Τα πάντα για την παπαρούνα: πώς φαίνεται, μπορεί να καλλιεργηθεί στη χώρα

Η παπαρούνα είναι ένα ανεπιτήδευτο λουλούδι. Αγαπά τον ήλιο και το χαλαρό, ελαφρύ χώμα. Το φυτό δεν απαιτεί τη σύνθεση του εδάφους, αλλά εάν η γη που προορίζεται για παπαρούνες γονιμοποιείται σωστά, ο κηπουρός θα είναι σε θέση να θαυμάσει μεγάλα λουλούδια που μοιάζουν με φωτεινές λάμψεις φλόγας όλο το καλοκαίρι.

Πώς μοιάζει μια πολυετής διακοσμητική παπαρούνα;

Τα λουλούδια παπαρούνας μοιάζουν με λαμπερές φωτιές

Η παπαρούνα είναι ένα φυτό με μεγάλους, ίσιους βλαστούς (εφηβικό και γυμνό), τεμαχισμένο και ολόκληρο φύλλωμα, ριζικό σύστημα τύπου ράβδου. Τα φύλλα έχουν μια μικρή τριχωτή άκρη. Τα άνθη έχουν κανονικό σχήμα, με πολλές λεπτές στήμονες, που βρίσκονται στους μίσχους επιμήκους σχήματος.

Τα μπουμπούκια ανθέων είναι συνήθως μεμονωμένα, αλλά σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις μπορούν να συλλεχθούν σε ταξιανθίες πανικού. Τα πέταλα, στις περισσότερες περιπτώσεις, έχουν χρώμα πορτοκαλί, ροζ, λευκό, κόκκινο, κίτρινο. Ο καρπός σε σχήμα κλαμπ περιέχει πολλούς σπόρους. Στο τέλος της περιόδου ωρίμανσης, η κάψουλα σπόρου ανοίγει και οι σπόροι πετούν σε διαφορετικές κατευθύνσεις, μακριά από το λουλούδι.

Σε ποια οικογένεια ανήκει

Διακοσμητικές πολυετείς παπαρούνες (γένος Papaver) ανήκουν στην οικογένεια Poppy. Η πατρίδα του φυτού θεωρείται Νότια και Κεντρική Ευρώπη, Ασία και Αυστραλία. Στην άγρια ​​φύση, η παπαρούνα ριζώνει καλά σε μέρη με κρύο, υποτροπικό και εύκρατο κλίμα. Οι κηπουροί το βλέπουν όχι μόνο ως διακόσμηση του κτήματος, αλλά και ως φαρμακευτικό φυτό.

Εν συντομία για την ιστορία της εμφάνισης

Οι πρώτες αναφορές της παπαρούνας βρίσκονται στην ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας. Οι αρχαίοι Ρωμαίοι, οι Βαβυλώνιοι και οι Αιγύπτιοι το θεωρούσαν λουλούδι κήπου και αναπτύχθηκε ως φάρμακο για τα κακά πνεύματα και σύμβολο της γονιμότητας. Οι σπόροι του φυτού χρησιμοποιήθηκαν ως υπνωτικό χάπι, και τα παπούτσια των νυφών γεμίστηκαν με πέταλα και χρησιμοποιήθηκαν για την τύχη. Μια περιγραφή αυτού του πολιτισμού βρίσκεται σε αρχαίες πραγματείες για τον Περσικό Παράδεισο και τη βιβλική Εδέμ.

Χαρακτηριστικά φυτού

Ανθισμένες διακοσμητικές παπαρούνες

Η περίοδος ανθοφορίας αρχίζει τον Απρίλιο, τον Μάιο ή τον Ιούνιο. Ορισμένες καλλιέργειες ωριμάζουν τον Ιούλιο, ορισμένες ποικιλίες αποδίδουν τον Αύγουστο Μεγάλα λουλούδια διακοσμητικών παπαρουνών περιέχουν μεγάλες ποσότητες γύρης.Ένα άλλο σημάδι διακόσμησης είναι η ταχεία ρίψη πετάλων. Ανοιχτό νωρίς το πρωί, πέφτουν το βράδυ.

Ένα επίμηκες κουτί με οδοντωτές άκρες και πολλοί μικροί σπόροι στο εσωτερικό σχηματίζεται σε ένα ξεθωριασμένο λουλούδι. Εάν τα σχέδια του ιδιοκτήτη περιλαμβάνουν τη συλλογή σπόρων, τα κουτιά δεν αγγίζονται, αφήνονται να ωριμάσουν.

Οι διακοσμητικοί σπόροι παπαρούνας είναι πολύ μικροί και για αυτό το λόγο σπέρνονται, αφού αναμιχθούν με άμμο ποταμού σε αναλογία 1: 5. Αυτό το τέχνασμα σπάνια δικαιολογείται και οι σπόροι που έχουν εκκολαφθεί πρέπει να αραιωθούν. Η απόσταση μεταξύ των δενδρυλλίων πρέπει να είναι τουλάχιστον 5 εκ. Όταν αραιώνουν τις παπαρούνες για δεύτερη φορά, οι κηπουροί αυξάνουν την απόσταση στα 20-25 εκ. Η παράβλεψη αυτού του σταδίου οδηγεί στο γεγονός ότι τα φυτά μεγαλώνουν πολύ μακριά και αδύναμα.

Τα πέταλα του φυτού είναι πλούσια σε φυτικά λίπη (όχι περισσότερο από 44%), οργανικά οξέα, γλυκοζίτες και φλαβονοειδή.

Οφέλη και βλάβη

Γιατροί που έζησαν πριν από περίπου 4 αιώνες μίλησαν για τις ευεργετικές ιδιότητες της παπαρούνας. Στη λαϊκή ιατρική, ορισμένα μέρη του φυτού χρησιμοποιούνται ως υπνωτικό χάπι, αναισθητικό, αντιφλεγμονώδες και αποχρεμπτικό. Στην αρχαιότητα, ένα αφέψημα κατέστρεψε κονδυλώματα, θεραπεύτηκε πυρετός και πρήξιμο των αρθρώσεων. Οι σπόροι παπαρούνας εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται για την παρασκευή ζαχαροπλαστικής και επιδέσμων. Τα λουλούδια παπαρούνας περιέχουν βιταμίνη C.

Οι γαλακτώδεις εκκρίσεις από άγουρα καψάκια θεωρούνται από καιρό ένα ιδιαίτερα πολύτιμο προϊόν. Αυτό το είδος χυμού χρησιμοποιείται για την παρασκευή παυσίπονων και φαρμάκων για το βήχα.

Συλλογή λοβών παπαρούνας

Το γένος Papaver είναι περισσότερα από εκατό είδη παπαρούνας και μερικά από αυτά είναι επικίνδυνα για τον άνθρωπο λόγω του υψηλού περιεχομένου ψυχοτρόπων και ναρκωτικών ουσιών. Η παπαρούνα αναγνωρίζεται ευρέως ως πηγή οπίου, μορφίνης, κωδεΐνης και παπαβερίνης. Τα δύο πρώτα συστατικά ταξινομούνται ως ναρκωτικά που προκαλούν επίμονο εθισμό. Στην ιατρική, απαγορεύεται η συνταγογράφηση οπίου και μορφίνης σε ασθενείς που πάσχουν από λιμοκτονία του οξέος στο αίμα, οι οποίοι βρίσκονται στη θεραπεία πνευμονικού εμφυσήματος, βρογχικών και ηπατικών παθήσεων, από το αλκοόλ και τον εθισμό στα ναρκωτικά.

Ταξινόμηση δημοφιλών πολυετών ειδών παπαρούνας

Η παπαρούνα είναι ένα από τα πιο λαμπερά χρώματα. Πιο πρόσφατα, χρησίμευσε ως διακόσμηση για κήπους, φυτικούς κήπους και χωράφια. Η περίοδος ανθοφορίας ξεκινά στις αρχές του καλοκαιριού. Σήμερα, οι περισσότεροι κηπουροί δεν τολμούν να τους φυτέψουν στα οικόπεδά τους, φοβούμενοι να προσελκύσουν την προσοχή ασθενών με εθισμό στα ναρκωτικά. Μόνο ορισμένα είδη που περιέχουν ελάχιστες ποσότητες ναρκωτικών ουσιών καλλιεργούνται ενεργά. Όλες οι παπαρούνες δεν ανέχονται συχνές μεταμοσχεύσεις.

Ανατολίτικη παπαρούνα, πολυετή ή τουρκική (Papaver orientale)

Ψηλό (έως 90 cm) πολυετές. Φτάνει σε ένα μέτρο σε διάμετρο. Το φύλλωμα είναι όμορφο, τεμαχισμένο, χονδροειδές. Κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας, καλύπτεται με μονό, μεγάλο διπλό, ημι-διπλό και απλά λουλούδια. Μπορείτε να το ξεχωρίσετε από το υπόλοιπο της παπαρούνας από τις μεγάλες μαύρες κηλίδες στο εσωτερικό μέρος των λουλουδιών και στήμονες με τον ίδιο χρωματισμό. Διαφορετικοί τύποι ανατολίτικης παπαρούνας μπορεί να διαφέρουν στο σχήμα και το χρώμα των λουλουδιών.

Τον Μάιο σχηματίζεται μια ροζέτα φύλλων και τον Ιούνιο-Ιούλιο - λουλούδια. Τον Αύγουστο, το φύλλωμα στεγνώνει και μετά το τέλος της περιόδου ανθοφορίας, ένα μικρό κουτί σχηματίζεται στη θέση του λουλουδιού. Μέχρι τον Σεπτέμβριο, η ροζέτα φυλλώματος μπορεί να σχηματιστεί ξανά, και σε ορισμένες περιπτώσεις η περίοδος ανθοφορίας επαναλαμβάνεται, αλλά σπάνια εμφανίζονται πλήρη άνθη.

Alpine (Papaver alpinum)

Ποικιλία αλπικής παπαρούνας

Το μικρότερο και πιο βραχύβιο πολυετές, που ανανεώνεται με αυτο-σπορά. Το μέγιστο ύψος στο οποίο μπορεί να αναπτυχθεί η αλπική παπαρούνα είναι 30 εκ. Ανθίζει νωρίτερα από άλλες παπαρούνες - τον Μάιο-Ιούνιο. Η μέγιστη διάρκεια ζωής ενός φυτού είναι 3 χρόνια. Ανθίζει κυρίως με λευκά και κίτρινα λουλούδια, η διάμετρος των οποίων μπορεί να φτάσει τα 5 εκ. Ριζώνει καλά σε βραχόκηπους.

Παπαρούνα Holosteel (Papaver nudicaule) ή παπαρούνα σαφράν (Papaver croceum)

Μια βραχύβια πολυετής (μέγιστη διάρκεια ζωής είναι 3 χρόνια), η οποία αναπαράγεται καλά με αυτο-σπορά. Το γαλάζιο φύλλωμα του φυτού συλλέγεται σε μια έξοδο. Το μέγιστο ύψος των μίσχων είναι 30 εκ., Η διάμετρος των λουλουδιών είναι 5 εκ. Ανθίζει σε λευκό, κίτρινο, πορτοκαλί από Μάιο έως Σεπτέμβριο.

Rockbreaker (Papaver rupifragum) ή Ισπανική Παπαρούνα (Ισπανική Παπαρούνα)

Ένα πολυετές φυτό, ευρέως γνωστό στους καλλιεργητές λουλουδιών λόγω της μακράς περιόδου ανθοφορίας του (ανθίζει όλο το καλοκαίρι) και του πυκνού αργυροειδούς φυλλώματος. Χρειάζεται τακτική απομάκρυνση των αποξηραμένων ταξιανθιών. Άνθη πιο πλούσια τον Ιούνιο.

Πολυετείς ποικιλίες παπαρούνας που είναι πιο δημοφιλείς στους κηπουρούς

Η παπαρούνα κήπου είναι διακοσμητικό φυτό και είναι πολύ αγαπητή από τους καλλιεργητές λουλουδιών. Χρησιμοποιείται συχνά για τη διακόσμηση καλοκαιρινών εξοχικών σπιτιών και πάρκων.

Βασίλισσα ομορφιάς

Κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας, καλύπτεται άφθονα με λουλούδια σε σχήμα πιατακιού από ανοιχτό πορτοκαλί χρώμα. Το μέγιστο ύψος του ποδίσκου είναι 90 cm.

Μαύρο άσπρο

Τα λουλούδια είναι εντυπωσιακά, κυματοειδή, λευκά, μεγάλα σε μέγεθος. Ο πυρήνας είναι μαύρος.

Μπλε φεγγάρι

Το ύψος ενός ενήλικα θάμνου είναι σχεδόν 100 εκ. Ανθίζει με μεγάλα ροζ λουλούδια. Τα πέταλα ρίχνονται ελαφρώς με μπλε-γκρι απόχρωση, στη βάση της ταξιανθίας υπάρχει μια μαύρη κηλίδα.

Σέντρικ Μόρις

Άνθη σε μεγάλα, ευαίσθητα μοβ άνθη με μαύρο σημείο στη μέση. Κυματοειδές πέταλα. Το κατά προσέγγιση ύψος των μίσχων είναι 80 cm.

Curlilok

Κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας, καλύπτεται με πορτοκαλί, ελαφρώς γέρνοντας λουλούδια. Υπάρχει μια μαύρη κηλίδα στη βάση των πετάλων με οδοντωτή άκρη. Οι μίσχοι μεγαλώνουν έως 70 εκατοστά.

Γοργά

Ανατολίτικο παπαρούνας Allegro

Άνθη με πορτοκαλί-κόκκινο λουλούδια που συλλέγονται σε ροζέτες. Οι μίσχοι μπορούν να αυξηθούν σε ύψος 70 cm.

Δόξα στον Κήπο

Μία από τις πιο διακοσμητικές ανατολίτικες ποικιλίες παπαρούνας. Είναι γνωστό για τα απαλά ροζ άνθη του με σκούρο πυρήνα. Κυματοειδές πέταλα, terry. Το μέγιστο ύψος των μίσχων είναι 80 cm.

Κυρία Perry

Κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας, καλύπτεται με μεσαίου μεγέθους ροζ λουλούδια, στο κεντρικό τμήμα του οποίου υπάρχει ένα μαύρο στίγμα. Το ύψος των μίσχων είναι περίπου 90 cm.

Pettis Plum

Ανθίζει τον Μάιο. Λουλούδια δαμάσκηνου. Το μέγιστο ύψος των μίσχων είναι 70 cm.

Κάριν

Με την έναρξη της περιόδου ανθοφορίας, καλύπτεται με ροζ λουλούδια σολομού-ροζ, μικρά πιατάκια. Βρίσκονται κοντά στην έξοδο των φύλλων. Οι μίσχοι μεγαλώνουν σε ύψος 60 cm.

Popskyle

Είναι ένας θάμνος ύψους έως 25 cm με ισχυρούς, σταθερούς μίσχους. Τα φωτεινά λουλούδια έχουν διάμετρο 10 cm.

Καρδινάλιος

Ποικιλία παπαρούνας Holostebel. Ένα θαμνώδες φυτό ύψους έως 40 cm. Η ποικιλία οφείλει το όνομά της στα κόκκινα λουλούδια, τα οποία στο ύψος της περιόδου ανθοφορίας φτάνουν σε διάμετρο 6 cm.

Σουλφούριο

Μπους ύψους έως 30 cm. Η διάμετρος των φωτεινών λουλουδιών λεμονιού είναι περίπου 6 cm.

Atlant

Ένας θάμνος με χαμηλή ανάπτυξη που μεγαλώνει σε σημείο 20 εκ. Η διάμετρος των λουλουδιών είναι 5 εκ. Ανθίζει με λευκά και κίτρινα λουλούδια.

Ρόουμ

Κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας, οι θάμνοι ύψους 40 cm καλύπτονται με απαλό ροζ άνθη με διάμετρο περίπου 6 cm.

Δημοφιλείς τύποι ετήσιων παπαρουνών

Οι ετήσιες παπαρούνες δεν φοβούνται τον κρύο καιρό, έτσι πολλοί κηπουροί τους σπέρνουν στα τέλη του φθινοπώρου ή στις αρχές της άνοιξης. Τα σπορόφυτα εμφανίζονται 10-15 ημέρες μετά τη σπορά των σπόρων σε ανοιχτό έδαφος.Οι σπόροι που συλλέγονται μετά το τέλος της περιόδου ανθοφορίας μπορούν να αποθηκευτούν για έως και 4 χρόνια χωρίς απώλεια βλάστησης.

Sleepy poppy (Papaver somniferum) ή παπαρούνας οπίου

Τα λουλούδια, διαμέτρου 9-10 cm, μπορούν να χρωματιστούν, ανάλογα με την ποικιλία, σε λιλά, ροζ, μοβ, λευκό, λιλά ή κόκκινο. Ορισμένα δείγματα έχουν μαύρα ή άσπρα σημεία στη βάση.

Υβριδικό (Papaver hybridum)

Υβριδική παπαρούνα

Φτάνει σε ύψος 30 εκ. Κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας, καλύπτεται με σπάνια, σκούρα κόκκινα τετράφυλλα λουλούδια με μαύρο πυρήνα.

Αυτο-σπορά παπαρούνας (Papaver rhoeas)

Αναπτύσσεται σε ύψος 60 εκ. Το φύλλωμα της ρίζας είναι οδοντωτό, διχασμένο. Το φύλλωμα μίσχων είναι τριμερές, με κοφτερές λοβούς. Τόσο το φύλλωμα όσο και το στέλεχος του φυτού είναι χονδροειδή. Κατά τη διάρκεια της περιόδου ανθοφορίας (από Ιούνιο έως Σεπτέμβριο), καλύπτεται με απλά ή διπλά λουλούδια με διάμετρο 5-7 cm, ροζ, μοβ, σολομό ή λευκό. Ορισμένες ποικιλίες έχουν ένα σκοτεινό σημείο στη βάση των πετάλων.

Τα ψηλότερα ετήσια περιλαμβάνουν την παπαρούνα παιωνία. Ορισμένα είδη έχουν ύψος έως και ένα μέτρο.

Πώς αναπαράγονται πολυετείς παπαρούνες

Το κλειδί για μια πλούσια και μακροχρόνια άνθηση διακοσμητικής πολυετούς παπαρούνας είναι η κατάλληλη φύτευση και φροντίδα. Ένα πολυετές μπορεί να αναπτυχθεί σε ένα μέρος για 10 ή περισσότερα χρόνια, αλλά έμπειροι κηπουροί το μεταμοσχεύουν μία φορά κάθε 5-7 χρόνια. Το φυτό μπορεί να πολλαπλασιαστεί με σπόρους, φυτά και διαίρεση των θάμνων.

Καλλιέργεια από σπόρους

Μία από τις πιο δημοφιλείς μεθόδους πολλαπλασιασμού των φυτών. Προκειμένου ο σπόρος να διασκορπιστεί μόνος του, οι καλλιεργητές αφήνουν κουτιά με φρούτα στα ξεθωριασμένα φυτά. Η αυτο-σπορά θα πραγματοποιηθεί το επόμενο έτος. Οι περισσότεροι κηπουροί προτιμούν να συγκομίζουν και να σπέρνουν σπόρους με το χέρι.

Οι σπόροι είναι διασκορπισμένοι σε μια παλαιότερα σκαμμένη περιοχή και ελαφρώς θρυμματισμένες με χαλαρή γη. Εάν ο σπόρος είναι θαμμένος πολύ βαθιά στο έδαφος, δεν θα έχει αρκετή δύναμη για να βλαστήσει.

Ώρα επιβίβασης

Η καλλιέργεια μπορεί να φυτευτεί την άνοιξη και το φθινόπωρο. Η φθινοπωρινή σπορά πραγματοποιείται σε προπαρασκευασμένο έδαφος. Η διαστρωμάτωση είναι χρήσιμη για τους σπόρους, επομένως, σε περιοχές με ήπιο κλίμα, συνιστάται η εκτέλεση εργασιών το φθινόπωρο. Η σπορά της άνοιξης σε ανοιχτό έδαφος γίνεται νωρίς, πριν από την έναρξη σταθερής θερμότητας.

Η φύτευση πολυετών ενηλίκων γίνεται καλύτερα τον Μάιο ή τον Σεπτέμβριο, πριν ή μετά την περίοδο ανθοφορίας.

Επιλογή χωρητικότητας

Βλαστήνοντας σπόρους παπαρούνας

Οι σπόροι δεν χρειάζεται να σπέρνονται απευθείας σε ανοιχτό έδαφος. Στις αρχές της άνοιξης, μπορούν να βλαστήσουν σε ένα πλαστικό δίσκο, ένα τύρφη ή ένα ειδικό «δισκίο» γεμάτο με θρεπτικό υπόστρωμα. Οι σπόροι διασκορπίζονται στην επιφάνεια του εδάφους, συμπιέζονται ελαφρά στο έδαφος και καλύπτονται με πολυαιθυλένιο. Όταν τα φυτά θα βλαστήσουν, και αυτό θα συμβεί σε 14-15 ημέρες, θα χρειαστούν δροσιά και καλό φωτισμό.

Προετοιμασία εδάφους και σπόρων

Για σπορά, είναι κατάλληλο τόσο ουδέτερο όσο και ελαφρώς όξινο χώμα. Είναι επιθυμητό το έδαφος να είναι ελαφρύ και εύθραυστο, αργιλώδες ή αμμώδες. Αφού ωριμάσει, το λουλούδι θα είναι σε θέση να ευδοκιμήσει σε οποιοδήποτε έδαφος.

Μια κουλτούρα μπορεί να κάνει χωρίς πότισμα για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά η έλλειψη υγρασίας σίγουρα θα επηρεάσει την ποιότητα της ανθοφορίας. Με άφθονο πότισμα, το στάσιμο νερό μπορεί να χαλάσει το ριζικό σύστημα του φυτού.

Το έδαφος που προορίζεται για φύτευση πρέπει να γονιμοποιηθεί με χούμο με ρυθμό 5-10 kg ανά τετραγωνικό μέτρο. Θα χρειαστείτε επίσης λίπανση με μέταλλα. Κάθε τετραγωνικό μέτρο γης απαιτεί 30-50 g λιπάσματος. Η τροφοδοτούμενη γη σκάβεται βυθίζοντας το φτυάρι στο έδαφος σε βάθος 30-40 cm.

Η σπορά όλων των τύπων σπόρων παπαρούνας απαιτεί συμμόρφωση με τους ακόλουθους κανόνες:

• αποτρέψτε τη στασιμότητα του νερού.
• Μην φυτεύετε σπόρους σε μέρη με στενή εμφάνιση υπόγειων υδάτων.

Φροντίδα σποροφύτων

Τα κρεβάτια με τα εκκολαπτόμενα φυτά τροφοδοτούνται 1-2 φορές κατά τη διάρκεια της σεζόν. Το έδαφος στο οποίο φυτεύονται οι παπαρούνες πρέπει να χαλαρώνεται τακτικά (με την ταυτόχρονη απομάκρυνση των ζιζανίων), παρέχοντας ροή αέρα στα ριζώματα, και στρώματα (κατά προτίμηση με τύρφη).

Κατάδυση και μεταφορά

Σπορόφυτο παπαρούνας

Μετά το σχηματισμό του 2ου αληθινού φύλλου, τα φυτά καταδύονται, προσπαθώντας να μην καταστρέψουν τα μέρη του. Το φυτό δεν του αρέσει η μεταμόσχευση και θα πεθάνει αν αντιμετωπιστεί απρόσεκτα.

Η προσγείωση σε μόνιμο μέρος πραγματοποιείται μετά την εμφάνιση του 5ου φύλλου. Η κουλτούρα σκάβεται μαζί με ένα χωμάτινο σβόλο και μεταφέρεται προσεκτικά σε ένα νέο μέρος.

Διαίρεση του θάμνου

Ο θάμνος σκάβεται μαζί με ένα κομμάτι γης και χωρίζεται σε διάφορα μέρη. Δεδομένης της ευθραυστότητας του ριζώματος, αυτό το έργο πρέπει να γίνει πολύ προσεκτικά. Μέρη του λουλουδιού μεταμοσχεύονται αμέσως σε προ-προετοιμασμένες οπές. Η επιτρεπόμενη απόσταση μεταξύ των δύο πλησιέστερων οπών είναι 50-70 cm.

Χαρακτηριστικά φροντίδας στον κήπο

Οι κορυφές των μεγάλων δειγμάτων στην αρχή της περιόδου ανθοφορίας θα σταθμίζονται με μπουμπούκια, οπότε χρειάζονται υποστήριξη. Για τη δέσμευση παπαρουνών, συνιστάται η χρήση φαρδιάς κορδέλας από φυσικά υφάσματα, καθώς τα σχοινιά από λεπτό ή νάιλον μπορούν εύκολα να καταστρέψουν το στέλεχος.

Μετά το τέλος της περιόδου ανθοφορίας, τα νεκρά μέρη κόβονται στο επίπεδο του εδάφους. Οι σπόροι συγκομίζονται μετά την ωρίμανση των φρούτων.

Τα νεαρά φυτά χρειάζονται ειδική φροντίδα - πρέπει να ποτίζονται συχνά. Οι διαιρεμένοι θάμνοι πρέπει να περάσουν τον πρώτο χειμώνα κάτω από κάλυψη ξηρών φύλλων και κλαδιών ερυθρελάτης. Στο μέλλον, τα φυτά θα μπορούν να αδρανοποιούν χωρίς καταφύγιο.

Η παπαρούνα μπορεί να αντέξει παγετούς στους -40 ° C. Οι θάμνοι για ενήλικες δεν χρειάζονται επιπλέον καταφύγιο για το χειμώνα, αλλά πρέπει να ληφθεί μέριμνα για την ασφάλεια των σπάνιων ποικιλιών, πρέπει να καλύπτονται με ξηρά φύλλα για το χειμώνα.

Ποιες συνθήκες αρέσουν οι παπαρούνες

Τα πολυετή φυτά όπως η ανατολίτικη παπαρούνα προτιμούν χαλαρό, αμμώδες αργιλώδες έδαφος στο οποίο το νερό δεν σταματά. Εάν το έδαφος στερείται θρεπτικών συστατικών και η οξύτητά του αυξάνεται, τα άνθη γίνονται μικρότερα κάθε χρόνο. Το πιο κατάλληλο μέρος για αποβίβαση είναι περιοχές πλημμυρισμένες από ηλιακό φως. Στη σκιά, το φυτό επίσης δεν θα εξαφανιστεί, αλλά τα μπουμπούκια θα είναι χειρότερα για δέσιμο.

Τι φοβάται το φυτό

Σε γενικές γραμμές, η παπαρούνα είναι ένα ανεπιτήδευτο φυτό, αλλά για να επιτύχει άφθονη και μακροχρόνια άνθηση, ο κηπουρός πρέπει να ποτίζει τα κρεβάτια εγκαίρως, προσπαθώντας να μην τα πλημμυρίσει. Το εργοστάσιο φοβάται τόσο παρατεταμένη ξηρασία όσο και στάσιμο νερό.

Πότισμα

Μπορεί να κάνει χωρίς πότισμα για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά η έλλειψη υγρασίας επηρεάζει την ποιότητα της ανθοφορίας. Με άφθονο πότισμα, το στάσιμο νερό μπορεί να χαλάσει το ριζικό σύστημα του φυτού.

Επίστρωση

Παπαρούνα στον κήπο

Η γη στην οποία μεγαλώνουν οι παπαρούνες είναι τύρφη, αλλά ελλείψει τέτοιων, μπορείτε να πάρετε οποιοδήποτε στρώμα. Η επίστρωση ανακουφίζει τον καλλιεργητή από την ανάγκη να ποτίζει τακτικά τα κρεβάτια και να ξεφορτώνεται τα ζιζάνια.

Χαλάρωση

Η χαλάρωση πρέπει να πραγματοποιείται πριν από τη σπορά της παπαρούνας και κατά τη διαδικασία φροντίδας των ενήλικων λουλουδιών. Η γη χαλαρώνει σε βάθος 3 cm.

Λίπασμα επιφάνειας

Η λίπανση είναι χούμος και μέταλλα. Το πρώτο είναι διασκορπισμένο στη γη με τέτοιο τρόπο ώστε 10 κιλά λιπάσματος χρησιμοποιούνται για κάθε τετραγωνικό μέτρο. Οι ανόργανες ουσίες κατανέμονται με τέτοιο τρόπο ώστε να απαιτούνται τουλάχιστον 30 g ανά 1 τετραγωνικό μέτρο.

ΜΕΤΑΦΟΡΑ

Το λουλούδι μεταμοσχεύεται προσεκτικά, ώστε να μην καταστρέψει το ριζικό σύστημα. Έσκαψαν μαζί με ένα κομμάτι «γηγενής» γης και μεταμοσχεύθηκαν αμέσως σε ένα νέο μέρος. Η συνιστώμενη ελάχιστη απόσταση μεταξύ δύο γειτονικών φυτών είναι 50 εκ. Ριζώνει καλά σε μέρη όπου παλαιότερα καλλιεργήθηκε η ορτανσία.

Πότε και πώς ανθίζει

Οι περισσότερες παπαρούνες ανθίζουν κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών.

Τύποι λουλουδιών

Πολλοί έμπειροι κηπουροί και ερασιτέχνες φυτεύουν τα ακόλουθα είδη στα οικόπεδά τους:

• Ανατολικός;
• ολόστελ.

Σχήματα λουλουδιών

Οι ανατολίτικες κόκκινες παπαρούνες έχουν 4-6 πέταλα σχεδόν στρογγυλεμένου σχήματος. Το μήκος του πετάλου είναι περίπου 9 εκ. Το χρώμα τους ποικίλλει από πορτοκαλί-φλογερό κόκκινο έως ροζ-κόκκινο. Μπορεί να υπάρχει ένα μαύρο, σχεδόν τετράγωνο σημείο στη βάση των πετάλων. Οι στήμονες είναι σκοτεινοί, ελαφρώς διευρυμένοι στην κορυφή και οι ανθήρες είναι επιμήκεις, μοβ χρώματος.

Τα λουλούδια παπαρούνας Holostem μπορούν να είναι χρωματισμένα κίτρινα, πορτοκαλί και μερικές φορές λευκά. Η διάμετρος των οβάλ, απλών ή διπλών πετάλων φτάνει τα 6 cm

Περίοδος ανθοφορίας

Ο χρόνος άνθισης της ανατολικής παπαρούνας είναι Ιούνιος - Ιούλιος. Η παπαρούνα Holostem ανθίζει τον Μάιο και ανθίζει μέχρι το φθινόπωρο.

Αλλαγές στη φροντίδα κατά την ανθοφορία

Η φροντίδα για ανθοφόρα φυτά μειώνεται σε μέτριο πότισμα και απομάκρυνση ζιζανίων (απουσία στρώματος).

Πιθανά αυξανόμενα προβλήματα

Οι παπαρούνες δεν είναι ικανές να καταπολεμήσουν κάποιες μολυσματικές ασθένειες και παράσιτα στον κήπο. Για προληπτικούς σκοπούς, τα φυτά ποτίζονται με παρασκευάσματα που περιέχουν χαλκό: μείγμα Bordeaux, θειικό χαλκό (θειικό χαλκό), μυκητοκτόνο επαφής (Maxim), συστηματικό μυκητοκτόνο (Topaz). Η πρόληψη πραγματοποιείται πριν από την περίοδο ανθοφορίας.

Παράσιτα

Παπαρούνας

Στο ριζικό σύστημα και στα φύλλα της παπαρούνας, οι παπαρούνες και οι άλλοι σκαθάρια της οικογένειας των βοοειδών θέλουν να εγκατασταθούν. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να τα εντοπίσετε - έχοντας αισθανθεί την προσέγγιση ενός ατόμου, τα έντομα πέφτουν στο έδαφος, ενώνονται με κομμάτια εδάφους. Οι κηπουροί αναγνωρίζουν την παρουσία τους με εξωτερικά σημάδια: το προσβεβλημένο φυτό σταματά να μεγαλώνει και το χαμηλότερο φύλλωμά του γίνεται κίτρινο και πεθαίνει.

Ο έλεγχος παρασίτων συνίσταται στον ψεκασμό με 0,2-0,35% χλωροφόρους: 2-3 θεραπείες αρκούν με ένα διάστημα 10 ημερών.

Ασθένειες

Οι καλλιέργειες δεν αντέχουν στο σχηματισμό μούχλας και μαύρου μυκητιακού κηλίδας.

Σημάδια ακατάλληλης φροντίδας

Πριν ή μετά τη σπορά των σπόρων, το έδαφος πρέπει να υποβάλλεται σε επεξεργασία με εντομοκτόνα. Εάν αυτό δεν γίνει, τα σκαθάρια μπορούν να εγκατασταθούν στο ριζικό σύστημα και στο κάτω φύλλωμα. Η επεξεργασία του εδάφους με 7% χλωροφόρο ή 1,6% φωσφομίδιο σε κοκκώδες υπερφωσφορικό (10 g ανά τετραγωνικό μέτρο) μπορεί να πραγματοποιηθεί μετά τη βλάστηση των σπόρων.

Οι παπαρούνες που φυτεύτηκαν σε ένα πολύ σκιασμένο μέρος του κήπου ουσιαστικά δεν ανθίζουν λόγω της αργής ρύθμισης του μπουμπούκι. Η έλλειψη λουλουδιών μπορεί να είναι ένδειξη ακατάλληλης φροντίδας: αν και τα φυτά θεωρούνται ανεπιτήδευτα, χρειάζονται περιοδικά πότισμα, βοτάνισμα και σάπωση.

Χρήση στο σχεδιασμό τοπίου

Οι σχεδιαστές χρησιμοποιούν παπαρούνες για να διακοσμήσουν πράσινο γκαζόν και παρτέρια. Ταιριάζουν καλά με διακοσμητικά δημητριακά, δελφίνιο, κινέζικα χρυσάνθεμα, μανσέτες, γεράνια, cinquefoil, milkweed, όλα τα liliaceae, cosmea, καπνό και τουαλέτα.

Πολλοί ερασιτέχνες κηπουροί ανησυχούν για το ερώτημα: είναι δυνατόν να καλλιεργήσετε παπαρούνα στη χώρα; Ο νόμος απαγορεύει την ευρεία καλλιέργεια της παπαρούνας ύπνου (Papaver somniferum), της ανατολικής παπαρούνας (Papaver orientale), της παπαρούνας bracts (Papaver bracteatum) και της παπαρούνας των τριχών (Papaver setigerum). Οι ειδικοί δεν συνιστούν τους κηπουρούς να καλλιεργούν όλους τους τύπους παπαρούνας με πολύ μεγάλους λοβούς σπόρων - είναι αυτοί που αποτελούν τον μεγαλύτερο κίνδυνο.