Rose Salita (Salita) - charakterystyka i cechy krzewu

Róża pnąca Salita jest jedną z tych odmian, które od dawna przyciągają uwagę i wywołują entuzjastyczną reakcję swoimi bujnymi szkarłatnymi kwiatami. Patrząc na nie, widać wyraźne porównanie z płomieniami. Dekoracyjność i bezpretensjonalność sprawiają, że jest mile widzianym gościem na podwórkowych działkach rosyjskich ogrodników.

Rose Salita

Salita to róża należąca do grupy pnącej. Hodowcy ze starej niemieckiej szkółki Wilhelm Kordes wprowadzili tę odmianę na świat w 1987 roku. KORmorlet to druga nazwa rośliny.

Rozłożyste krzewy Salita o długich, silnych pędach i dużych ciemnozielonych błyszczących liściach osiągają 2,5-3 m wysokości i 1,5 m szerokości. Tempo rozwoju rośliny zależy od klimatu, w którym rośnie: im chłodniej, tym wolniejszy wzrost. Można to uznać za jedyną wadę, niezbyt znaczącą, biorąc pod uwagę, że w pierwszym roku życia lepiej unikać kwitnienia, usuwając pąki.

Kwiatostany Salita

Na młode łodygi o fioletowym odcieniu wylewa się jasne pomarańczowo-koralowe podwójne kwiaty, starannie ukształtowane do 9 cm średnicy, można zbierać w kwiatostany do 5 sztuk. Posiada zewnętrzne cechy herbacianych i herbacianych odmian hybrydowych. Lekki aromat z owocowymi nutami. Proces kwitnienia jest długi i prawie ciągły na wszystkich poziomach krzewu. Posiada dobrą mrozoodporność (do -26 ° C) w warunkach zadaszenia. Zgodnie z opisem jest odporny na inwazje szkodników, mało wymagający w pielęgnacji i dobrze znosi deszczową pogodę.

Odmiana Salita nadaje się do ogrodnictwa wertykalnego i pozwala ozdobić ściany budynków, ozdobić łuk ogrodowy czy altanę. Świetnie prezentuje się przy pojedynczym nasadzeniu na środku trawnika lub wręcz przeciwnie w firmie z okrywami, najlepiej białymi: werbena, floks, alissum i inne. Dobrze komponuje się z iglakami.

Salita w projektowaniu krajobrazu

Uprawa kwiatów

Sadzonki sadzi się na oświetlonych obszarach, w dobrze przepuszczalnej glebie, terminowo nawożąc. Najlepszym okresem do sadzenia na średnich szerokościach geograficznych jest jesień (koniec września - początek października). Za kilka tygodni róża Solita zdąży dać pierwsze korzenie, które przystosowują się jeszcze przed nadejściem pierwszych przymrozków. Wraz z nadejściem wiosny części korzeni i ziemi aktywnie rosną, w miarę możliwości w przypadku odmian wolno rosnących.

Mówiąc o przycinaniu sadzonek, mają na myśli skrócenie 3-5 silnych pędów do 15 cm, słabe pędy są całkowicie odcięte. Korzenie poddawane są tej samej procedurze, pozostawiając tylko niewielką wiązkę. Ponadto miejsca nacięć są traktowane pyłem z węgla drzewnego, korzenie są moczone w stymulatorze wzrostu.

Każda róża preferuje luźną gliniastą żyzną glebę, która jest łatwo przepuszczalna dla wilgoci. Jeśli na miejscu przeważa ciężka glina lub piasek, należy je rozcieńczyć przeciwną glebą. Dodanie wapna, humusu, humusu, nawozów fosforowych w celu wzbogacenia gleby i uczynienia jej jeszcze bardziej odpowiednią do uprawy tej rośliny ogrodowej. Miejsce przeznaczone do sadzenia należy kilkakrotnie wykopać późnym latem i wiosną.

Kopanie miejsca do sadzenia róż

Procedura sadzenia jest następująca:

1. Wybierz miejsce do sadzenia o niewielkim nachyleniu, aby upewnić się, że nie ma zastoju wilgoci. Odpowiednie jest miejsce w pobliżu ściany budynku lub innego pionowego wspornika, który będzie chronił roślinę i umożliwi jej normalny rozwój. Jednak odległość między ścianą a sadzonką powinna wynosić co najmniej 60 cm, aby długie korzenie róży nie ulegały zbyt szybkiemu wyczerpaniu.
2. Glebę wykopuje się na głębokość 65 cm, tworzy się dość duży otwór, dzięki czemu roślina nie ma deficytu w przestrzeni i wprowadza się do niej nawozy organiczne. Jeśli planowane jest sadzenie grupowe, wówczas między krzewami średniej wielkości pozostawia się 50 cm, a duże sadzonki umieszcza się w odległości około 1 m od siebie.
3. Jama jest osuszana, żyzną glebę wylewa się zjeżdżalnią z dodatkiem nawozów.
4. Korzenie sadzonki są opuszczane do dołka, pogłębiając szyjkę korzeniową w glebie o 10–12 cm, co zapewni dodatkowe ocieplenie rośliny na zimę.
5. Korzenie są swobodnie umieszczane w jamie, przykryte ziemią do powierzchni, wypełniając puste przestrzenie, lekko podeptane.

Salita to róża pnąca. Dlatego oprócz standardowych czynności pielęgnacyjnych, takich jak podlewanie, pielenie, nawożenie, spulchnianie, ściółkowanie gleby, jesienne i wiosenne przycinanie krzewu oraz usuwanie przekwitłych kwiatostanów, wymaga również podwiązki.

Pielęgnacja roślin

Tworząc krzak, gałęzie są umieszczane nie tylko pionowo, ale także w płaszczyźnie poziomej lub po przekątnej, w przeciwnym razie roślina szybko się zuboży, uwalniając pąki tylko na najwyższym poziomie. Bardzo popularne jest ułożenie gałęzi w kształcie wachlarza lub można je skręcać wokół okrągłego wspornika (na przykład owijając je wokół kolumn galerii), aby gałęzie nie przeszkadzały sobie nawzajem.

Podlewanie i karmienie

Solita jest podlewana, jak większość róż, 1-2 razy w tygodniu, aby gleba wokół nasiąkła 0,5 metra. W pierwszym roku życia rośliny nawożenie przeprowadza się co miesiąc w następującej kolejności:

1. woda z ptasimi odchodami - 1/20;
2. woda z krowim łajnem - 1/10;
3. roztwór popiołu drzewnego.

Nawożenie róż z podlewaniem

Dorosły krzew wymaga regularnego karmienia co najmniej 6 razy w sezonie w odstępach 2-3 tygodni. Zaleca się skorzystanie z następującego schematu:

1. wczesną wiosną - roztwór mocznika (20 g na wiadro wody);
2. azotan amonu (30 g na wiadro wody);
3. złożony nawóz mineralny przed utworzeniem pąków;
4. roztwór krowiego łajna na samym początku kwitnienia;
5. ponowne karmienie minerałami - po zakończeniu kwitnienia;
6. pod koniec sezonu letniego podwójne karmienie superfosfatem (20g na wiadro wody) i solą potasową (10x10).

Przycinanie

Regularne przycinanie jest niezbędne, aby krzew był zdrowy i bujny. Jednocześnie usuwa się wysuszone gałęzie, pędy, które nie dały kwiatów i stare rzęsy, które mają więcej niż 4 lata. Resztę pędów skraca się do 5 pąków, co wystarcza do rozwoju krzewu i jego obfitego kwitnienia.

Kwitnąca róża

Rozpowszechnione krzewy Solita kwitną nieprzerwanie przez cały sezon wegetacyjny. Prawidłowe ułożenie rzęs i ogólnie przestrzeganie technologii rolniczej zapewnia obfite kwitnienie. Jeśli ta odmiana nie chce kwitnąć, należy zwrócić uwagę na terminowość i kompletność opisanych powyżej środków pielęgnacyjnych.

Rozmnażanie kwiatów

Róże pnące można rozmnażać przez nasiona, nawarstwianie, sadzonki i szczepienie. Najprostsze metody to nakładanie warstw i sadzonki. Ale do uprawy nasion lepiej jest użyć materiału kupionego w sklepie. Po samodzielnym zebraniu nasion musisz być przygotowany na to, że nowa roślina może utracić cechy odmianowe.

Sadzonki róż

Niezależnie od tego, w jaki sposób uzyskuje się nasiona, kiełkuj je w ten sposób:

• Rozsmarować na sicie i umieścić na pół godziny w naczyniu z nadtlenkiem wodoru w celu dezynfekcji i ochrony przed pleśnią w okresie rozwarstwienia.
• Nasiona układa się na kawałkach materiału nasączonego nadtlenkiem i przykrywa kolejną warstwą nasączoną nadtlenkiem.
• Chusteczkę z nasionami umieszcza się w plastikowej torebce, torebkę w pojemniku.
• Pojemnik jest podpisany i umieszczony w lodówce.
• Stan nasion jest regularnie sprawdzany. Jeśli pojawi się pleśń, powtórz procedurę namaczania w nadtlenku, zmień tkaninę i włóż z powrotem do lodówki.
• Po 1,5-2 miesiącach każde ziarno przenosi się do osobnego doniczki torfowej, mulczując powierzchnię perlitem, aby chronić je przed „czarną nóżką”.
• Doniczki z sadzonkami umieszcza się tam, gdzie będą miały zapewnione długie godziny światła dziennego - co najmniej 10 godzin, i podlewane, gdy gleba wysycha.

Wyjazd trwa do wiosny. W tym czasie rośliny muszą być karmione złożonymi minerałami.

Jeśli wszystko zostało zrobione poprawnie, to około 2 miesiące po posadzeniu na sadzonkach mogą pojawić się pąki, które najlepiej nie kwitną, aby system korzeniowy miał czas na wzmocnienie.

Choroby, szkodniki i sposoby ich zwalczania

Salita całkiem dobrze znosi choroby. Wyjątkiem są infekcje grzybicze, na które nadal jest podatna. Jednak infekcji można łatwo uniknąć, przestrzegając wszystkich tych samych zasad pielęgnacji: unikania podlewania, przycinania i zapewniania wystarczającego oświetlenia.

W obliczu mączniaka prawdziwego lub czarnej plamistości można je zwalczać za pomocą „Fitosporin-M”, „Bayleton” i innych preparatów grzybobójczych.

Na tę odmianę rzadko wpływają szkodliwe owady. Doskonałym środkiem zapobiegawczym jest wywar z bluszczu lub roztwór mydła i czosnku, który jest rozpylany na krzaku. Wystarczy posypać koło pnia pyłem tytoniowym.

Zapewniając opiekę i dobrą opiekę nad ognistym pięknem, łatwo jest znaleźć na swojej stronie jasne szkarłatne krzewy, które wzbudzą zazdrość sąsiadów i przyjaciół.