Ormangülü sarısı: yaprak döken, pontus azalea

Ormangülü sarısı, yemyeşil çiçeklenme için herhangi bir özel koşul gerektirmeyen eşsiz bir dona dayanıklı türdür. Doğru yere koymak yeterlidir ve doğa her şeyle başa çıkacaktır.

Menşe tarihi

Kültürde 1792'de ortaya çıktı - bu dönemde İngiltere'de bitki hibridizasyonu başladı. Birkaç yıl sonra, hibridizasyon merkezi Belçika'ya taşındı ve orada birçok sarı ormangülü çeşidi ortaya çıktı.

Sarı ormangülü

Eski Yunanlıların dilinde "pont" kelimesi Karadeniz anlamına gelir ve Azalea Pontica "Karadeniz" anlamına gelir. Ancak, ilk olarak, dağıtım alanı çok daha büyük olduğu ve Avrupa'nın yarısını kapladığı için bu isim tutmadı. İkincisi, benzer bir isim başka bir tür tarafından zaten alınmış olduğundan - yazın mor çiçeklerle kaplı Pontic ormangülü (Rhododendron ponticum).

Botanik açıklama

Çalıların maksimum yüksekliği 4 metredir, ancak ortalama olarak evde 2'ye kadar büyür. Sarı yaprak döken ormangülü aktif olarak genişliyor ve 6 metrelik bir çapa ulaşabiliyor.

Sürgünler ve çiçeklerin tanımı:

• genç bir çalı sürgünleri glandüler tüylüdür, daha sonra pürüzsüzdür;
• yapraklar 12 cm uzunluğa ve 1 ila 8 cm genişliğe kadar dikdörtgen;
• yaprak sapı uzunluğu 7 mm;
• Çiçeklenme döneminde 7-12 zarif çiçek toplanır;
• çiçeklenme - 5 cm çapa kadar şemsiye şeklinde bir kalkan;
• yaprakların rengi sarı veya turuncudur.

Çiçeklenme dönemi, yeni yaprakların ortaya çıkmasıyla çakışır ve birkaç aşamada gerçekleşir. Bazı örnekler Nisan ayında çiçek açmaya başlar, ancak Haziran ayında toplu çiçek açar. Meyve verme Ekim ayında başlar ve tohum canlılığı>% 80'dir. Bitki dona karşı oldukça dayanıklı olmasına rağmen, yıllık sürgünler ve çiçek tomurcukları donabilir ve bazen tamamen odunlaşmış dallar zarar görebilir.

Raimund çeşidinde, şekle benzer, ancak pembe renkli çiçekler açar.

Ormangülü Glouing Ambers özellikli

Dağıtım ve ekoloji

Doğada sarı ormangülü nerede bulabilirsiniz:

• doğu ve güneydoğu Avrupa;
• batı ve doğu Transkafkasya;
• Ciscaucasia;
• Anadolu;
• Kafkasya.

Çalı, fakir, çakıllı toprakları tercih eder. Kuru ormanlarda, açıklıklarda, orman kenarlarında, açık alanlarda iyi gelişir. Ovalarda ve dağlarda, deniz seviyesinden 0 ila 2000 metre yükseklikte bulabilirsiniz.

Diğer Ormangülü türlerinden farkı nedir

Rhododendron cinsinin tüm temsilcilerinin yalnızca asidik topraklarda büyüdüğü bilinmektedir. Toprağın doğru bileşimi, bitkinin bir bütün olarak çiçeklenmesini ve canlılığını etkiler. Ancak bu Pontus açelyası için geçerli değildir. Görünüşünü etkilemeyen hemen hemen her toprakta, en kıtta bile yetiştirilir.

Bitkinin bir diğer önemli ayırt edici özelliği, diğer türler kesimler veya katmanlarla çoğalırken, kök sürgünleri ile çoğalma yeteneğidir.

Türün önemli bir özelliği toksisitesidir. Tüm canlılar için tehlikeli olan andromedotoksin maddesi hem toprak kısmında hem de köklerde bulunur.

Bu bitki yaşamda nasıl kullanılır?

Ormangülü, hava ve kurak dönemlerdeki değişiklikleri tolere eder, bu nedenle sokaklara ve şehir bahçelerine dikilmesi tavsiye edilir.

Açelya Pontic tek başına ve birkaç parçadan oluşan gruplar halinde güzel görünüyor ve tek tip çalılıklarla sonuçlanıyor. Böyle bir kompozisyon, bir çimin ortasında veya bir ağaç grubunun yanında iyi görünecektir.

Sarı, başka herhangi bir renkle uyumludur, bu nedenle bölgede ekim için mevcut olan diğer açelya türleri ile güvenle ekilebilir. Mazı veya ardıç gibi kozalaklı ağaçların yanına çalı dikmek popülerdir.

Sarı ormangülü için yetiştirme koşulları

Ormangülünün hızlı büyümesi ve çiçeklenmesi için dikim için doğru yeri seçmek yeterlidir. Bu, kısmi gölgeyi iyi tolere eden, ancak güneşin tamamen yokluğunu değil, ışığı seven bir bitkidir.

Muhteşem açelya salkımına

İlkbahar ve yaz kuru değilse ve yağış miktarı normlara uyuyorsa, bitkinin ek sulamaya ihtiyacı yoktur. Yağmur yoksa açelyanın haftada bir sulanması önerilir. aynı zamanda bu akşam yapılmalıdır.

Çalı ayda iki kez beslenebilir. Bu, bitki çiçek açmaya başladığında, yani nisandan hazirana kadar yapılır. Mineral ve azotlu gübreler dönüşümlüdür.

Aşağıdaki hammaddeler doğal gübre olarak kullanılmaktadır:

• ezilmiş iğne yapraklı ağaç kabuğu ve talaş;
• iğne yapraklı çöp;
• yüksek moor turba;
• funda toprağı (çok sayıda funda yetişen iğne yapraklı ormanlardan elde edilen toprak).

Bu tür gübreleri uygulamanın en kolay yolu malçlamadır.

İniş yerinin seçimi ve hazırlanması

Dikim yeri sığdır, ancak geniş olup, çalıların sürünme kabiliyeti ile ilişkilidir. En iyi seçenek, 30 cm'ye kadar derinlik, 2,5 m'ye kadar genişliktir.

Ovalara veya yakınlarda yeraltı sularının aktığı yerlere inişe izin verilmez. Sitede hiçbir taslak olmamalıdır.

Dikimden önce yabani otların bulunduğu alanı temizlemek yeterlidir. Dikim çukuruna önceden hazırlanmış bir alt tabaka döşenir. Boşlukların yokluğunda, nemi korumak için kil veya turba eklemek yeterlidir.

İniş

Doğada, sarı ormangülü tüm topraklara uyum sağlar, böylece bahçedeki herhangi bir alt tabakaya ekilebilir. Ama yine de onun için dünyanın özel bir kompozisyonunu hazırlarsanız, bitki kendini daha iyi hissedecektir.

Toprak karışımının kendi kendine hazırlanması için tarifler:

• 1: 1: 2 oranında çim arazi, kum, turba;
• yaprak toprağı, kum, turba - 1: 1: 2;
• funda toprağı, kum, turba - 1: 1: 2.

Hastalıklar ve zararlılar

Açelya hastalığa oldukça dirençli bir bitkidir, ancak uygun olmayan bakımla da zarar görebilir.

Ormangülü ile ilgili en yaygın sorunlar şunlardır:

• Çiçeklenme eksikliği. Parlak güneşte ekim yaparken yanlış seçilmiş bir toprak türü, sulama veya gübreleme eksikliği ile gözlenir.
• Phytophthora. Sararma ve daha fazla yaprak dökümü şeklinde kendini gösterir, muhtemelen köklerin çürümesi. Antifungal ilaçlar ve bakır sülfat, hastalığın hafif bir formu ile baş edebilir. Ağır şekilde etkilenen bir çalı kazılarak yakılır.
• Rhododendra ağustosböceği.Böcek, mantarları hastalıklı bitkilerden sağlıklı bitkilere aktarma yeteneği nedeniyle tehlikelidir. Ağustos ayının sonlarında ağustosböceği enfeksiyonlu yumurtalar bırakır ve kararmış tomurcukların belirtileri ilkbahar kadar erken görülebilir. Profilaksi için bitki fungisitler veya bakır sülfat ile muamele edilir, zaten etkilenmiş tomurcuklar ve tomurcuklar mekanik olarak çıkarılır.
• Kloroz. Yaprakların uçları önce sararır, sonra kahverengiye döner ve dökülür. Hastalığa yanlış bakım, toprakta fazla kil olması veya çalıyı külle beslemesi neden olur. Dengeyi sağlamak için toprağa ferrovit ve demir şelat eklenir.
• Parazitlerin saldırısı: tripler, et böceği, keneler, böcekler. Sadece böcek ilacı veya sabunlu su ile temizlenebilirler. Salyangozlar ve sümüklü böcekler elle toplanır.

Açelya Pontic sadece parlak görünümüyle değil aynı zamanda bakım kolaylığı açısından da farklılık gösterir. Harika bir güney kokusu veren çalılarla süslenmiş manzara, sitenin sahibinin alamet-i farikası olacak.