Douglas phlox: yer örtüsü

Yer örtücü bitkiler, herhangi bir bahçenin ve çiçek bahçesinin vazgeçilmez bir parçasıdır. Bu uzun ömürlü grubun en çekici örneklerinden biri Douglas floksu. Yardımı ile parlak kompozisyonlar kolayca oluşturulur ve zengin bir renk paleti deneyler için çok yer açar.

Bahçecilikte en yaygın türler

Yetiştirme durmaz ve piyasada düzenli olarak yeni toprak örtüsü çeşitleri ortaya çıkar. Douglas phlox çeşitleri arasında, satışta bulunması kolay olan, özellikle popüler olan birkaç tanesi not edilebilir. En mütevazı özenle bile güzelliği solmaz.

Douglas floksu (Phlox douglasii)

Yeni çeşitlerin üretilmesinin temeli, Kuzey Amerika'nın dağlık bölgelerine özgü bir çiçektir. Bitkiye adını veren David Douglas tarafından 1927'de keşfedildi. Yavaş yavaş büyüyen nem seven phlox kümeleri, dağ kaydırakları ve dekoratif havuzlar için harika bir dekorasyon görevi görür.

Phlox douglasii

Ayırt edici özellikler arasında: Çalıların yüksekliği 8-10 cm'den fazla değildir, diğer tüm floksa türleri önemli ölçüde daha yüksektir. Çiçekler Haziran ayı başlarında çiçek açar ve Eylül ayına kadar çiçek açmayı bırakmaz. Hassas aroma bulutlu yağmurlu havalarda ve geceleri artar. Toprağı saran yaprak dökmeyen “kilim” biraz yosun gibidir ve çiğnenmeye karşı dayanıklıdır.

Gövdeler yoğun - açık. Koyu yeşil subulat yapraklar 1-1,5 cm uzunluğundadır, çiçekler 1-3 adet küçük çiçek salkımları halinde toplanır. Şu anda, kataloglarda, yenisi de dahil olmak üzere yaklaşık 150 çeşitten bahsediliyor - Douglas Lachsjuvel'in phlox'u, ancak bu sayı sürekli olarak her tür tomurcuklu yeni bitkilerle dolduruluyor.

Phlox subulata (Phlox subulata) - Douglas benzer, ancak daha yüksek çalılara sahiptir - 35 cm'ye kadar (1 m'ye kadar sürgün uzunluğu).

Beyaz amiral

Çeşitliliğin ayırt edici bir özelliği kar beyazı çiçeklerdir. Yeterli parlak ışıkla, yeşil sürgünler ve yapraklar yastığı tam anlamıyla tomurcuklarla doludur. Güneşli yerleri tercih eder, ancak hafif kısmi gölgeyi tolere edebilir. Çalıların yüksekliği 10 cm'den fazla değildir ve önerilen dikim yoğunluğu 1 m2'ye kadar 9-11 bitkidir.

Phlox Douglas Beyaz Amiral

Kırmızı amiral

Adından da anlaşılacağı gibi, bu çeşidin çiçekleri ahududu tonuyla kırmızıdır. Tomurcuk oluşumunun yoğunluğu o kadar yüksektir ki çiçek açtıktan sonra yapraklar ve sürgünler neredeyse görünmezdir. Bunun için peyzaj tasarımında çeşitlilik oldukça kabul görmektedir.

Phlox Douglas Kırmızı Amiral

Leylak bulutu

Bu çeşidin çiçek boyutu diğerlerinden biraz daha büyüktür. Yaprakları parlak soluk leylak rengi açık gölgedir. Çiçek açtıkça, ilk korolalar parlar ve taze olanlar daha zengin bir ton alır. Bu, yanardöner bir leylak yastığının veya bulutunun etkisini yaratır. Genellikle Mayıs-Haziran aylarında çiçek açar ve daha sonra Eylül ayında çiçeklenmeye devam eder.

Phlox Douglas Leylak Bulutu

Crackerjack

Bu İskoç seçiminin parlak kırmızı yıldız şeklindeki çiçeğinin çapı 1.5-2 cm'dir Hafifçe değişen çiçeklenme döngüsü ile karakterizedir - Mayıs ve Haziran. Bitkiler için yeterli beslenme varsa, tomurcuk oluşumu Temmuz ayı sonunda bile devam edebilir.

Phlox Douglas Crackerjack

Bahçe tasarımında çok yıllık zemin örtüsü floksu

İddiasız bitki, peyzaj tasarımında hak edilmiş bir başarıya sahiptir.Oldukça sıkı bir şekilde dikilen çalılar, boş alanı çok hızlı bir şekilde doldurarak, üzerinde yabani otların büyümesini engeller. Çiçek o kadar bol ki, arkasında hiçbir sürgün görünmüyor, bu da kendi içinde iyi görünüyor.

Ön bahçelerde, kaya bahçelerinde, çeşitli mixborders'larda zemin örtüsü floksa dikmek gelenekseldir. Bahçedeki patikaların taşları arasındaki boşlukları doldurmak, dik istinat duvarlarına, konteynerlerde dikmek için kullanılabilirler. Yeşil bir çim ile çevrili, çiçek açan cüce floksa "lekeleri" harika görünüyor.

Bahçe tasarımında floksa bordür

Yer örtüsünün çoğaltılması

Tüm bitkisel yayılma yöntemleri, bu çok yıllık bitkinin yeniden yerleşimi için uygundur: tohumlar, kesimler, rizomlar. Satışta, mayıs ayından eylül ayına kadar herhangi bir zamanda ekilebilen kaplarda fideler var. Tohumların kısa bir çimlenme süresi (1-2 yıl) vardır ve çeşitler ve melezler (F1) ile temsil edilirler.

Tohumlardan büyüyen phlox

Tohumlar çoğunlukla, toprağın çözüldüğü Nisan ayının ikinci on yılında iyi aydınlatılmış bir yerde açık toprağa ekilir. Çok dostane bir şekilde ortaya çıkarlar ve özel bir bakıma ihtiyaçları yoktur. Zemin örtüsü floksa fideleri, daha sonra kaplara, kaya bahçelerine, saksılara dikilmek üzere toplandıklarında ekilir.

Gevşek kayalık toprak gereklidir. Kil, bol humuslu - iyi değil. 35 cm derinliğinde bir dikim çukuru kazmak, altını kırma taş ve kum karışımından yaklaşık 10 cm'lik bir tabaka ile doldurmak en uygunudur. Daha sonra, 1: 4: 1: 1 oranında açmaya odun külü, verimli toprak, kum ve en ince fraksiyondan kırma taş karışımı dökülür.

Ekim pratik olarak derinleştirilmeden yapılır. Deneyimli bahçıvanlar, tohumları gelecekte phlox çalılarını görmek istediğiniz şekilde yaymanızı ve ardından üzerine talaş, iğneler, kıyılmış otlardan yapılmış en iyi malç tabakasıyla serpiştirmenizi önerir. Güçlü fideler bu engeli kolayca aşacak ve zamanında sulanamazlarsa solmayacaktır.

Düzenli olarak sulama gereklidir, ancak suyun durgunluğuna izin verilmemelidir. Bunu yapmak için toprakta çok sayıda gevşetici bileşen bulunmalıdır. Çiçeğin kökleri suyla dolduğunda kolayca çürür. Dikim için bir yer her zaman seçilir, böylece ilkbaharda kar eridiğinde su birikintileri oluşmaz.

Floksun yeşil kesimlerle çoğaltılması

Birkaç çift yapraklı bir dal, mükemmel bir dikim malzemesidir. Yazın hemen hemen her zamanında, kesimleri serbestçe kesebilir ve çoğaltmak için kullanabilirsiniz. Seçilen alana açılı olarak damla damla eklenir ve ardından düzenli olarak sulanır. Köklendirme genellikle 2 hafta içinde gerçekleşir.

Çelikler ayrıca suda köklenebilir. Bunu yapmak için, yeşil dalları kesin ve bardaklara koyun, 2-3 cm suya daldırın.Ortalama olarak, kökler 2-3 haftada büyür, ancak suyun kaplarda her bir yenilenmesini dikkatlice izlemeniz gerekir temizlemek için gün. Dikim hemen yeni bir yere yapılabilir.

Sonbaharda floksa bakımı

Yaşlanma karşıtı budama eylül ayında yapılır. Çok uzun sürgünler, solmuş tomurcuklar çıkarılır ve rizomlar tarafından çoğaltma da gerçekleştirilir. Kök parçalarını kazmak ve onları yeni bir yere aktarmak yeterlidir, böylece önümüzdeki baharda yeni floksa çalıları filizlenir.

Haşere ve hastalık kontrolü

Yer örtüsü flokstaki hastalıklar ve zararlılar diğer çeşitlerle aynıdır:

• Halka noktası (Tomatto ringport virüsü).Uzun boylu çiçeklerin geniş yapraklarında daha belirgindir ve cüce çiçeklerinin küçük yapraklarında kırmızı lekeler adalarına benziyor. Nematodlar hastalığı taşır, bu nedenle ana kontrol önlemleri ilkbaharda nematisitler (Karbasyon, Klorpikrim, Nemagon) ile toprak işlemesidir.
• Pas, paslanma. Bordo ve mor çiçek çeşitlerine daha duyarlıdır. Yapraklarda ve gövdelerde kırmızı lekeler şeklinde görülür, hızla büyür ve bitkilerin ölümüne yol açar. En etkili çare Bordo sıvısı veya% 3 demir sülfattır.
• Toz halinde küf. Toprakta fazla nitrojen olduğunda ortaya çıkar. Bu, organik madde tanıtıldığında olur. En iyi önleyici tedbir, pansumanların konsantrasyonu için tavsiyelere uymanın yanı sıra çok yoğun ekimleri inceltme. Toz halinde küf,% 1'lik bir soda külü çözeltisi ile tüm yeşil kütlenin 1 hafta arayla üç kez işlem görmesine yardımcı olur.
• Salyangozlar. Bu acımasız haşereler, yavaş büyüyen floksa onarılamaz hasara neden olabilir. Korkutmak için, ekim alanlarının daha sık olarak mükemmel bir gübre görevi gören odun külü ile tozlanması önerilir.

Farklı renklerde parıldayan cılız yastıklar, uzun çiçekler için mükemmel bir arka plandır, örneğin kaya bahçeleri, çiçek tarhları ve çiçek tarhları oluştururken kullanılan yıllık floksa.