Açelya ve ormangülü aynı veya farklı bitkilerdir

Süs bitkileri arasında, kompakt, güzel çiçek açan çalılar bahçıvanlar arasında büyük bir popülerlik kazanmıştır. Açelya ve ormangülü, özellikle yemyeşil çiçekleriyle ünlüdür. Bitkiler aynı Heather ailesine aittir ve görünüş olarak benzerdir, ancak tarımsal teknolojide farklılık gösterir. Onları tanımayı ve doğru şekilde büyütmeyi nasıl öğreneceğiniz makalede anlatılmaktadır.

Açelya ve ormangülü - bir fark var mı

Biyolojik açıdan, bitkilerin pek çok ortak noktası vardır.

• Ailenin her iki üyesi de parlak etli yapraklarla kaplı çalılar oluşturur.
• Çiçeklenme döneminde, birçok parlak tomurcuktan oluşan büyük çiçek salkımları, açelya ve ormangülü dallarında açılır. Çiçekler genellikle güçlü bir bal kokusu verir.
• Yaprakların rengi çeşitlidir: beyaz, sarı, mor, koyu kırmızı, pembe.
• Bitkiler eşit derecede hava nemini talep ederler, yüksek asitli gevşek toprakları severler. Yüzeysel kök sistemleri toprağın derinlemesine gevşemesine izin vermez, bu nedenle çalıların altındaki zemin malçlanır.

Çiçek açan ormangülü güzel ve parlak

Bu kadar çok sayıda ortak işaret, birçok bahçıvanın bahçeye açelya veya ormangülü dikmenin o kadar önemli olmadığına inanmasını sağlar. Bu, bir fidenin büyümesine zarar verebilecek bir yanılgıdır.

Açelya cinsinin tüm temsilcileri düşük sıcaklıklara tahammül etmez (zaten +4 derecede ölürler) ve yalnızca Rusya'nın güney bölgelerinde (Kırım, Stavropol Bölgesi) açık toprağa yetişebilirler. Bölgenin geri kalanında, bu bitkiler ev veya sera çiçekleri olarak yetiştirilir.

Tarihsel kafa karışıklığı

Güzel çiçekli çalı "açelya" nın ilk sözleri MÖ 5. yüzyıla kadar uzanmaktadır. O zaman bile, harika çiçeklenme eski Yunanlıları memnun etti. Daha sonra Himalayaların eteklerinde, Kafkasya'da, Güneydoğu Asya'da ve Kuzey Amerika'da benzer gövde ve çiçekler yapısına sahip bitkiler görülmeye başlandı.

Botanistler uzun zamandır açelya ve orman gülünün, boyut ve soğuğa direnç bakımından farklılık gösteren, aynı ailenin parçası olan iki cins olduğuna inanıyorlardı. Açelya, yarım metreden daha yüksek olmayan ve dona tahammül etmeyen kompakt bir çalı oluşturur. Orman gülleri 3 m yüksekliğe kadar büyüyebilir ve hava koşullarında çok fazla talepte bulunmazlar (-20 dereceye kadar dona dayanabilirler). Artık botanik çevrelerde farklı bir sınıflandırma benimsendi.

Modern sınıflandırma

Bugün bilim adamları, bir dizi genetik test yaptıktan sonra, Rhododendron cinsine tüm açelya türlerini dahil ettiler. Başka bir deyişle, açelyayı ormangülü olarak düşünmek doğrudur, ancak tersi doğru değildir.

Bahçe sınıflandırmasında, açelyaları ayrı bir gruba ayırmaya devam ederler ve çiçeğin yapısında bir fark olduğunu gösterirler. Tomurcukta 5, orman gülünde 10 ve daha fazla stamene sahiptir. Ek olarak, Rus bahçıvanlar minyatür çalıların sadece evde yetiştirilebileceğini açıkça biliyorlar.

Açelya orman gülünden görünüşe göre nasıl ayırt edilir

Aynı cinsin temsilcilerinin birbirlerinden temel farkı iki kelimeyle açıklanabilir - cüceler ve devler. Bir açelya çalı hiçbir zaman 50 cm'yi geçmez, daha sık yüksekliği 30 cm'dir, aynı zamanda çiçek salkımının çapı 7-12 cm'ye ulaşır.Bu kompakt bitkiler standart saksılarda iyi büyür. Normal ev bitkileriyle birlikte pencere kenarına yerleştirilebilirler.

Kapalı çiçek fazla yer kaplamaz

Yabani orman gülünün ve bahçe çeşitlerinin yüksekliği, nadir durumlarda 3 m'ye ulaşabilir - 4 m Güçlü çalılar veya küçük ağaçlar, çit veya büyük boyutlu tenyalar olarak çimlere dikilir.

Görünümdeki diğer farklılıklar:

• tomurcukta farklı sayıda stamen;
• açelya çiçeğinin şekli açık bir huniyi andırır, ormangülü çan şeklinde bir tomurcuğa sahiptir;
• minyatür örneklerin yaprakları zar zor farkedilir şekilde kaplıdır, büyük bitkilerin yaprakları pulludur;
• neredeyse tüm açelyalar (Japon hariç) uyku döneminde yapraklarını kaybeder; orman gülleri arasında yaprak dökmeyen bitkiler vardır.

Açelya ve ormangülü bakımındaki fark

Rus ikliminde, açelya yalnızca iç mekan veya sera çiçeği olarak yetiştirilir. Heather ailesinin iddiasız temsilcileri, Urallar, güney Sibirya ve Uzak Doğu'da Moskova bölgesinin enlemine kadar büyütülebilir.

Bu çiçek açan ormangülü duvar bahçenizde yetiştirilebilir

Her iki bitki de, 4-5 pH seviyelerinde asidik reaksiyon ile gevşek, nefes alabilen bir substrata ihtiyaç duyar. İç mekan çeşitlerini dikmek için bir karışım hazırlayın:

• iğne yapraklı humus (bir çam ormanında toprak alırlar veya 3 yıl iğneli kompostlar);
• turba;
• kum (vermikülit).

Bileşenlere 2: 1: 1 oranında ihtiyaç duyulacaktır. Bir bahçe mağazasından hazır toprak satın alabilirsiniz. Tencerenin dibine, kökleri nem durgunluğundan korumak için çakıl veya kırık tuğla dökülmelidir.

Sokak bitkileri, bu bileşenleri toprağa 5-6 kg turba ve iğne yapraklı humus, 1 metrekare başına 5-7 kg kum oranında ekler. m.

İlk fark. Bazı ormangülü türleri hafif asidik ve nötr topraklarda iyi yetişirken, açelya sadece asidik toprağa ihtiyaç duyar.

Her iki bitki de iyi aydınlatılmış bir yere yerleştirilir, ancak güneşte değil. Doğu yamacı veya büyük ağaçların açık gölgeli bir alanı idealdir. Yoğun gölgede çiçeklenme azalır, yaprakların rengi solar. Açelya kuru ve sıcak havaya dayanamayacağı için iç mekan örnekleri ısı kaynaklarından uzağa yerleştirilmelidir.

Sokak çalı bakımı, kış için sulama, besleme, budama ve barınaktan oluşur (kış sıcaklığının -20 derecenin altına düştüğü bölgelerde).

• Ormangülü haftada en az 2 kez sulayın, yetişkin bir çalının altına 1,5 kova sıvı dökün. Su, limon suyu, süksinik veya oksalik asit ile asitleştirilir.
• Çalı ilkbahar, yaz ve sonbaharda beslenir. Toprağın asitliğini bozmamak için, bu bitki grubu için özel olarak tasarlanmış kompleks mineral gübrelerin uygulanması tavsiye edilir. Kök altında bir besleyici çözelti ile sulama, yaprakların püskürtülmesi ile değiştirilir. İlkbaharda, çalı etrafındaki toprak yüzeyinin bir kompost (solucan humusu) ve ekşi (yüksek moor) turba karışımı ile malçlanmasına izin verilir.
• Soğuk havanın başlamasıyla orman gülleri yalıtılır. Sapın tabanı 20-30 cm yüksekliğe kadar talaşla malçlanır, taç beyaz lutrasil katmanlarına sarılır ve çalı üstüne bir film ile kaplanır. Sıcağı seven (yaprak dökmeyen) çeşitler, iç kısmı talaş, köpük kırıntıları, düşen yapraklarla dolu kontrplak evlerden yapılmıştır.

Böyle bir kutuda bitki don ve kardan korkmaz.

Gerektiğinde ormangülü kesilerek eski ve hasarlı sürgünler kaldırılır. Tacın katı bir oluşumuna ihtiyacı yoktur, sadece kalınlaşmamasını sağlarlar.

Aktif büyüme mevsimi boyunca bir iç mekan bitki çeşidine bakmak, neredeyse bir bahçe çiçeğine bakmakla aynıdır. Toprağın su basması ve tavadaki suyun durgunluğundan kaçınarak sadece sulanmalıdır.

Kışın, radyatörler tam kapasite çalışırken açelyayı havanın sıcaklığından ve kuruluğundan korumak önemlidir. Çiçekçiler, evcil hayvanların nasıl korunacağına dair çeşitli püf noktaları buldular:

• gövdeye dokunmadan bir tencerede yere buz parçaları yerleştirilir;
• sıcaklığın +8 .. + 15 derecede tutulduğu camlı bir balkona bir çiçek yerleştirin;
• su ve açelyayı +16 dereceden yüksek olmayan bir sıcaklıkta suyla püskürtün.

Açelya ile çiçek açtıktan sonra aşağıdaki manipülasyonlar gerçekleştirilir:

• solmuş tomurcukları ve tacı kalınlaştıran fazla genç sürgünleri kesin;
• saksı gölgeli ve serin (+15 dereceden yüksek olmayan sıcaklık) bir odada yeniden düzenlenir;
• % 70 seviyesinde hava nemi sağlayın (bitkilerin yanına su kaseleri koyun, açelyayı soğuk suyla sulayın).

Çiçeklenme sonrası dönem, gerekirse iç mekan bitkilerinin yeniden dikilmesi için uygundur. Kök boğazı toprakla kapatılmadan aktarıldığı çalı için geniş ve alçak bir saksı seçilir.

İkinci fark. İç mekan bitkileri kışın ve çiçek açtıktan sonra özel bakıma ihtiyaç duyar. Sokakta kışlayan çalılar, yalıtmak için güvenilir bir şekilde yeterlidir.

Çiçeklenme döneminde ve yeşil kütlenin büyümesi aşamasında, açelya haftalık özel gübrelerle (Fasco, Kemira) beslenmeye ihtiyaç duyar.

Üçüncü fark. Ormangülü, ev bitkilerine göre besleme sıklığı için daha az katı gereksinimlere sahiptir.

Bahçeniz için bir çalı seçerken, iddiasız bir ormangülü yerine hassas bir açelyayı karıştırmamak ve satın almamak önemlidir. Küçük yaşta dallarda çiçek yokken fideleri birbirinden ayırt etmek neredeyse imkansızdır. Bu nedenle yeniden derecelendirmeye izin verilmeyen fidanlıklarda dikim materyali satın alınmalıdır.