innych rodzajów kultury: czekolada, mentol, mięta dla psa, koreańska, kręcona, bergamotka, meksykańska itp. Niektóre mają smak ananasowy lub truskawkowy, inne jabłkowe lub karmelowe. Ta cecha miętów przyciąga perfumiarzy.
Rodzaje mięty
Ogólne informacje o mięcie
Wszystkie rodzaje mięty należą do rodziny Lamb. Są to byliny, których łodygi obumierają zimą. Korzenie są odporne na mróz i wiosną dają liczne nowe pędy.
Jak kwitnie mięta
Mięta nadaje kolor już od pierwszego roku życia. Każdy gatunek ma swój własny odcień płatków. Różnią się także kształtem kwiatostanu. Ale na wszystkich krzakach tworzą się małe pięciopłatkowe kwiaty, średnio osiągające wielkość 4 cm.
Kwitnie mięta
Rośliny kwitną pod koniec czerwca - na początku lipca. Jednocześnie kolor mięty utrzymuje się do bardzo mrozu, na innych owoce dojrzewają do września.
Inną wspólną cechą wszystkich gatunków jest bogaty, przyjemnie chłodzący aromat, który przyciąga pszczoły. To właśnie zapach kwiatów jest główną „wizytówką” kultury.
Lecznicze właściwości mięty
Główną substancją leczniczą roślin jest mentol. W niektórych odmianach występuje do 80%. Dodatkowo skład zawiera flawonoidy, garbniki, kwasy organiczne, goryczkę, karoten, rutynę, kwas askorbinowy oraz cenne pierwiastki śladowe. Dzięki temu mięta działa przeciwbólowo i dezynfekująco, a także wspomaga trawienie.
Roślina jest stosowana w medycynie ludowej i urzędowej w różnych formach do leczenia chorób.
Lecznicze właściwości kultury
| W każdej formie | Choroby |
| Herbaty z liści mięty | · Przeziębienia i uporczywy kaszel; Astma; • nerwice; · Ból głowy i bóle menstruacyjne; • zaburzenia przewodu pokarmowego i wzdęcia; Zapalenie okrężnicy, zwiększona kwasowość żołądka; · Choroby pęcherzyka żółciowego i wątroby. |
| Napar wodny | Zalecany przy zatruciach kobiet w ciąży i zatruciach organizmu. |
| Woda miętowa | Używany do płukania gardła w stanach zapalnych. Pomaga wyeliminować nieświeży oddech i złagodzić ból zęba. |
| Krople na alkoholu | Nalewka jest przepisywana na nudności i wymioty, a także jako środek przeciwbólowy. |
| Świeży kleik | Jest stosowany zewnętrznie w leczeniu chorób grzybiczych |
Właściwości antyseptyczne i odświeżające olejku eterycznego wykorzystywane są w farmakologii do wytwarzania leków (w szczególności Menovazin, Corvalol, Validol). Substancja jest zawarta w płukankach, pastach do zębów i proszkach. W aptece można kupić syropy, nalewki, herbatki ziołowe z mięty.
Terapia miętowa
Ale nie każdy może skorzystać na kulturze. Niepożądane jest podawanie skoncentrowanej herbaty małym dzieciom i kobietom w ciąży. Lepiej całkowicie zrezygnować z nalewek alkoholowych tej kategorii. Dla osób cierpiących na przewlekłą zgagę leki są szkodliwe.
Trochę historii
Mieszkańcy uważają, że kultura zawdzięcza swoją nazwę dużej zawartości mentolu. Wręcz przeciwnie - sama roślina nadała nazwę składnikowi eterycznemu, powstała z pięknej legendy.
Ukochany Plutona nazywano policjantem. Zazdrosna żona bóstwa zamieniła dziewczynę w roślinę, nadając jej zimny, ale delikatny aromat. Imię usłyszane od starożytnych Greków zostało przekształcone w języku słowiańskim na „miętę”.
Różnica w stosunku do melisy
Na pierwszy rzut oka obie rośliny są do siebie bardzo podobne. Jeśli przyjrzysz się uważnie, zauważysz różnicę.
Przegląd porównawczy
| Charakterystyka | Mennica | Melisa |
| Znak zewnętrzny | Większość gatunków ma zwykłą, prostą, długą łodygę, zwieńczoną kwiatostanem-kłoskiem. Wysokość krzewu ledwo sięga metra; często spotyka się rośliny karłowate. Liście owalne, lancetowate. | Rozgałęzienie łodygi zaczyna się na powierzchni ziemi. Wzdłuż niej rozprzestrzeniły się pędy. Kwiatostany to pierścienie, które równomiernie otaczają gałęzie na całej długości. Wysokość krzewu może osiągnąć 1,5 m. Liście są tylko jajowate. |
| Zapach | Wyraźnie wyczuwalne są nuty mentolu, który jest afrodyzjakiem. Pikantny, orzeźwiający zapach bardziej przypomina delikatny zapach wiosennych kwiatów. | Bardziej nieodłączne są nuty cytrusowe (limonka, pomarańcza, cytryna). Dlatego latem pszczoły wolą melisy. |
| Smak | Tonizujące, o smaku mentolu. Dodane do potraw nabierają wyraźnej przyprawy. | Nie może pochwalić się bukietem smaków - podczas żucia liści w ustach czuć cytrynową kwaskowatość. |
| Skład chemiczny | Zawiera dużą listę składników leczniczych. | Mniej nasycony użytecznymi elementami. Głównymi składnikami są tłuszcze, witaminy i minerały. Brakuje olejków eterycznych i błonnika pokarmowego, takiego jak mięta pieprzowa. |
| Wpływ na organizm | Tonizuje i ożywia. | Uspokaja układ nerwowy. |
Zdjęcie porównawcze
Melisa nie jest używana w medycynie tak często jak mięta. Ale potrafi też rozwiązać niektóre problemy zdrowotne.
Nawet nie wiedząc, jak odróżnić miętę według gatunku, możesz bezpiecznie wykorzystać kulturę w kuchni, napojach, kosmetologii domowej i medycynie ludowej.
Wideo
