Rose Pat Austin (Pat Austin) - opis odmiany

Róże hodowcy Davida Austina są podobne do starych odmian, ale są bardziej odporne i prawie wszystkie kwitną ponownie. Ze względu na specyficzny kształt kieliszka wyróżniają się i nie konkurują z herbatą hybrydową. Ale Pat Austin wyróżnia się nawet wśród angielskich róż - obalił twierdzenie, że ich twórca szczególnie lubi pastelowe kolory.

Rose Pat Austin (Pat Austin) - jaka odmiana, historia powstania

Rose Pat Austin nosi imię żony Davida Austina i stała się prawdziwym klejnotem jego kolekcji. Powstała ze skrzyżowania słynnych odmian Graham Thomas i Abraham Derby w 1995 roku. Nagrodzony znakiem jakości Brytyjskiego Królewskiego Towarzystwa Ogrodniczego (RHS), nagradzany na wielu wystawach.

Rose Pat Austin

Krótki opis, charakterystyka

Dla Davida Austina róża Pata Austina stała się nowym etapem - odszedł od delikatnych pastelowych odcieni znanych z kolekcji i stworzył spektakularny kwiat. Kolor płatków jest zmienny. Na zewnątrz są jasne, miedziano-żółte, z wiekiem blakną do koralowców. Grzbiet jest bladożółty, przechodzący w krem.

Pąki Pata Austina są podwójne i półpełne. Głębokie szkło w kształcie miski z 50 płatkami. Większość jest zagięta do wewnątrz, zewnętrzne są szeroko otwarte. Ze względu na budowę kwiatu zewnętrzna i wewnętrzna część płatków jest dobrze widoczna, wyraźnie różniąca się kolorem. Daje to ciekawy efekt wizualny i sprawia, że ​​róża jest szczególnie atrakcyjna.

Kwiaty Pat Austin zbiera się w pędzelku, zwykle 1-3 sztuki, rzadziej - do 7 pąków. Wielkość i żywotność szkła uzależniona jest od warunków zewnętrznych. Jego wielkość może wynosić 8-10 lub 10-12 cm.Kwiat nie traci swojego dekoracyjnego efektu z dnia na tydzień.

Zmienność koloru kwiatów

Rose Pat Austin tworzy rozłożysty krzew o średnicy 120 cm na wysokości ok. 100 cm Pędy są słabe, nie radzą sobie dobrze z obciążeniem kwiatów, w czasie deszczu często pękają lub lądują bez podpory. Liście są ciemnozielone, duże.

Sam David Austin ustawia zapach róży jako przyjemny, herbaciany o średniej intensywności. Rosyjscy ogrodnicy-amatorzy często zauważają, że zapach może być silny i mdły. Oczywiście jest to kolejny wskaźnik niestabilności odmiany.

Zalety i wady odmiany

Pat Austin jest skarcony tak często, jak jest chwalony. Dzięki niesamowitemu pięknu szkła róża jest kapryśna i nieprzewidywalna.

Zalety odmiany:

• przyjemny mocny aromat;
• podwójny kwiat;
• względna tolerancja odcienia (w porównaniu z innymi odmianami);
• piękne szkło;
• ponowne kwitnienie;
• dobra (jak na róże angielskie) mrozoodporność.

Wady Pata Austina:

• podczas deszczu kwiaty opadają i zaczynają gnić, pąki się nie otwierają;
• odmiana cierpi na upał;
• średnia odporność na typowe choroby róż;
• nie toleruje zmian temperatury;
• niestabilność - charakterystyka rośliny jest silnie uzależniona od warunków zewnętrznych;
• złożoność niezależnej reprodukcji (jak wszystkie Ostiny).

Użyj w projektowaniu krajobrazu

Dobrze wygląda posadzona jako żywopłot, tasiemiec (roślina jednoogniskowa), na pierwszym planie dużych grup krajobrazowych.

W projektowaniu krajobrazu

Pat Austin jest umieszczany na rabatach i redlinach w towarzystwie roślin radykalnie różniących się wielkością i kształtem pąków lub ich kolorem:

• delphiniums;
• stokrotki;
• łubin;
• szałwia.

Projektanci krajobrazu Rose Pat Austin zalecają sadzenie obok rzeźb, altan, ławek. Będą ozdabiać wszelkie MAF-y (małe formy architektoniczne), z wyjątkiem fontann - bliskość rozpryskującej się wody negatywnie wpłynie na kwiaty.

Uprawa kwiatu, jak sadzić go w otwartym terenie

W przypadku róż wybierz obszar płaski lub o nachyleniu nieprzekraczającym 10%. Większość z nich dobrze czuje się na świeżym powietrzu. Ale Pat Austin na południu należy sadzić pod osłoną dużych krzewów lub drzew o ażurowej koronie.

Róże są mało wymagające dla gleby, ale lepiej rosną na lekko kwaśnych, bogatych w organiczne gliny. Nie można ich sadzić na terenach podmokłych.

Odmiana przeznaczona do uprawy w szóstej strefie, w której mrozy mogą dochodzić do -23 ° C. Ale David Austin jest znanym reasekuratorem w zakresie mrozoodporności róż. Rosyjscy ogrodnicy sadzą kwiat w wieku 5 lat i przykrywają w taki sam sposób, jak inne odmiany. Strefa 4 będzie wymagała poważnej ochrony przed mrozem, ale nawet tam Pat Austin czuje się całkiem dobrze w okresie wegetacji.

Róże można sadzić wiosną lub jesienią. W chłodniejszych regionach najlepiej jest to robić na początku sezonu, kiedy ziemia się nagrzewa. Na południu preferowane jest sadzenie jesienią - nagły upał może zniszczyć krzew, który nie miał czasu się zakorzenić.

Kolejność lądowania

Krzew z otwartym systemem korzeniowym należy moczyć przez 6 godzin lub dłużej. Doły do ​​sadzenia są przygotowywane z co najmniej 2-tygodniowym wyprzedzeniem. Ich rozmiar powinien być równy wielkości ziemnej śpiączki plus 10-15 cm Standardowa średnica otworu do sadzenia róż:

• na glinach bogatych w organiczne - 40-50 cm;
• dla glin piaszczystych, gliniastych i innych gleb problemowych - 60-70 cm.

Czarnoziem i żyzna gleba luzem nie wymagają specjalnych ulepszeń. W innych przypadkach mieszankę do sadzenia przygotowuje się z próchnicy, piasku, torfu, ziemi darniowej i początkowych nawozów. Zbyt kwaśną glebę uszlachetnia się mączką wapienną lub dolomitową. Alkaliczność zostaje przywrócona do normy dzięki kwaśnemu (czerwonemu) torfowi.

Lądowanie

Algorytm lądowania:

1. Studzienka jest całkowicie wypełniona wodą.
2. Po wchłonięciu cieczy na środek wylewa się kopiec żyznej gleby.
3. Sadzonkę umieszcza się na górze, tak aby miejsce szczepienia znajdowało się 3-5 cm poniżej krawędzi dołu.
4. Rozłóż korzenie.
5. Ostrożnie wypełnij otwór żyzną glebą, stale ją zagęszczając.
6. Podlewaj sadzonkę, wydając co najmniej 10 litrów wody na krzak.
7. Wypełnij glebę.
8. Powtórz podlewanie.
9. Krzew osiąga wysokość 20-25 cm, u silnie ściętej róży na powierzchni pozostają tylko wierzchołki pędów.

Pielęgnacja roślin

W przeciwieństwie do innych róż Pat Austin jest dość wymagający w pielęgnacji. Trzeba go podlewać rzadko, ale obficie, wydając jednorazowo co najmniej 10-15 litrów wody pod krzak. Pożądane jest utrzymanie wysokiej wilgotności powietrza, ale instalacje zamgławiające i bliskość fontann będą miały negatywny wpływ na kwitnienie. Dobrze, jeśli w pobliżu znajduje się kwietnik z roślinami wymagającymi obfitego podlewania. Pomoże to utrzymać wymaganą wilgotność powietrza.

Pat Austin jest karmiony co najmniej cztery razy w sezonie:

• wczesna wiosna z nawozami azotowymi;
• podczas tworzenia pąków kompletny kompleks mineralny z pierwiastkami śladowymi;
• ten sam górny opatrunek jest stosowany dla róży, gdy ustępuje pierwsza fala kwitnienia;
• późnym latem lub wczesną jesienią krzew potrzebuje nawozu fosforowo-potasowego - pomoże to roślinie zimować i wzmocnić słabe pędy.

Kwitnący krzew

Doświadczeni ogrodnicy radzą przycinać Pata Austina tylko wiosną, zanim pąki się otworzą:

• jeśli chcą uformować krzew jak krzew, usuń suche, połamane, zamarznięte, cieniujące, gęstniejące gałęzie i wierzchołki pędów na zewnętrznym pąku;
• Ci, którzy nie lubią opadających rzęs obciążonych kwiatami, przycinają na krótko.

W strefach mrozoodporności, w tym w piątej, Pat Austin jest okryta na zimę, podobnie jak inne róże - wokół buszu oblewa się kopiec o wysokości 20-25 cm, czwarta strefa wymaga poważniejszego zabezpieczenia świerkowymi gałęziami i białą włókniną materiał.

Kwitnąca róża

Rose Pat Austin jest jedną z pierwszych, które kwitną. Przy odpowiedniej pielęgnacji i wystarczającym karmieniu na środkowym pasie pąki pokrywają krzew od połowy czerwca do przymrozków.

Aby kwiaty pojawiały się stale, potrzebujesz:

• usuń pąki natychmiast po utracie dekoracyjności, nie czekając, aż płatki całkowicie latają;
• monitorować stan buszu;
• obficie, ale rzadko woda;
• karmić róże;
• mulcz koło pnia humusem lub torfem.

Oprócz niezgodności z wymienionymi wymaganiami na kwitnienie negatywnie wpływają:

• zmiany temperatury;
• przy temperaturze powyżej 35 ° C pąki mogą się w ogóle nie otwierać, kwiaty szybko się starzeją i kruszą;
• zbyt zacienione umieszczenie rośliny w chłodnych regionach lub słonecznie bez osłony - na południu;
• deszcze psują kwitnące róże, a pąki nie mogą kwitnąć.

W pełni otwarte kwiaty

Rozmnażanie kwiatów

Jest mało prawdopodobne, aby ogrodnicy-amatorzy byli w stanie samodzielnie rozmnażać różę Pat Austin. Sadzonki nie zakorzeniają się dobrze, a nawet jeśli się zakorzenią, często umierają w ciągu pierwszych 1-2 lat.

Rozmnażanie nasion róż jest interesujące tylko dla hodowców. Cechy odmianowe nie są wraz z nim dziedziczone.

Pat Austin i inne angielskie róże są rozmnażane głównie przez szczepienia. Jednak ta metoda jest dostępna dla specjalistów i ogrodników z dużym doświadczeniem.

Choroby, szkodniki i sposoby ich zwalczania

Rose Pat Austin ma średnią odporność na typowe choroby kultury:

• mączniak;
• czarny punkt.

Szkodniki mają na nią wpływ w taki sam sposób, jak inne odmiany. Najpopularniejszy:

• przędziorek;
• mszyca;
• rolka liści;
• tarcza;
• śliniący się grosz;
• Niedźwiedź.

Fungicydy są stosowane w leczeniu chorób. Aby poradzić sobie ze szkodnikami, używają środków owadobójczych, przyciągają ptaki i pożyteczne owady na miejsce.

Na bagażniku

Rose Pat Austin jest bardzo piękna. Uwielbiają go właściciele i projektanci krajobrazu, ale różnorodność przysparza ogrodnikom wielu kłopotów. Różę warto uprawiać tylko wtedy, gdy można zapewnić kompetentną, stałą pielęgnację.